ارقاع جدید بادمجان سفید به طور فزاینده ای مورد استقبال قرار می گیرند، به ویژه توسط سرآشپزها.

میوه

ارائه

نام های رایج: سفیده بادمجان، گیاه تخم مرغ، بادمجان سفیده تخم مرغ عید پاک، گیاه تخم مرغ باغی.

نام علمی: Solanum melongena یا Solanum melongena var. سفید.

منشا: هند، برمه، سریلانکا، بنگلادش.

خانواده: Solanaceae .

ویژگی ها: گیاهی علفی با ساختار بوته ای، ایستاده، نیمه چوبی، ساقه استوانه ای شکل، می تواند به 1.5 متر برسد. ریشه عمودی با عمق 50-140 سانتی متر.

گرده افشانی: گل ها منفرد و بنفش رنگ هستند و لقاح با گل های همان گیاه انجام می شود، اگرچه گرده افشانی متقاطع انجام می شود. در کنار حشرات مهم است.

حقایق/ کنجکاوی تاریخی: گونه های جدید بادمجان سفید از تلاقی گونه های بنفش موجود به دست آمده اند و سعی در بهبود برخی جنبه های تجاری (مثلا تلخی) دارند اما سفید هستند. بادمجان ها از زمان های قدیم در هند کشت می شدند و بعداً به بقیه آسیا گسترش یافتند. در اروپا (انگلستان) اولین گونه های سفید در سال 1500 وارد شدند و به شکل تخم مرغ به طول 4-5 سانتی متر بودند، شاید به همین دلیل است که انگلیسی ها بادمجان ها را با نام بادمجان (گیاه تخم مرغ) تعمید می دادند و گیاه محسوب می شدند. زینتی بهبادمجان های ارغوانی در قرن دهم از طریق اعراب که آنها را از مصر آوردند به شبه جزیره ایبری رسیدند و در قرن 14 تا 16 به بقیه اروپا گسترش دادند. تنها در قرن هفدهم این میوه به دلیل خاصیت آفرودیزیک آن اهمیت بیشتری پیدا کرد. کاشفان اسپانیایی آن را به آمریکا بردند، جایی که تا قرن بیستم تقریباً همیشه به عنوان زینت استفاده می شد. گونه های جدید بادمجان سفید به طور فزاینده ای مورد استقبال قرار می گیرند، به ویژه توسط سرآشپزها، زیرا گوشت آن لطیف تر و تلخ تر از بنفش است.

چرخه بیولوژیکی: سالانه، از 125-200 روز.

بیشترین واریته های کشت شده: گونه های استوانه ای، بلند (بلند) یا گرد (بیضی شکل) با پوست صاف وجود دارد.

• گونه های بلند و استوانه ای: "سفید بادمجانی" "قو"، "کلارا"، "ابر نه"، "هلال ماه"، "بیانکا دی ایمولا" "شعب خوار کوچک"، "پلیکان F1"، "پینگ پنگ F1"، "Bibo F1"، "کوه یخ"، " شب صاف، «ترنج سفید»، «من قارچ دوست دارم»، «کاسپ»

• گرد یا بیضی: «گیاه تخم مرغ». "Bambi F1"، "Stork"، "White Egg"، "Easter Egg"، "Lao White"، "Panda"، "Rosa Blanca".

قسمت مورد استفاده: O میوه که وزن آن بین 70 تا 300 گرم است، عموماً تلخی کمتری دارد و گوشت آن آبدار با دانه های کمتر است. برخی می گویند طعم آن شبیه قارچ است، اما پوست آن سفت تر است.

گل

شرایط محیطی

خاک: سولو را دوست دارد.عمیق، سبک، سست با بافتی صاف و شنی رسی، زهکشی خوب و تازه با درصد خوبی از M.O (1.5 تا 2%). pH ایده آل 6.0-7.0 است.

منطقه آب و هوایی: معتدل گرم، نیمه گرمسیری و گرمسیری.

دما: بهینه: 21-25 ºC حداقل: 15 ºC حداکثر: 45 ºC

توقف رشد: 10ºC یا 45ºC.

مرگ گیاه: 50ºC.

قرار گرفتن در معرض آفتاب: گیاه روز خنثی (روزهای کوتاه یا بلند)، روزهای طولانی با آفتاب زیاد ترجیح داده می شود، حداقل به هفت ساعت آفتاب مستقیم نیاز دارد.

رطوبت نسبی مطلوب: 50-65%.

بارش: > 600 میلی‌متر در سال.

کوددهی

کود: کود خرگوش، گوسفند و اردک به خوبی تجزیه شده و یک کمپوست بالغ خوب استفاده کنید.

کود سبز: کلزا، چچم، فاوارولا و لوسرن.

نیازهای تغذیه ای: 2:1:2 یا 3:1:3 (نیتروژن: فسفر: پتاسیم) + CaO و MgO.

سطح مورد نیاز: فرهنگ طاقت فرسا.

تکنیکهای کشت

آماده سازی خاک: عمق شخم به 30 سانتی متر می رسد. سپس کاتر را یکی دو بار با کاتر به عمق 15 سانتی متر رد کنید تا سطح زمین صاف شود. یک آستین پلاستیکی (از نهالستان) برای کنترل علف های هرز قرار دهید (اگر این محلول را انتخاب کنید).

تاریخ کاشت/کاشت: مارس-مه (در فضای باز).

نوع کاشت/کاشت: در سینی هایکاشت.

جوانه زنی: 6-10 روز طول می کشد تا جوانه بزند. بذرها را اغلب به مدت دو روز در آب با دمای 20-22 درجه سانتیگراد قرار می دهند.

ظرفیت جوانه زنی (سال): 4-6 سال. عمق: 0.3-1.5 سانتی متر.

زمان رشد: 8-10 روز.

قطب نما: 0.90-1.0 متر بین ردیف ها و 0.40-0.60 متر بین بوته در ردیف.

کاشت: 12-15 سانتی متر ارتفاع و تقریباً از 4-5 برگ واقعی پهن شده یا 40-80 روز پس از کاشت.

چرخش: بعد از ذرت، تره فرنگی، پیاز و سیر. محصولات زراعی باید هر 4-5 سال یکبار کشت شوند.

کنسرسیوم ها: کاهو، لوبیا سبز کم، گوجه فرنگی.

علف های هرز: Sachas، وجین، چنگ زدن (یک عصای عمودی ساده به ارتفاع یک متر)؛ مالچ پاشی با کاه، برگ یا سایر مواد؛ هرس جوانه مرکزی به محض رسیدن گیاه به اندازه نهایی خود، برای تسریع در رشد و ضخیم شدن میوه ها. در طول رشد)، زمانی که آب و هوا خشک با دمای بالا است.

حشره شناسی و آسیب شناسی گیاهی

آفات: شته ، مگس سفید، مینیرا، سوسک سیب زمینی، مینیرا، عنکبوت قرمز و نماتدها.

بیماری ها: پژمردگی، فوزاریوز، آلترناریا، ورتیسیلیوم، اسکلروتین، بوتریتیس، پوسیدگی خاکستری و ویروس خیار یاTMV.

حوادث: جوش گرفتن (درجه حرارت بالای 30 درجه سانتیگراد) و آفتاب شدید. در برابر شوری مقاومت چندانی ندارد.

برداشت و استفاده

زمان برداشت: 100-180 روز پس از کاشت، زمانی که میوه به حجم مناسب و درخشندگی شدید می رسد. با قیچی هرس بریده می شوند و باید دمگل 2.3 سانتی متری داشته باشند و در جعبه ها قرار می گیرند. از جولای تا اکتبر.

بازده: 2-8 کیلوگرم در متر مربع (در فضای باز) یا 4-8 کیلوگرم در بوته (10-20 میوه).

شرایط تولید ذخیره سازی: دمای 4-6 درجه سانتیگراد در 90-97٪ RH (10-12 روز). می توان آن را به طور کامل منجمد کرد.

ارزش غذایی: حاوی پتاسیم، کلسیم، فسفر، منیزیم و آهن بیشتر و بسیاری از ویتامین ها مانند A و گروه B و C است.

فصل مصرف: ژوئن-اکتبر

موارد استفاده: در آشپزی، در غذاهای بی شمار، شیرین تر با پالپ ظریف تر و جذب چربی کمتر، ایده آل برای دستور پخت در فر پر شده با گوشت یا ماهی تن و خورش، اما پوسته آن سفت تر از "خواهر" بنفش آن است.

دارویی: در رژیم های غذایی استفاده می شود و برای کاهش کلسترول عالی است. پالپ تحریکات پوستی (التهاب و سوختگی) را تسکین می دهد و به عنوان یک ماسک طراوت و مرطوب کننده عمل می کند. دارای خواص آرام بخش، بادشکن، مدر و ملین است.

توصیه متخصص: بادمجان سفید که می تواند هیبرید (مثمرتر و با ویژگی های بهتر) باشد، به مواد مغذی بیشتری در خاک نیاز دارد. استچرخه زندگی کوتاه تری دارد، مقاومت کمتری در برابر تغییرات دما دارد، بیشتر در معرض حمله آفات است و در برابر بیماری ها آسیب پذیرتر است. با این حال، این گونه‌های سفید کمتر اسیدی و لطیف‌تر هستند، و برای اکثر دستورهای آشپزی مناسب هستند.

این مقاله را دوست دارید؟ سپس مجله ما را بخوانید، در کانال یوتیوب Jardins مشترک شوید و ما را در فیس بوک، اینستاگرام و پینترست دنبال کنید.

این مقاله را دوست دارید؟

سپس ما را بخوانید. مجله، در کانال یوتیوب Jardins مشترک شوید و ما را در فیس بوک، اینستاگرام و پینترست دنبال کنید.