Kamelyaları seviyorsanız ve kamelya reprodüksiyonunun nasıl yapıldığını öğrenmek istiyorsanız bu yazı tam size göre.

A kamelya En çok takdir edilen çiçekli ağaçlardan biridir ve aynı zamanda en çok sevilenlerden biridir. Çok yıllık ve çok dayanıklı olmasının yanı sıra, coşkulu çiçekleri kimseyi kayıtsız bırakmaz.

Kamelya meraklıları sürekli olarak koleksiyonları için yeni örnekler arayışındadır. Sonuç olarak, yetiştiriciler çoğaltmak için yeni çeşitler bulmak için giderek daha fazla çaba sarf etmektedir.

Tohum ile üreme

Tüm çiçekli bitkiler gibi kamelya da böcekler tarafından çiçekten çiçeğe aktarılan polen üretir.

Sonuç olarak, çalı üzerinde küçük bir kapsül oluşur ve bu kapsül açıldığında tohumlar toprağa.

Her bir tohum, koşullar uygun olduğunda (ilkbaharda) çimlenerek yavaş yavaş büyüyen yeni bir bitki oluşturacaktır. Doğanın bu sürecini yeniden yaratmak mümkündür.

Ancak, bu yöntem gerçek bir uyaranı temsil eder, çünkü elde edilen bitkiler onu doğuran bitkiden farklı bir genetik koda ve fiziksel görünüme sahip olacaktır.

Prosedür

Sonbaharda kapsüller kahverengiye döner ve olgunlaşır, bu noktada açılır ve içerdikleri çeşitli tohumları serbest bırakırlar. Ekimden önce tohumlar bırakılmalıdır kuru Optimum noktaya ulaşmaları için iki hafta boyunca.

Çürüyebilecekleri için çok taze ya da çimlenme güçlerini artık geri kazanamayacakları için çok kuru olmamalıdırlar.

Çimlenme sadece ilkbaharda, sıcaklık arttığında gerçekleştiğinden, tohumların o zamana kadar çimlenme güçlerini değiştirmeden korumaları önemlidir. Bunu yapmak için tabakalaşma kullanılmalıdır.

Aşılama ile çoğaltma

En sevdiğiniz kamelyanız varsa veya tohumla çoğaltma yoluyla ruhunuzu dolduran bir bitki elde ettiyseniz ve şimdi tüm özelliklerini aslına uygun olarak yeniden üretmek istiyorsanız, en çok kullanılan tekniklerden biri aşılama .

Prosedür

Aşılama için anaç Anaç, filizi almak için kesilen ana ağacın bir dalıdır (ve Kamelya japonica veya Kamelya sasanqua ).

Aşı, ana ağaca yerleştirmek istediğiniz, çoğaltılacak niteliklere sahip çeşidin bir ucudur. Aşılar en canlı uçlardan kesilmeli ve boyutları anaçla aynı çapta olmalıdır.

Aşılama yapmak için ideal zaman ilkbahardan önce, anaç ve filiz çiçeklenmeye veya tomurcuk vermeye başlamadan öncedir.

Aşılamadan sonra yaprakları ikiye bölün ve bitkileri gölgeye yerleştirin. Sulama sık yapılmalı ve yapraklar iyileşene kadar spreylenmelidir.

Aşının susuz kalmaması için her zaman nemli tutulması çok önemlidir. Kaynak işlemi iki ay sürer ve bu süreden sonra bitkinin yeni yaşamına adapte olması gerekir.

Alporchia ile üreme

Alporquia, en eski üreme yöntemlerinden biridir. Bir bitkinin bir dalında, ana bitkiden ayırmadan köklerin büyümesini teşvik etmekten oluşur.

Prosedür

İlkbaharda, onlar seçerler şubeler genç ve çok kalın değil (1 cm çapında) ve dalın etrafında bir kabuk halkası göze çarpıyor (1 ila 2 cm genişliğinde).

Kabuğu kaldırarak, yapraklarda fotosentezle üretilen amino asitler açısından zengin olan ayrıntılı özsuyun akışını kesmiş oluruz.

Bu özsuyun inişini kesmek, kesilen alanda besin birikimini teşvik eder ve sonuçta maceracı köklerin gelişimini teşvik eder.

Halka kesimi turba, yosun veya hatta toprakla sarılmalıdır. Ardından alt tabakayı her iki ucundan bağlanmış siyah plastikle sarın.

Alt tabakayı sulamak için üstte küçük bir delik bırakılmalı, yaz aylarında sulamanın daha sık olması gerektiği akılda tutulmalıdır. Kökler bir ila iki yıl sonra ortaya çıkar.

Kökçük oluştuğunda, kışın ana bitkiden ayrılır ve saksıya alınır, bitkiler adapte olana kadar örtülü ışıkta tutulur.

Çelikle çoğaltma

Çelikle çoğaltma, nemli bir ortama dikildiklerinde gelişerek çelik haline gelen gövde, kök veya yaprak çeliklerinin dikilmesidir. yeni bitkiler .

Her ikisi de Kamelya japonica itibariyle Kamelya sasanqua iyi köklendirme yeteneklerine sahiptir.

Prosedür

Hasat yığınlar genç, yarı odunsu (hafif kahverengi kabuklu) büyüme dönemlerinde, yani Haziran/Temmuz aylarında yapılmalıdır.

Bir ila iki yaprak bırakarak yaklaşık 8 ila 10 cm'lik uç veya koltuk altı çelikleri kullanılabilir.

Terleme yüzeyini azaltmak ve dehidrasyonu önlemek için bu yapraklar ikiye kesilmelidir. Taban iyi bilenmiş, dezenfekte edilmiş ve eğimli bir bıçakla kesilmelidir; bu şekilde kesim daha büyük bir köklenme yüzeyine sahip olur.

Düğüm noktasına mümkün olduğunca yakın, ancak altında yapılmalıdır, çünkü burası köklerin yayılması için en büyük eğilime sahip rezervlerin bulunduğu alandır.

Kesim hazır olduğunda, bir bahçeye dikilmelidir. Vazo Köklerin yayılmasını hızlandırmak için köklendirme hormonları uygulanabilir.

Aşırı kullanımı tomurcukların gelişimini engelleyebileceğinden, uygulaması dozajda biraz dikkat gerektirir.

Nemi korumak için çeliklerin üzeri ters çevrilmiş bir plastik şişeyle kapatılabilir; sık sık sulanması gereken suyu veya her zaman püskürtülmesi gereken yaprakları asla ihmal etmeyin.

Dikimden altı ay sonra çelikler çoktan köklenmiş ve bazı yapraklara sahip olmalıdır. Bu noktada, kamelyalar için uygun bir alt tabaka ile küçük saksılara taşınabilirler.