Met hun extreme schoonheid, geur, diversiteit in kleur en grootte hebben rozen dubbele zorg nodig. Ga de uitdaging van de maand aan.

De roos is een van de populairste planten ter wereld en wordt al meer dan 2000 jaar gewaardeerd om haar symboliek en om de schoonheid die ze uitstraalt in tuinen. Daarom is het een uitdaging voor botanici, hoveniers en specialisten om rozenstruiken te creëren met nieuwe kleuren, nieuwe geuren en in verschillende maten en vormen.

Bij de familie horen Rosaceae en geslacht Rosa L. Deze sierplant komt oorspronkelijk uit Azië, tussen het westen van China en de berggebieden van de Himalaya, en verspreidde zich over Europa, Noord-Amerika en Noord-Afrika, en ook naar Alaska, Siberië, Ethiopië en Mexico. Er zijn ongeveer 150 soorten wilde of spontane rozen. In 1789 introduceerde de Engelse botanicus Sir Joseph Banks (1743-1820) een revolutionaire roos in Europa vanuit China,a R. chinensis Jacq. (ook bekend als R. indica Lour.).

Deze had vele cultivars die varieerden in kleur, vorm en groeiwijze. In 1830 werd een van de cultivars van de R. chinensis Jacq. werd gekruist met R. odorata (Andrews) Sweet, waarmee de eerste van een nieuwe groep ontstond die de Tea Roses werd genoemd.

Na 1850 waren er al meer dan drieduizend cultivars geproduceerd, en sindsdien hebben rozenveredelaars uitzonderlijke vooruitgang geboekt in het ontwikkelen van een betere bloem en een plant met een uitstekende groei. Ondanks deze evolutie is er pas de laatste zes decennia meer geïnvesteerd in de zoektocht naar planten die resistent zijn tegen ziekten en plagen, die gezond zijn en hun groei kunnen weerstaan.prachtige bloemen. In Portugal, aan het eind van de 19e eeuw, door de Tijdschrift voor praktische tuinbouw , Duarte de Oliveira

Tussen 1892 en 1909 moet de bijdrage van de Fransman Henri Cayeux worden benadrukt, als hoofdtuinier van de botanische tuin van Lissabon, die, verliefd op plantkunde, zich toelegde op de introductie, teelt en hybridisatie van planten met grote sierwaarde, en vijf nieuwe cultivars creëerde: 'Étoile de Portugal', 'Bela Portuguesa', 'AmateurLopes', 'Dona Palmira Feijão' en 'Lusitânia', maar alleen de eerste twee waren succesvol en alleen 'Bela Portuguesa' is momenteel nog op de markt. In de jaren zestig richtte de Engelsman David Austin (geboren in 1926), met de creatie van zijn eerste cultivar 'Constance Spry' in 1969, de David Austin Roses op, een Britse kwekerij die bekend staat om zijn uitstekende collectie vanrozen.

Hier werd een nieuwe groep geboren, de Engelse roos, die in dezelfde plant enkele kenmerken van moderne rozen (zoals een sterke weerstand tegen ziekten en een continue bloei) combineert met de charme van oude rozen ( bijv. (de vorm, geur en verscheidenheid aan kleuren van de bloemen).

De Rosaceae familie, waartoe de roos behoort, is waarschijnlijk degene met de grootste diversiteit aan vormen, maten en kleuren. Deze familie omvat bolvormige of onregelmatig gevormde struiken, variërend van slechts 15 cm hoog tot klimplanten van 12 m. Het gebladerte varieert van dicht tot half dicht, met bladeren die kunnen gaan van 2,5 cm tot 18 cm of meer.

Rozen hebben een enorme bloeiperiode, die kan duren van het late voorjaar tot het begin van de winter, waarbij ze slechts één keer bloeien of gedurende dit hele seizoen. Bloemen kunnen eenvoudig zijn, met vijf bloemblaadjes, weelderige, meerbloemige bloemen, zoals oude tuinrozen, dubbele bloemen, of ze kunnen in groepen van verschillende aantallen groeien.

Rozen zijn struiken of klimplanten, voorzien van acuminus en extreem mooie bloemen met een grote diversiteit aan kleuren, geuren en groottes.

Ze kunnen worden onderverdeeld in verschillende groepen: zuivere rozen (wilde rozen), meestal met solitaire bloemen en vijf bloemblaadjes, zoals Rosa canica, R. rugosa, R. sempervirens, R. villosa ouderwetse tuinrozen, met dubbele bloemen en meer bloemblaadjes dan zuivere rozensoorten; theerooshybriden, grootbloemige, overvloedig bloeiende snijheesters die bloeien van mei tot oktober; floribundarozen met grote bloemtrossen, kleiner dan die van theerooshybriden, waarop de bloemen enkel, halfdubbel of dubbel kunnen zijn endie bloeien van mei tot oktober; struikrozen, meestal hybriden tussen zuivere en oude rozen; klimrozen, die enkele meters hoog worden en van mei tot juli enkelvoudige geurende bloemen dragen, zoals de zalmkleurige rozen van Rosa Portugese schoonheid en de roze-bloemen R . 'Santa Teresinha' en de gele van R . 'Banksia'; en struikrozen, waarvan de steel flexibeler is dan de eerste, met grote trossen enkele, halfgevulde of gevouwen bloemen.

In 2019 heeft de botanische tuin van Ajuda de rozencollectie op het benedendek verrijkt, waardoor een belangrijke attractie voor bezoekers is toegevoegd.

Zorg voor het onderhoud van rozen:

1. snoeien: jaarlijks dat er aan het einde van de winter (februari) gesnoeid moet worden

Verwijder de verlepte bloemen: in de zomer moeten verwelkte bloemen worden verwijderd, omdat deze de groei van nieuwe stengels verminderen;

3. regelmatig water geven vooral in de warme maanden;

Bemest regelmatig;

Ziekten en plagen beschermen en behandelen: Wees vooral voorzichtig met mijten, bladluizen, schildluizen en trips; met roest, rooszwarte stip, valse meeldauw, echte meeldauw en grijsrot. Al deze plagen en ziekten vallen over het algemeen alleen aan tussen de lente en het einde van de zomer.

Bibliografische referentie:

Reis, M. P. A. C. N. (2010). Het gebruik van rozenbomen in landschapsarchitectuur, praktisch voorbeeld in de Parada-tuin in Tapada da Ajuda Master in landschapsarchitectuur, Instituto Superior de Agronomia, Lissabon

Met de medewerking van Teresa Vasconcelos

Vond je dit een leuk artikel?

Dus lees ons magazine, abonneer je op het Youtube-kanaal van Jardins en volg ons op Facebook, Instagram en Pinterest.