Γνωρίζετε την avoadinha;
Πίνακας περιεχομένων
Η αβοαδίνια είναι ένα χωροκατακτητικό φυτό που εισήχθη από τη Βόρεια Αμερική το 1655 στην Ευρώπη για έναν γαλλικό βοτανικό κήπο. Από εκεί εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, όπου συχνά αποτελεί πρόβλημα, θέτοντας σε κίνδυνο την αυτοφυή χλωρίδα.
Σήμερα είναι πολύ διαδεδομένο στη Νότια Αμερική, στην Ευρώπη αλλά και σε άλλες ηπείρους. Στην Πορτογαλία το συναντάμε επίσης στη Μαδέρα και στις Αζόρες.
Παρόλο που στην Πορτογαλία είναι χωροκατακτητικό φυτό, στη χώρα καταγωγής του, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, εκτιμάται πολύ για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.
Erigeron είναι το ελληνικό όνομα του φυτού, το οποίο προέρχεται από το èr primavera και από το gêron που σημαίνει γέροντας, πιθανότατα υπονοώντας τον σχηματισμό λευκών φτερών στα νεαρά άτομα μόλις μαραθούν τα άνθη.
Περιγραφή και βιότοπος
Η επιστημονική του ονομασία είναι Erigeron canadensis ή Conyza canadensis. Ανήκει στην οικογένεια Asteraceae ή Compostaceae.
Στην Πορτογαλία υπάρχουν τέσσερα είδη avoadinhas: Conyza, Coniza canadiensis, C. bonariensis και C. sumatrensis Οι δημοφιλείς ονομασίες του είναι foxtail και erigon.
Είναι ποώδες φυτό, ετήσιο ή διετές, με όρθιο βλαστό, μονόκλωνο, τριχωτό, πολύ διακλαδισμένο, φύλλα επιμήκη, στενά, ολόσωμα ή οδοντωτά στην κορυφή, γκριζοπράσινα, λευκά άνθη (Ιούνιος έως Οκτώβριος), σε μακρόστενη ταξιανθία με μεγάλο αριθμό μικρών σωληνοειδών κεφαλαίων, κίτρινα στο κέντρο.
Φυτρώνει σε ακαλλιέργητες εκτάσεις, στις άκρες των δρόμων, σε μπάζα, σε πρόσφατα οργωμένες εκτάσεις, σε αμμώδεις θέσεις, σε σιδηροδρομικές γραμμές, στην άμμο των βράχων, ανάμεσα στα κενά του τσιμέντου ή των λίθων σε τοίχους και πεζοδρόμια, από το Minho έως το Algarve και επίσης στα νησιά.
Συστατικά και ιδιότητες
- Περιέχει τανίνες, αιθέριο έλαιο: λιμονένιο, κιτρονελλάλη, τερπινόλη, φαρ- νεσένιο, γαλλικό οξύ, φλαβονοειδή και στερόλες.
- Οι τανίνες έχουν στυπτική και αντιδιαρροϊκή δράση. Τα φλαβονοειδή είναι αντισηπτικά, αντιφλεγμονώδη και διουρητικά.
- Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση φλεγμονών των βλεννογόνων, εντερικών παθήσεων, βρογχίτιδας, στοματίτιδας, κυστίτιδας. Για την καταπολέμηση της επίμονης διάρροιας, λαμβάνετε 3 έως 4 φλιτζάνια την ημέρα μετά τα γεύματα.
- Για κολπικές φλεγμονές μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλύσεις ή πλύσεις.
- Καλό διουρητικό, πολύ χρήσιμο σε περιπτώσεις οιδήματος και παχυσαρκίας που συνοδεύονται από κατακράτηση υγρών. Επίσης πολύ χρήσιμο σε περιπτώσεις δυσεντερίας, ρευματισμών και ουρικής αρθρίτιδας.
- Για εσωτερική χρήση χρησιμοποιήστε σε έγχυμα περίπου ένα κουταλάκι από το αποξηραμένο φυτό ή δύο από το φρέσκο φυτό σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό.
Προφυλάξεις
Δεν συνιστάται η ανάμειξη αυτού του φυτού με αλλοπαθητικά καρδιοτονωτικά ή υποτασικά (μείωση της αρτηριακής πίεσης) φάρμακα.
Προσοχή
Στην Πορτογαλία θεωρείται επίσημα χωροκατακτητικό φυτό (φυτά που μετά την εισαγωγή τους σε μια νέα περιοχή (εξωτικά φυτά) αναπαράγονται γρήγορα και καταλαμβάνουν εκτεταμένες εκτάσεις, χωρίς τη βοήθεια του ανθρώπου, προκαλώντας ζημιές σε διάφορα επίπεδα.
Δείτε επίσης: Ανακαλύψτε 5 ελάχιστα γνωστά είδη ιβίσκου
Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Εγγραφείτε στο κανάλι Jardins στο Youtube και ακολουθήστε μας στο Facebook και το Instagram.
Δείτε επίσης: Giverny, ο ζωντανός πίνακας του Claude Monet