İterya, ilkbahar, yaz ve sonbaharda çok çeşitli süs bitkilerine, meyve ağaçlarına ve palmiye ağaçlarına saldıran bir haşeredir.

Yaygın isimler: Icelia, Avustralya et böceği, beyaz sinek, pamuk koza kurdu, beyaz et böceği.

Bilimsel adı : Icerya purchasi Maskell ( Pericerya purchasi Maske)

Özellikler

Bu zararlı 1845-1896 yılları arasında Portekiz'de ithal akasya örneklerinde rapor edilmiş, daha sonra Lizbon bölgesindeki portakal bahçelerine yayılmıştır, ancak Azor Adaları'na Amerika Birleşik Devletleri üzerinden de gelmiş olabilir.

Yetişkin dişiler oval bir şekle sahiptir, ventral fazda düzleşmiş ve dorsal fazda dışbükeydir. Turuncu-mor renktedir ve dorsal fazda birkaç koyu leke bulunur.

0,5-1 mm uzunluğundaki larvalar daha kırmızı, bacaklı, uzun antenli ve siyahtır, ancak ovissaco ile birlikte et böceği yaklaşık 6-10 mm uzunluğundadır.

Biyolojik döngü

Dişi hermafrodittir (kendi kendine döllenir) ve bir süre sonra kendini balmumu ile kaplar ve Şubat ayından itibaren yumurta kesesini (ovissac) oluşturur. Yumurtlamadan önce bir bal özü salgılar.

Bu madde büyük beyaz, yarı opak kütleler şeklinde yoğunlaşarak vücuda yapışır ve vücudu tamamen kaplar.

Oluşturulan torba silindirik şekilli ve beyaz renkli olup, oluklu bir görünüm veren 15-16 uzunlamasına oluğa sahiptir. Bu torbalar 400-800 yumurtayı (ince kırmızı kum taneleri gibi görünürler) sıcaktan ve yağmurdan vb. korur.

Larvalar üç aşamadan geçer:

• İlkinde larva doğar ve yumurta kesesinde iki gün kalır
• Daha sonra konukçu bitki üzerinde hızla hareket eder ve yaprakların alt tarafına, orta sinirlerin veya dalların yakınına tutunur ve yaklaşık bir ay süren bir büyüme ve beslenme döneminden geçer (1. ve 2. aşamalar).
• 3. aşamada larvalar yaprak sapına ve genç yapraklara geçer ve 12-20 gün boyunca beslenir.

Son olarak, bitkilerin çevresinden iç kısımlarına doğru hareket ederek gövdenin odunsu kısımlarına yapışan, burada beslenen ve yumurta bırakan, parazitlenmiş organa bağlı olarak ölen yetişkin dişi aşamasına ulaşırız (yumurtadan yetişkine kadar yaklaşık üç ay sürer).

Portekiz'de, Şubat ayının başından Kasım ayına kadar yılda 2-4 nesil geliştirmeyi başarırlar.

Daha hassas bitkiler

Turunçgiller, akasyalar, çilek ağaçları, krizantemler, süpürge ağaçları, incir ağaçları, sarmaşıklar, defne ağaçları, palmiyeler, Halep çamları, pitosporlar, gül çalıları, böğürtlen ağaçları, karaçalı çalıları, asmalar, mimoza, sardunyalar, salvialar, biberiye ve diğer birçok süs bitkisi.

Hasar

Bitki özsuyunun emilmesi nedeniyle bitkinin zayıflaması, tükürük toksinleri ile bitkinin "zehirlenmesi". Salgıladığı bal özü, yaprakları siyah kaplayan ve fotosentez sürecini etkileyen fumajine yol açar. Bitkiler çok zayıflar, üretim azalır ve hatta ölebilir.

Biyolojik kontrol

Önleme/tarımsal yönler: Taç içinde ışık ve hava dolaşımını desteklemek için budama yapın; en hastalıklı dalları temizleyin veya ortadan kaldırın (Şubat ayından itibaren); azotlu gübrelemeyi mümkün olduğunca azaltın.

Biyolojik kimyasal savaş: Mineral yağlar (yaz yağı) ile ilaçlama yumurta bırakmayı engeller ve kışın (Kasım-Şubat) yapılmalıdır. Neem (doğal kökenli madde) uygulaması, bu zararlı üzerinde güçlü bir kovucu etkiye sahiptir ve piretrinler (piretrumdan elde edilir). Bu uygulamalar Mart ayından itibaren potasyum sabunu ve ısırgan maseratı ile yapılmalıdır.

Biyolojik mücadele: Vedalia (Avustralya uğur böceği) uğur böceklerine çok benzer ( Rodolia Cardinalis Muls veya Vedalia cardinalis ) bu zararlıyla mücadelede kullanılır (50 larva/25-30 enfekte ağaç); normal koşullar altında doğada bulunur ve tanıtılmasına gerek yoktur.

Yumurta ve larvalarla beslenir. karıncalar sarılığı yayar, bu nedenle önce karıncalarla mücadele edilmelidir.

Bu yazıyı beğendiyseniz Dergimizi okuyun, Youtube'da Jardins kanalına abone olun ve bizi Facebook, Instagram ve Pinterest'te takip edin.