مار آلفاواکا ( Parietaria officinalis) با نام‌های بسیار دیگری مانند پاریتاریا، گیاه دیواری، گیاه فورا -پاردس، کبرانها، نفس نیز شناخته می‌شود. -de-cobra و sambreidos، در میان دیگران.

در برزیل آن را herb-de-santa-ana، به انگلیسی pellitory of the wall، در اسپانیایی canaroya، در فرانسوی perce-murailles می نامند.

2>نام آن parietaria از لاتین آمده و به معنای گیاهی است که روی دیوارهای قدیمی می روید. Alfavaca از زبان عربی می آید.

تاریخ

این گیاه قبلاً در زمان یونان و روم استفاده می شده است و گزارش هایی در مورد استفاده از آن توسط پزشکان باستان وجود دارد: Cláudio Galeno (139-199d.C. .) قبلاً از آن برای درمان کلیه مشکلات مربوط به دستگاه ادراری و همچنین به صورت ضماد خارجی برای درمان التهاب، سوختگی و تورم، گوش درد و نقرس استفاده می کرد.

Plinio-o-Velho (23 تا 79 پس از میلاد) ) نیز همین خواص را به آن نسبت داده است. نیکلاس کولپپر (1616-1654) شربت جداری را با عسل برای حل مشکلات ادم یا احتباس مایعات، در چای و شستشو برای درمان هموروئید توصیه کرد.

جان پارکینسون، همچنین در قرن هفدهم، آن را در درمان سرفه توصیه کرد. ، درد رحم و از طرف خارجی برای التهابات پوستی.

خانم گریو (1858-1941) پاریتاریا را برای حل کردن سنگ در مثانه و کلیه تجویز کرد.

در پرتغال این گیاه بسیار محبوب شناخته شده است.در طب عامه استفاده می شود و بیشترین کاربرد آن در شستشو یا بخارپز در درمان بواسیر است.

توضیحات و زیستگاه

همانطور که از نامش مشخص است، این گیاه یک در همه جا کم است، به خصوص در دیوارهای روستایی و شهری، در بوته های کوچک در باغ ها و باغ های سبزیجات، در کنار جاده ها، زمین های خالی، در کنار رودخانه ها و نهرها، خاک های نیتروژن، نزدیک مستعمرات مرغ دریایی. کمی در سراسر قلمرو و جزایر. این گیاه بومی اروپاست اما در آفریقا، قاره آمریکا و استرالیا نیز یافت می‌شود، جایی که به عنوان علف هرز برای کشتن در نظر گرفته می‌شود. 6>، P.officinalis ، ص. پراکنده . از خانواده Urticaceae هستند.

گیاهی است علفی و چند ساله، با ساقه راست یا منتشر، برگهای قرمز مایل به دمبرگ، متناوب سبز تیره و براق در قسمت فوقانی و روشن تر و دارای کرک های چسبنده در قسمت تحتانی. قسمت، گلهای کوچک به رنگ سبز مایل به سفید (اردیبهشت تا مهر)، که در بغل برگها رشد می کنند، دانه های کوچک و تیره هستند. ارتفاع آن به 70 سانتی متر می رسد.

مواد تشکیل دهنده و خواص

بسیار غنی از گوگرد، نیترات پتاسیم، کلسیم، رنگدانه های فلاونیک، موسیلاژ و تانن است.

در داخل به شکل دم کرده یا دم کرده برای درمان عفونت های دستگاه ادراری استفاده می شود.نفریت، سنگ کلیه و مثانه، تسکین دهنده درد هنگام دفع و تقویت کل مجاری ادراری است.

ادرار آور است و خاصیت نرم کنندگی بافت ها دارد، ورم را برطرف می کند و در موارد احتباس مایعات کمک می کند.

برای استفاده خارجی و داخلی در درمان هموروئید بسیار موثر است.

همچنین برای درمان عفونت های هرپس زوستر استفاده می شود و مطالعات در مورد استفاده از آن در درمان سایر بیماری های ویروسی از جمله ایدز در حال انجام است. از گربه ها.

انفوزیون تازه موثرتر از نوع خشک است. توصیه می شود دو قاشق چایخوری از گیاه تازه را خرد شده یا فقط یک قاشق چایخوری در صورت خشک بودن گیاه، با یک فنجان آب جوش، روی آن را بپوشانید و 10 تا 15 دقیقه صبر کنید، روزی سه بار مصرف کنید.

احتیاطات

می تواند باعث تحریکات پوستی، تب یونجه و حتی شروع حملات آسم در برخی افراد شود. کسانی که از آلرژی به گرده رنج می برند نباید در ماه های تابستان به این گیاه نزدیک شوند.