Σε όλη τη διάρκεια της συνεργασίας μου με την Jardins έχω γράψει για τα είδη που είναι ενδημικά της Πορτογαλίας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία στον κήπο. Θα επικεντρωθούμε σε αυτά που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των σπόρων ενδημικών ειδών που διαθέτουμε και τα οποία είναι τα πιο προσαρμόσιμα από άποψη εδάφους και ταυτόχρονα τα πιο εμβληματικά.

Φυτά και θάμνοι της χλωρίδας μας που, ρισκάρουμε να το γράψουμε, κάνουν τέχνη την παρτίδα των "απαραίτητων" που πρέπει να έχουμε γύρω μας. Η μυρτιά, Myrtus communis είναι το είδος στο οποίο δίνουμε επάξια την τιμή να ανοίξει τη σειρά.

Όπως έχουμε ήδη γράψει, αν η φελλώδης βελανιδιά είναι το δέντρο της Πορτογαλίας, η μυρτιά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο εμβληματικός θάμνος της χώρας μας.

Τοπωνυμία που σχετίζεται με τη μυρτιά

Είναι ίσως το φυτό από το οποίο προέρχονται τα περισσότερα ονόματα στην τοπωνυμία των χωριών και των πόλεών μας, με αμέτρητα ονόματα: Murtal, Murteira, Murtosa, Almortão, που κατακλύζουν τη χώρα και αποδεικνύουν ότι εδώ και πολύ καιρό δεν αδιαφορούμε γι' αυτόν τον θάμνο με τα αρωματικά φύλλα και τα λεπτά άνθη που απαντάται σε όλη τη χώρα.

Είναι αλήθεια ότι είναι κοινή σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου και υπάρχει μια εκτεταμένη πολιτιστική κληρονομιά που έχει χτιστεί πάνω της εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η μυρτιά θεωρούνταν από τους Έλληνες και τους Ρωμαίους σύμβολο της Ειρήνης και της Αγάπης και ήταν ιερό φυτό, αφιερωμένο στην Αφροδίτη και την Αφροδίτη.

Ακόμη και σήμερα, η μυρτιά εξακολουθεί να αποτελεί μέρος των γαμήλιων ανθοδέσμων πολλών νυφών σε όλη την Ευρώπη, και δεν είναι τυχαίο ότι η ανθοδέσμη της Κέιτ Μίντλετον είχε επίσης μερικά κλαδιά μυρτιάς που φύτεψε η βασίλισσα Βικτώρια το 1845.

Περιγραφή

Αρωματικός θάμνος με αειθαλή φύλλα, που κατάγεται από την περιοχή της Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής. Αντίθετα φύλλα, σκουροπράσινα στην επάνω πλευρά και ανοιχτοπράσινα στην κάτω, γυαλιστερά και αρωματικά.

Ο καρπός είναι ένα σκούρο μπλε μούρο.

Ιδιοκτησίες Myrtle

Εκτός από το συμβολισμό της, η μυρτιά είναι ένα φυτό που αναδύει ένα ευχάριστο άρωμα πορτοκαλιού και έχει χαρακτηριστικά που της έχουν δώσει πολλαπλές χρήσεις, από φαρμακευτικές, για τη θεραπεία ασθενειών του αναπνευστικού και του ουροποιητικού συστήματος, μέχρι τη χρήση σε τρόφιμα και καρυκεύματα - τα άνθη, τα μούρα και τα φύλλα, πράσινα ή αποξηραμένα, περιλαμβάνονται στην παρασκευή διαφόρων πιάτων και ψητών.

Σε διάφορες περιοχές, τα μούρα - γνωστά ως murtinhos - χρησιμοποιούνται για την παρασκευή λικέρ. Σε άλλες χώρες, καλλιεργείται για την εξαγωγή αιθέριων ελαίων, που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία αρωμάτων και τροφίμων.

Και αν η ύπαρξη ενός θάμνου στον κήπο, δικού μας και μάλιστα αρωματικού, που στέλνει το πνεύμα μας προς την ειρήνη και την αγάπη, είναι ήδη υπεραρκετή για να τον έχουμε όλοι κοντά μας και σε αφθονία, θα προσθέσουμε δύο ακόμη λόγους: τον διακοσμητικό και τον οικολογικό.

Είναι ένας αειθαλής θάμνος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε φράχτες ή μόνος του, δεν απαιτεί πολλή φροντίδα (προτιμά εδάφη με λίγη ή καθόλου κιμωλία, αλλά όχι υπερβολικά όξινα, καλά στραγγιζόμενα και χωρίς υπερβολική έκθεση στον ήλιο), αντέχει στον παγετό και στο κλάδεμα.

Από οικολογική άποψη, τα μούρα εκτιμώνται από μικρά πουλιά που σας ευχαριστούν για την τροφή σε μια εποχή που αυτή αρχίζει να λιγοστεύει - την αρχή του χειμώνα.

Καλλιέργεια

Οι σπόροι μας Myrtus communis συγκομιδή σε μυρτιές στην κεντρική Πορτογαλία, είναι μια καλή επιλογή για όσους θέλουν να ξεκινήσουν ένα ασφαλές στοίχημα όσον αφορά την αυτοφυή χλωρίδα.

Με θερμοκρασία γύρω στους 16º και άπλετο φως, μπορεί να σπαρθεί ανά πάσα στιγμή και η βλάστηση είναι σχεδόν εγγυημένη!

B.I.

Επιστημονική ονομασία: Myrtus communis L.

Οικογένεια: Myrtaceae

Ύψος: Μέχρι 5 m

Διάδοση: Με το πάσσαλο.

Εποχή φύτευσης: Όλο το χρόνο

Συνθήκες καλλιέργειας: Αντέχει σε όλους τους τύπους εδάφους, αλλά προτιμά τα ξηρότερα εδάφη.

Συντήρηση και περιέργειες: Ανθεκτικό είδος που δεν χρειάζεται μεγάλη συντήρηση. Τακτικό πότισμα κατά τις πιο ζεστές περιόδους. Κλαδέψτε το χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη, πριν από την ανθοφορία. Αντέχει στο κλάδεμα και στην κορυφολογία.