Όπως και τα άλλα έμβια όντα, τα καλλωπιστικά φυτά βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με τους άλλους επιβλαβείς παράγοντες που τα περιβάλλουν, είτε πρόκειται για περιβαλλοντικούς (κλίμα και έδαφος) είτε για βιοτικούς (παράσιτα και ασθένειες).

Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζονται με απλουστευμένο τρόπο οι κυριότεροι εχθροί και ασθένειες των τριαντάφυλλων.

Παρουσιάζονται η ονομασία του εν λόγω παρασίτου (παρασίτου/ασθένειας), τα κριτήρια αναγνώρισής του, οι ζημιές που προκαλεί η διαταραχή και, τέλος, οι διαδικασίες για τον έλεγχο του προβλήματος.

Παράσιτα

Πράσινο αφίδιο

Η αφίδα Macrosiphum rosae έχει βιολογικό κύκλο με πολλές γενιές σε ήπιο κλίμα.

Αυτά τα μικροσκοπικά, μακρόστενα, σμαραγδένια-πράσινα έντομα που ρουφάνε και τσιμπάνε τα φύλλα, τους βλαστούς και ακόμη και τους μπουμπούκια των λουλουδιών.

Ο χυμός που απορροφάται κάνει τα φυτά σταδιακά πιο αδύναμα, τα φύλλα κατσαρώνουν, ξεραίνονται και πέφτουν πρόωρα, όπως και τα άνθη.

Αυτά τα έντομα παράγουν μελιτώματα που προσελκύουν τα μυρμήγκια που τα εξαπλώνουν και ένας άλλος μαύρος μύκητας που ονομάζεται fumagina σχηματίζεται πάνω στα μελιτώματα.

Πώς να ελέγξετε ?

Η εφαρμογή λιπασμάτων πλούσιων σε άζωτο θα πρέπει να μειωθεί και ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνονται πρώιμοι και επαναλαμβανόμενοι ψεκασμοί με διαλύματα σαπουνιού και νερού στα προσβεβλημένα όργανα.

Ασθένειες

Μούχλα από αλευρώδη περονόσπορο

Πρόκειται για μια από τις πιο κοινές και σοβαρές ασθένειες των τριαντάφυλλων. Sphaerotheca pannosa .

Ωστόσο, μπορεί επίσης να μολύνει νεαρούς βλαστούς και μπουμπούκια λουλουδιών.

Οι μολυσμένοι φυτικοί ιστοί παραμορφώνονται, κιτρινίζουν, ξηραίνονται και πέφτουν νωρίς, σταματώντας έτσι την ανάπτυξη νέων βλαστών.

Πώς να ελέγξετε ?

Είναι σημαντικό να φροντίζετε για το πότισμα του περιβάλλοντος χώρου και να μην αφήνετε την υγρασία να εισχωρήσει στα φυτά.

Ταυτόχρονα, συνιστάται η έγκαιρη διενέργεια ψεκασμών με φυτοφάρμακα με δραστικές ουσίες όπως θείο, trifloxystrobin, cyflufenamid, myclobutanil, μεταξύ άλλων.

Σκουριά

Ασθένεια με κάποια σοβαρότητα, ιδίως σε υγρά κλίματα, σε αντίθεση με τις πιο καλοκαιρινές καταστάσεις όπου η ανάπτυξή της παύει.

Ο μύκητας Phragmidium παράγει κιτρινωπές κηλίδες στην επάνω πλευρά των φύλλων και ανοιχτότερες κηλίδες με φλύκταινες στην κάτω πλευρά. Από τις κηλίδες αυτές απελευθερώνεται μια κίτρινη έως πορτοκαλί σκόνη.

Το καλοκαίρι/φθινόπωρο, εμφανίζονται κοκκινοκίτρινες φλύκταινες καθώς και γκριζωπές φλύκταινες που απελευθερώνουν επίσης σπόρια. Παρόμοιες φλύκταινες παρατηρούνται επίσης στις λακκούβες και στη βάση των λουλουδιών.

Πώς να ελέγξετε ?

Είναι απαραίτητο, την άνοιξη, να κόψετε και να κάψετε τους προσβεβλημένους φυτικούς ιστούς.

Εάν αυτό δεν είναι δυνατό ή επαρκές, μπορούν να χρησιμοποιηθούν θεραπείες με φυτοφαρμακευτικά προϊόντα με βάση το mancozeb, το myclobutanil ή το βρέξιμο θείο.

Αυτά θα πρέπει να ξεκινούν όσο ο ανθοφόρος οφθαλμός είναι ακόμα κλειστός.

Μαύρη κηλίδα στα φύλλα

Σε δροσερές, υγρές συνθήκες στις διάφορες ποικιλίες τριανταφυλλιάς, αυτός ο μύκητας ( Marssonina rosae ) εκφράζεται με σθένος την άνοιξη και το φθινόπωρο.

Τα φύλλα παρουσιάζουν, στην πάνω σελίδα και μερικές φορές και στην κάτω, μαύρες ιώδεις κηλίδες, οι οποίες σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να καταλαμβάνουν ολόκληρο το έλασμα.

Τα μολυσμένα φύλλα ξηραίνονται και πέφτουν πρόωρα, επηρεάζοντας έτσι την κατάσταση της υγείας των φυτών, καθώς μερικές φορές εμφανίζεται μια δεύτερη έξαρση, η οποία αποδυναμώνει το φυτό και κατά συνέπεια την ανθοφορία.

Πώς να ελέγξετε ?

Σε φυτά με σοβαρές προσβολές, συνιστάται εντατικότερο κλάδεμα, με επακόλουθη συλλογή και καύση των μολυσμένων φυτικών τμημάτων.

Φωτογραφίες: Rui Tujeira

Σας άρεσε αυτό το άρθρο;

Διαβάστε λοιπόν το περιοδικό μας, εγγραφείτε στο κανάλι Jardins Youtube και ακολουθήστε μας στο Facebook, το Instagram και το Pinterest.