Το λάιμ είναι ένα αλκαλοποιητικό φρούτο και ο χυμός του βοηθά στην ανακούφιση από τις καούρες και το πρήξιμο, καθώς και στην τόνωση του ήπατος και των νεφρών. Πλούσιο σε βιταμίνη C, το φρούτο αυτό περιέχει επίσης μεταλλικά άλατα, κάλιο και ασβέστιο, πολύ ευεργετικά για τον οργανισμό μας.

Κοινά ονόματα: Limeira, limeira Μεξικάνικη

Επιστημονική ονομασία: Citrus aurantiifolia (Κούνια του Χρίσματος)

Πηγή: Νοτιοανατολική Ασία (Ινδία)

Οικογένεια: Καλλιέργειες

Ιστορικά γεγονότα: Στο δεύτερο ταξίδι του προς τις Ινδίες, ο Χριστόφορος Κολόμβος μετέφερε ήδη όξινα λάιμ στα πλοία του για να ταΐσει τους ναύτες.

Περιγραφή: Μικρό δέντρο που φτάνει σε ύψος τα 5 μ., ζωηρό με πυκνή κόμη. Τα άνθη είναι λευκά και ερμαφρόδιτα και δεν είναι απαραίτητο να έχετε πολλές ποικιλίες για να καρποφορήσετε.

Βιολογικός κύκλος: Στο δικό μας κλίμα, η ανθοφορία γίνεται την άνοιξη και οι καρποί συγκομίζονται στο τέλος του καλοκαιριού έως τις αρχές του χειμώνα.

Πιο διαδεδομένες ποικιλίες: Τα λάιμ μπορεί να είναι όξινες ποικιλίες: Mexican Lime, Bearss Lime, Pond, Tahiti, Sutil, Galego. Ή γλυκές ποικιλίες: Μεσογειακή λάιμ, Ινδική λάιμ, Τυνησιακή λάιμ, Περσική λάιμ, Navel Lime, Παλαιστίνη, Kusaie, Golden, κ.λπ.

Βρώσιμο μέρος: Ο καρπός έχει πράσινο χρώμα και ωοειδές σχήμα με κιτρινοπράσινη σάρκα.

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: Κοπριά (από άλογο, κοτόπουλο ή κατσίκα), οστεάλευρο, αιματάλευρο, κομπόστ και φυτική γη και λίγη τέφρα ξύλου. Πρέπει να γίνεται το φθινόπωρο. Υγρό λίπασμα με βάση το εκχύλισμα φυκιών μπορεί να εφαρμόζεται τουλάχιστον μία φορά το μήνα.

Πράσινη κοπριά: Vetch ( Vicia sativa ), garroba ( Vicia monanthos ), το gero ( Vicia Ervilia ), αλογοουρά ( V.faba L ssp. Minor Alef), το Chícharo de Torres ( Lathyrus Clymenum ), το καυκαλήθρα ( Vigna sinensis ), μουστάρδα κ.λπ. Πρέπει να σπέρνονται το φθινόπωρο και να θάβονται όταν φτάσουν στην ανθοφορία, αν είναι δυνατόν.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Έδαφος: Προσαρμόζεται σχεδόν σε όλους τους τύπους εδαφών, συμπεριλαμβανομένων των αλκαλικών (αν και το ιδανικό pH είναι μεταξύ 6-7), αλλά προτιμά τα αμμώδη εδάφη.

Θερμοκρασίες: Βέλτιστο: 25-31ºC Ελάχιστο: 12ºC Μέγιστο: 50ºC

Αναπτυξιακές στάσεις: 11ºC

Θάνατος του φυτού: - 5ºC

Ηλιακή έκθεση: 8 έως 12 ώρες

Άνεμοι: Κάτω από 10 km/h

Ποσότητα νερού: 1000-1500 mm/έτος, εκ των οποίων 600 mm από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο

Ατμοσφαιρική υγρασία: 65-85 %

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Καλλιεργήστε το έδαφος επιφανειακά (10-15 cm) με ένα εργαλείο τύπου "actisol" ή έναν καλλιεργητή.

Πολλαπλασιασμός: Με εμβολιασμό (ασπίδα) σε διαφορετικά υποκείμενα (λεμονιές και μανταρινιές), από τον Απρίλιο έως τον Μάιο.

Ημερομηνία φύτευσης: Νωρίς την άνοιξη.

Πυξίδα: 3,5 x 5,5 ή 4,5 x 6,0

Θλίψεις: Κλάδεμα (μόνο τα κλαδιά που κλέβουν, οι βλαστοί του υποκειμένου και τα νεκρά ή άρρωστα κλαδιά),

Πότισμα: Με το να στάζει.

Πότε συγκομίζεται: Η κύρια συγκομιδή γίνεται από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο, αλλά και τον Αύγουστο. Συγκομίζεται όταν ο καρπός είναι πλήρης και το χρώμα αρχίζει να αλλάζει από πράσινο σε κίτρινο.

Παραγωγή: Η λεμονιά αρχίζει να παράγει το 3ο/4ο έτος, για να αυξηθεί ραγδαία μέχρι το 15ο έτος. Κάθε φυτό παράγει 110-180/έτος.

Χρήσεις: Χυμοί, παγωτά, κοκτέιλ (Caipirinha, Margarita) και άλλα αναψυκτικά.

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Αφίδες, αλευρώδη έντομα, μύγες φρούτων και λευκές μύγες, ακάρεα και νηματώδεις.

Ασθένειες: Fumagina, ιός tristeza, ψωρίαση, gummosis, Anthracnose, μεταξύ άλλων.

Ατυχήματα/τραυματισμοί: Πεθαίνουν σε ισχυρούς παγετούς.