باغ ورسای، فرانسه

پرچین‌های زنده مجموعه‌ای از درختان و درختچه‌های گونه‌های مختلف، خود به خود یا عمداً کاشته شده‌اند، که می‌توانند نقشی از تقسیم‌بندی را با تحقق بخشیدن به محدودیت های املاک کشاورزی، با برخی از عناصر منظر روستایی مانند خطوط آب و مسیرها و یا به عنوان یک عنصر ساختاری و زینتی در باغ ها و پارک ها مرزبندی می کند و از نظر اکولوژیکی، عملکردی و زیبایی شناختی، نظام های ثروت عظیمی را تشکیل می دهد.

آنها را می توان به چهار نوع مشخص کرد:

• پرده های سرپناه ، زمانی که پرچین شامل گونه های درختی است که قادر به رسیدن به ارتفاعات نزدیک یا بیشتر از هشت تا نه متر هستند. ترجیحاً با یک لایه بوته ای همراه باشد؛
• بادشکن های کوچک ، که در آن پرچین های بریده شده یا آزاد می توانند در بادشکن های کوچک ایجاد شوند، اگر رشد عمودی آنها بین دو تا شش متر ارتفاع داشته باشد.
• پرچین‌های آزاد که عمدتاً از درختچه‌ها و درختان کوچک تا متوسط ​​تشکیل شده‌اند که در فواصل کافی کاشته می‌شوند تا بتوانند آزادانه رشد کنند، اما توده‌ای فشرده را تشکیل می‌دهند.
• پرچین های بریده شده یا هرس شده که فقط از بوته های برگریز و/یا ماندگار و چند گیاه گیاهی تشکیل شده است که به طور منظم از هر سه طرف هرس می شوند.

گیاهان با قوام چوبی قسمت را اشغال می کنند.مرکز پرچین و یک عامل محدود کننده برای عبور نور است.

گونه های علفی و درختچه های کوچک به تعداد بیشتری در مرزهای پرچین قرار دارند.

پرچین درخت Betula celtiberica, Montesinho

عملکردها

که عناصر ساختاری منظره و باغ ها را تشکیل می دهند، عملکردهای بی شماری وجود دارد که پرچین ها انجام می دهند.

از جمله موارد دیگر، ما تاکید می کنیم که پرچین ها:

<6

آنها یک بادشکن را تشکیل می دهند و می توانند سرعت باد را 30 تا 50٪ کاهش دهند. اگر ساختار نیمه تراوا داشته باشند، این کاهش می تواند اثراتی تا 15 تا 20 برابر ارتفاع پرچین ایجاد کند. اگر یک پرچین فشرده باشد، می تواند در پشت تلاطم ایجاد کند و اثرات منفی را تقویت کند. محافظت از گیاهان، خاک و آب؛

بهبود شرایط ریز اقلیمی، در نتیجه اثر بادشکن، با کاهش تبخیر و تعرق و افزایش دما تا 1 تا 3 درجه سانتیگراد؛

به حداقل رساندن فرسایش خاک توسط ترویج نفوذ آب باران؛

ترویج تنوع زیستی، کمک به تنوع بیشتر گیاهان و جانوران از نظر تغذیه، تولیدمثل و سرپناه؛

تولید چوب و هیزم؛

زیبایی شناسی موجود ارزش؛

ارزش اقتصادی را از نظر گردشگری به دلیل زیبایی که می بخشند، می افزایند؛

محدوده مناطق تفریحی را تشکیل می دهند، گرد و غبار را رفع می کنند.

امکان پنهان سازینماها، یک چارچوب بصری فراهم می کند و صدا را کاهش می دهد (به ویژه در پارک ها و باغ ها).

محفظه با بتولای سلتیبری (توس) در Covão da Ponte, Serra da Estrela

در مورد پرچین های محفظه، طبق کتاب "A Árvore"، ما در چشم انداز حومه پرتغال موارد زیر:

• پرچین های کوهستانی. مشخصات آنها عبارتند از: شفافیت عالی، ضروری برای تضمین زهکشی جو، اجازه جریان خوب هوا (یخبندان سفید). بی نظمی تاج پرچین، که به شدت زبری و در نتیجه اثربخشی حفاظت از باد را افزایش می دهد. از گونه های لبه جنگل تشکیل شده باشد.
• پرچین درخت زیتون ( Olea europaea var. europaea ): این پرچینی است با یک یا دوتایی ردیف، در انتهای املاک یا مسیرهای کناری قرار دارد.
• پرچین های Laurus ( Laurus nobilis ): این ها پرچین هایی هستند که روی تراس ها کاشته شده اند تا مزارع را کم و بیش مشخص کنند. کنده کاری شده و فقط از درختان لور تشکیل شده است. آنها در Sintra (azóia) و در منطقه Pombal یافت می شوند.
• پرچین های نیشکر ( Arundo donax ): این پرچین ها ساخته شده اند. توسط Arundo donax در سه نوع. پرچین عریض (+5 متر) عصاها هر سال در ژانویه تا فوریه بریده می شوند و زمین را برای یک یا دو ماه بدون محافظت می گذارند، در زمانی از سال که وجود دارد، بافراوانی، آب اضافی و جاهایی که گرم شدن سریع خاک مورد نظر است (فوریه - اسفند) و این اثر مطلوب است. پرچین باریک (1 متر) - جایی که برش کلی هرگز انجام نمی شود - و جایی که عصاها با عصاهای ضربدری به وسط بسته می شوند و با سیم (از نوع عدل نی) بسته می شوند. آنها پرچین های دائمی، کاملاً نفوذپذیر و نسبتاً الاستیک هستند. به طور گسترده در باغ های سبزیجات در منطقه سالویا استفاده می شود. پرچین مرده که به عنوان پرچین حفاظتی خاک استفاده می شود، اما پر زحمت است و رقابت تغذیه ای آن بی اثر است. آنها عمدتاً برای محافظت از تاکستان کولارس استفاده می شوند.
• پرچین های انگور : مزارع با درختانی (درختان گیلاس، بلوط، صنوبر) که درختان انگور از آنها بالا می روند، محصور شده اند. بنابراین، با تولید شراب و تعریق شدید در تابستان، حداکثر سودمندی/سرپناه به دست می آید. در منطقه براگا بسیار رایج است.
• پرچین های سیل: در Lezíria do Tejo، آنها با خندق ها مرزی دارند و از بید، درختان زبان گنجشک، صنوبر و پوشش گیاهی حاشیه ای تشکیل شده اند. آنها از باتلاق ها در برابر باد محافظت می کنند و دفاع خوبی از میدان در برابر آسیب های ناشی از سیل ایجاد می کنند. در منطقه Mondego، علاوه بر بخش بندی اصلی، دیگری ظاهر می شود، متشکل از osiers (S alix viminalis ) که دارای اثر حفاظتی زیادی در تابستان است، فضای کمی را اشغال می کند و محصول ارزشمندی به نام osiers ارائه می دهد.

پرچین با برگهای برگریز مایل به قرمز از Berberis Thumbergii Var. atropurpurea، باغاز بنیاد Calouste Gulbenkian

ترکیب و ساختار پرچین ها

ترکیب به طور مستقیم با گونه های گیاهی که پرده پناهگاه را تشکیل می دهند مرتبط است.

این با اندازه (درخت یا درختچه) تعریف می شود. ) ، نوع انشعاب و شکل تاج و شاخ و برگ (همیشه سبز یا برگریز، فراوان یا پراکنده) الگوی

انتخاب گونه های گیاه شناسی، فاصله یا فاصله کاشت مورد استفاده، برای موفقیت پرچین تعیین کننده است.

ما باید اندازه گیاه را در نظر داشته باشیم، و آیا این یک پرچین هرس شده خواهد بود یا نه، زیرا این عامل برای تصمیم گیری در مورد فاصله کاشت تعیین کننده خواهد بود. پرچین های زینتی فاصله کاشت به گونه بستگی دارد. آنها هرگز نباید کوچکتر از 40-50 سانتی متر باشند، رایج ترین آنها 60-80 سانتی متر و در مورد گیاهان بزرگ 100-120 سانتی متر است. ، تحریک تولید شاخه ها. به این ترتیب، می توانید یک پرچین فشرده ایجاد کنید.

اگر فضا وجود دارد و می خواهید یک پرچین فشرده داشته باشید، می توانید یک ردیف دوتایی نامتناسب (پای کلاغ) بکارید که باعث ایجاد پرچین ضخیم تر می شود. و با حضور پررنگ.

همچنین ببینید: سالاد گل کلم با میوه و سبزیجات هیدجفلوریدا با اسکالونیا

ما می‌توانیم پرچین‌های گلدار را انتخاب کنیم (به عنوان مثال Escalonia sp ، Hibiscus rosasinensis ). از برگ‌هایی با رنگ‌های قرمز مایل به قرمز (مانند Berberis thumbergii var. atropurpurea یا مایل به خاکستری (مانند Teucrium fruticans )؛ از برگ‌های برگریز (مانند Punica granatum ، Spiraea cantoniensis ، Berberis thumbergii var. atropurpurea )؛ همیشه سبز (به عنوان مثال Buxus sempervirens ، Ligustrum japonicum ، Myrtus communis ، Rhamnus alaternus , Phyllirea latifolia ).

عکس ها: Ana Luísa Soares و Nuno Lecoq

با Nuno Lecoq

همچنین ببینید: Camellias: راهنمای مراقبت