فرهنگ درخت انجیر
![فرهنگ درخت انجیر](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q.jpg)
فهرست مطالب
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q.jpg)
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q.jpg)
نامهای رایج: انجیر، درخت انجیر معمولی، فیکوس، گاملیرا.
نام علمی: Ficus carica L .
خاستگاه: آسیا
خانواده: Moraceae
تاریخی حقایق: بقایای انجیر در کاوش های نوسنگی (5000 سال قبل از میلاد) یافت شد. نقاشی هایی از برداشت انجیر در مقبره های مصر در سال 1900 قبل از میلاد یافت شد
توضیحات: درختی به ارتفاع 4-14 متر، قطر تنه آن 17-20 سانتی متر و حاوی لاتکس است. سیستم ریشه می تواند بیش از 15 متر در خاک منبسط شود و برگ های خزان کننده به شکل خرما هستند.
گرده افشانی/لقاح: بیشتر واریته ها پارتنوکارپ هستند و خود بارور هستند و گل های آن ماده است. و مرد. گل ها در "سینکونیوم ها" محصور شده اند. هیچ تماسی با محیط خارجی ندارد و هیچ تبادل خود به خودی گرده وجود ندارد.
چرخه بیولوژیکی: درخت انجیر می تواند سال ها زندگی کند، در 5-6 سالگی شروع به تولید می کند. سن، اما حداکثر تولید در 12-15 سالگی به دست می آید و در 40 سالگی حیات خود را از دست می دهد. عبارتند از: "Pingo de Mel" (Moscatel white)، "Torres Novas"، "یقه"، "Napolitana Negra"، "Florancha"، "Turco Brown" (قرمز)، "Lampa Preta"، "Maia"، "Dauphine" کولار د آلباترا، تورو سنتادو، تیو آنتونیو، گوینا، برانکا د مایلا، بورجاسوت (قرمز)، وردال و پله دتورو» (سیاه)، «ببرا» (قرمز)، «برانکو منطقهای»، «برانکو دو دورو» و «ری» (قرمز).
همچنین ببینید: Levístico، گیاهی مفید برای سلامتیبخش خوراکی: «میوه» این در واقع یک میوه واقعی نیست، بلکه یک حفره "Sinconio" با تعداد زیادی گل معطر و شیرین است.
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q-1.jpg)
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q-1.jpg)
شرایط محیطی
نوع آب و هوا: گرمسیری و نیمه گرمسیری
خاک: با انواع خاک سازگار است. اما خاک های غنی و قابل نفوذ را ترجیح می دهد. pH باید بین 6.6-8.5 باشد.
همچنین ببینید: مگنولیا: گلهای آن نوید بهار استدما: بهینه: 18-19ºC حداقل: -8ºC حداکثر: 40ºC. توقف رشد: -12ºC مرگ گیاه: -15ºC.
قرار گرفتن در معرض آفتاب: آفتاب کامل.
مقدار آب : 600-700 mm/ سال.
ارتفاع: بین 800-1800 متر.
کوددهی
کود: کود گوشت خوک و بوقلمون و استفاده از ورمی کمپوست و پودر ماهی.
کود سبز: لوبیا فاوا.
نیازهای تغذیه ای: 1-2-2 (N-P-K)، کلسیم بیشتر.
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q-2.jpg)
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q-2.jpg)
برداشت و استفاده
زمان برداشت: انجیر، به طور مداوم شکوفا می شود، می توان آن را در اواخر تابستان، اوایل پاییز برداشت کرد (اوت/سپتامبر - انجیر برداشت شده)، اما «میوههایی» وجود دارند که در طول زمستان رشد نمیکنند و در بهار بعد (مه/ژوئیه – انجیر چراغی) بالغ میشوند. واریته هایی که فقط یک برداشت دارند در تیر/آگوست بالغ می شوند.
تولید: 180-360 میوه در سال یا 50-150 میوهکیلوگرم در سال.
شرایط نگهداری: در دمای 10 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 درصد، انجیر را می توان حدود 21 روز نگهداری کرد.
موارد استفاده: به صورت تازه یا خشک در تهیه بسیاری از شیرینی جات استفاده می شود.
حشره شناسی و آسیب شناسی گیاهی
آفات: نماتد، مگس میوه، شپشک آرد انجیر، کرم چوب انجیر درخت.
بیماری ها: پوسیدگی ریشه، آلترناریا، بوتریتیس و ویروس موزاییک درخت انجیر.
حوادث/کمبودها: حساس به باد و باران های مکرر .
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q-3.jpg)
![](/wp-content/uploads/plantas/4059/8l33aepu9q-3.jpg)
تکنیک های کشت
آماده سازی خاک: خاک را به صورت سطحی (حداکثر عمق 15 سانتی متر) با ابزاری از نوع "اکتیسول" یا "اکتیسول" کشت کنید. یک فرز.
تکثیر: با قلمه های 2-3 ساله، 1.25-2 سانتی متر قطر و 20-30 سانتی متر طول، زمانی که درخت بدون برگ باشد گرفته می شود.
تاریخ کاشت: از نوامبر تا مارس.
قطب نما: 5×5 متر (بیشترین استفاده) یا 6×6 متر.
اندازه ها: هرس باید در پاییز/زمستان انجام شود. برگ زدایی در زمان بلوغ؛ وجین و علف های هرز.
آبیاری: قطره قطره، فقط پس از دوره های طولانی خشکسالی.