نام‌های رایج: آفتابگردان، گل خورشید.

نام علمی: Helianthus annuus (“ هلیو، خورشید و آنتوس، گل).

منشا: آمریکای شمالی و مرکزی.

خانواده: Asteraceae یا Composites .

ویژگی ها: ارتفاع 60 سانتی متر تا 5/2 متر، با ساقه ای به عرض 6-2 سانتی متر، با ریشه ای که تا عمق 5-4 متری نفوذ می کند (ارتفاع از ریشه، می باشد. بزرگتر از ارتفاع ساقه در مرحله بالغ).

برگهای بزرگ، بین 12-40 در بوته. گل ها در یک "فصل" یا سر محصور شده اند. میوه از آکن تشکیل شده است، جایی که دانه ها در آن قرار می گیرند.

لقاح/گرده افشانی: تولید مثل آلوگامیک که توسط زنبورها، زنبورها و سایر حشرات انجام می شود.

بیشتر از بین ارقام خود بارور نیستند، نیاز به گرده افشانی متقابل دارند، اخیراً ارقام خود بارور معرفی شده اند. توسط قبایل هندی در قلمرو آریزونا و نیومکزیکو. پس از فتح مکزیک در سال 1510 به اسپانیا رسید و در قرن 17 به کشورهای اروپای شرقی رسید.

در دهه اول قرن نوزدهم، آفتابگردان در روسیه و در سال 1830 یک روسی شد. کشاورز، "بوکارسو" یک پرس کوچک برای حذف روغن نصب کرد، از آن زمان به عنوان یک گیاه روغنی کشت می شد.

پرتغال به شمال و جنوب کشور رسید، اما فقط برای استفاده از آن استفاده می شد.کاشت در مرزها برای تغذیه پرندگان. امروزه این فرهنگ تا حدودی در آلنتخو تأثیر گذاشته است. این یکی از پرمصرف ترین روغن های گیاهی در جهان است.

چرخه زیستی: سالانه (110-170 روز).

بیشترین گونه های کشت شده: صدها عدد وجود دارد که با زودرس بودن، غنای روغن، ارتفاع و زیبایی گل مشخص می شود. شناخته شده ترین گونه ها عبارتند از: دانه های سفید، سیاه و راه راه.

ارقام روغنی وجود دارد: "Adalid"، "Fantasia"، "Toledo"، "Rostov"، "Portasol" و بسیاری دیگر. برای مصرف انسان بذرها: "Agrossur"، "Alcazaba"، "Lion’s Mane" (نقاشی شده توسط ون گوگ) در میان صدها رقم جدید. همچنین انواعی برای تولید گل های بریده وجود دارد: "بلوند توت فرنگی"، "خرس عروسکی"، "تعطیلات". قسمت مورد استفاده: دانه ها و گلبرگ ها (طعم تلخ).

شرایط محیطی

خاک: خاک های رسی شنی، خاک های تازه و عمیق را ترجیح می دهد. زهکشی خوب و غنی از مواد آلی. pH بین 6.2 – 7.

منطقه آب و هوایی: استوایی، نیمه گرمسیری، معتدل و استوایی.

دما: بهینه: 21-25 درجه سانتیگراد حداقل: 4ºC حداکثر: 40 °C

توقف توسعه: 5ºC.

دمای خاک: > بیش از 10 درجه سانتیگراد.

قرار گرفتن در معرض آفتاب: آفتاب کامل، روزهای طولانی. آفتابگردان هلیوتروپیسم را انجام می دهد (از خورشید پیروی می کند).

رطوبت نسبی: متوسط ​​به بالا.

بارش: 500-800میلی متر در سال.

ارتفاع: 0-1000 متر.

کوددهی

کود: کود گاوی، خرگوش، گوسفند ، به خوبی تجزیه شده است. کود سبز: چچم، کلزا، فاوارولا و یونجه. نیازهای تغذیه ای: 1:2:2 یا 2:1:2، 2:1:3 (نیتروژن فسفر: پتاسیم) + بور.

نوع گیاه : خسته کننده در خاک‌ها، نیترات‌ها در صورت استفاده بیش از حد می‌توانند تجمع پیدا کنند.

تکنیک‌های کشت

آماده‌سازی خاک: شخم عمیق در اوایل زمستان یا بهار، با زیرشکن‌کردن و سخت‌کردن در اعماق 30- 45cm

تاریخ کاشت/کاشت: بهار (اسفند-اردیبهشت).

نوع کاشت/کاشت: از طریق بذر در گلدان های کوچک یا به طور مستقیم در زمین در سوراخ ها (2-3 دانه).

زمان جوانه زنی: 10-30 روز.

ظرفیت جوانه (سال): بیش از 3 سال.

عمق: 4-6 سانتی متر.

قطب نما: 20-45 در خط و 40-80 بین ردیف ها .

نشایی: وقتی 10-15 سانتی متر ارتفاع داشته باشد.

چرخش: قبل از گندم، جو یا جو، سپس مقدار زیادی از باقی مانده های آلی که به هوموس تبدیل می شوند. تناوب نیز انجام می شود: لوسرن-گندم-آفتابگردان-گندم.

بعد از محصول سیب زمینی و قبل از محصول حبوبات (نخود، لوبیا، عدس). زمین باید 4 سال فاصله داشته باشد.

کشت مخلوط: سیب زمینی، خیار و ذرت.

وجین: وجین گیاهان، و " مالچ کردن" بینخطوط.

آبیاری: در زمان کاشت و از گل آذین تا برداشت، آبیاری باید 60-25 لیتر در متر مربع باشد و فقط در دوره های خشکسالی شدید، توسط شیار یا پتو انجام شود.

حشره شناسی و آسیب شناسی گیاهی

آفات: کرم سنجاق، کرم خاکستری، شپشک، پروانه، پرندگان.

بیماری ها: سفیدک کرکی، پوسیدگی ریشه، ورتیسیلوز، پوسیدگی خاکستری (بوتریتیس)، اسکلروتین.

حوادث: یخبندان، تحمل کم شوری.

برداشت و استفاده

زمان برداشت: هنگامی که 50% گلدهی باز است و براکت ها قهوه ای می شوند و 10/12 روز باقی می مانند. بین سپتامبر و اکتبر برداشت می شود.

تولید: بین 1000-3500 کیلوگرم در هکتار.

شرایط نگهداری: دانه ها را می توان خشک کرد. و به روغن یا برای مصرف دانه کامل تبدیل می شود.

اگر رطوبت نسبی 60% و دما 60 درجه سانتیگراد باشد، بذرها پس از مدتی رطوبت خود را تثبیت می کنند، در صورتی که دانه ها 7.1% باشند. روغن و 9.2% در صورت مصرف.

ارزش غذایی: ارزش پروتئین بالا و سرشار از ویتامین E، B1، B2، B3، A، D و E، کلسیم، فسفر و آهن.

زمان مصرف: مهر تا آبان.

مصرف

غذا: روغن آفتابگردان ، مصرف دانه و گلبرگ، تهیه نان و کیک. دانه ها برای بیودیزل استفاده شده است، به ویژه دربرزیل.

دارویی: دانه ها برای مشکلات قلبی، محرک جسمی و روحی و مشکلات معده مفید هستند.