با گیاهانی که گل‌ها در داخل میوه‌ها نگهداری می‌شوند، آشنا شوید.

تنوع درختان انجیر که مربوط به گونه‌های مختلف جنس فیکوس هستند، منشأ جغرافیایی متفاوتی دارند، از استرالیا، هند. ، آسیا و آفریقا اروپا. آنها از خانواده Moraceae هستند و با شیره شیری و میوه هایشان (سیکنیا) که انجیر نامیده می شود مشخص می شوند.

یک ویژگی جالب دیگر این است که گل های آنها در داخل یک ظرف گوشتی محصور شده اند (که میوه را تشکیل می دهد). ، و گرده افشانی آن توسط یک زنبور خاص انجام می شود. به دلیل عدم تماس با بیرون، گلها عطر پخش نمی کنند. با این حال، هنگامی که گلهای ماده رسیده، میوه را تشویق می کنند تا بویی از خود ساطع کند که زنبورهای گرده افشان را جذب می کند.

این تعداد از گونه ها طیف وسیعی از اندازه ها، شکل برگ ها و اندازه میوه های درخت انجیر را نشان می دهند - رایج (Ficus carica)، سنتی در پرتغال، که با میوه خوراکی آن، انجیر، به درخت انجیر بالا رونده (Ficus pumila) که با رفتار بالا رفتنش که دیوارها را می پوشاند، متمایز می شود.

از دیگران. از گونه‌هایی می‌توان به گلابی خاردار (Ficus macrophylla)، درخت لاستیک (Ficus elastic) و گلابی خاردار (Ficus مذهبی) اشاره کرد که به دلیل اندازه نمادین آن، هویت باغ‌های ما را نشان می‌دهد.برخی نیز در پرتغال به عنوان گیاهان سرپوشیده سازگار می شوند، مانند Ficus benjamina و Ficus lyrata که یکی از جذابیت های "جنگل داخلی شهری" هستند. در این نسخه، گونه‌های زیر را برجسته می‌کنیم: Ficus carica، F. macrophylla، F. elastica و F. pumila.

FICUS CARICA L.

(FIGUEIRA-COMUM، FIGUEIRA-DE- پرتغال )

درخت انجیر معمولی که با نام های درخت انجیر اروپایی و درخت انجیر پرتغالی نیز شناخته می شود، درختی برگریز بومی منطقه مدیترانه است. دارای شاخه های شکننده و برگ های دندانه دار است. اسنادی وجود دارد که از اولین گیاهانی است که توسط انسان پرورش داده شده است.

میوه آن، انجیر خوراکی، دارای ساختاری گوشتی و آبدار، با رنگ زرد مایل به سفید که به ارغوانی می رسد. غذایی بسیار غنی از قند میوه های این درخت انجیر می تواند از گیاهان نر یا ماده و انجیر خوراکی از گیاه ماده باشد. انجیر گیاه نر کاپریفیگو نام دارد و به بازار عرضه نمی شود، فقط برای تغذیه بزها استفاده می شود.

اندازه: ارتفاع تا هشت متر و با شاخه های بسیار پیچ خورده.

برگ: برگریز و دندانه دار، با 5-7 لوب.

باروری: انجیر خوراکی.

کنجکاوی: وجود میوه های کاپری پا در مزارعی که درختان انجیر کاشته می شوند، زنبورهای کاپری پا را به کود دهی تشویق می کند.انجیر از گیاهان ماده، فرآیندی به نام کپریفیکاسیون.

FICUS MACROPHYLLA ROXB. & BUCH.-HAM. EX SM.

(استرالیا یا درخت انجیر خفه کننده)

درخت همیشه سبز، بومی جنگل های بارانی سواحل شرقی استرالیا، معمولاً شناخته شده مانند درخت بانیان یا انجیر خفه کننده. با اندازه نمادین و تاج گرد مشخص می شود. تنه ای با ریتیدوم مایل به خاکستری و سیستم ریشه ای باشکوه و مجسمه ای ارائه می دهد. معمولاً دارای ریشه های هوایی است که از شاخه ها خارج می شود که با رسیدن به زمین به صورت تنه های مکمل ضخیم می شوند تا تاج درخت را نگه دارند.

اندازه: ارتفاع تا 60 متر.

برگ ها: درشت، بیضوی، چرمی، سبز تیره و به طول 30-15 سانتی متر که به طور متناوب روی ساقه ها قرار گرفته اند.

باردهی: قطر انجیر آن 2-2.5 سانتی متر است و رنگ آن از سبز تغییر می کند. به بنفش در هنگام رسیدن اگرچه خوراکی است، اما میوه های آن طعم ناخوشایند و خشکی دارند.

FICUS PUMILA THUNB.

(FIG TREE, CAT'S CNAW)

یک گونه بومی استرالیا، چین و ژاپن که به درخت انجیر بالارونده معروف است، گیاهی است که رشد سریعی دارد و برای پوشش سطوح عالی است. شاخه های آن با استفاده از ریشه های ناخواسته به سطوح و/یا تکیه گاه ها می چسبند و در فاز بالغ شاخه ها تبدیل می شوند.

اندازه: انگور بزرگ است که ارتفاع آن در طبیعت به حدود 12 متر می رسد، اما در باغ با هرس و مراقبت به حدود چهار متر می رسد.

برگ: برگ های آن کوچک و قلبی شکل، معمولاً طول آن بیش از 3 سانتی متر نیست. آنها نازک، کمی خمیده، در جوانی مایل به زرد هستند. هنگامی که گیاه بالغ می شود، شروع به تولید برگ های بزرگتر و چرمی با رنگ سبز تیره می کند.

موارد کنجکاوی: با رشد سریع، حدود 30 تا 45 سانتی متر در سال مشخص می شود. این گیاه باید در نور غیرمستقیم روشن خورشید رشد کند، اما شناخته شده است که سطوح نور کم را تحمل می کند. علیرغم اینکه گونه ای مقاوم است، نیاز به نگهداری زیادی دارد، زیرا به هرس دوره ای نیاز دارد، در غیر این صورت کاملاً چوبی می شود.

FICUS ELASTICA ROXB. EX HORNEM.

(RubBER TREE)

درخت همیشه سبز، معروف به نام رایج درخت لاستیک، گیاه لاستیک یا لاستیک دروغین، از شبه قاره هند تا مالزی و اندونزی سرچشمه می گیرد. اندازه آن با تنه کوتاه و ضخیم (قطر تا دو متر)، عموماً نامنظم و بسیار منشعب از پایه، با ریتیدوم صاف و مایل به خاکستری، گاهی با شیارهای افقی مشخص می شود. این گونه ریشه های هوایی ایجاد می کند که وقتی به زمین می رسند تبدیل می شونددر تنه های کمکی، شاخه ها را پشتیبانی می کند و همچنین امکان بزرگ شدن سایبان را فراهم می کند. ارقامی وجود دارند که به عنوان یک گیاه تزئینی داخلی، با برگ های متنوع زرد یا قهوه ای مایل به قرمز سازگار می شوند.

اندازه: ارتفاع بین 15 تا 20 متر، که در زیستگاه طبیعی خود می تواند به 60 متر برسد.

0>برگ: برگ‌های آن متناوب، بزرگ، به طول بین 12 تا 35 سانتی‌متر (در جوان به 45 سانتی‌متر می‌رسد) و با عرض 10 سانتی‌متر تا 15 سانتی‌متر، بیضی شکل، بیضی شکل، با قوام چرمی، تیره است. سبز و براق در صفحه بالا؛ شفاف و با قسمت زیرین

موارد کنجکاوی: این گونه گیاه شناسی هنگام برش لاتکس سمی، سفید و بسیار چسبناکی ترشح می کند. این لاتکس را می توان به عنوان ماده اولیه در ساخت لاستیک استفاده کرد، اگرچه فراوانی و کیفیتی که توسط درختان لاستیک تولید می شود را ندارد. درخت لاستیک (Hevea brasiliensis L.)، درختی که از آن لاستیک نیز تولید می شود، گونه ای بومی حوضه رودخانه آمازون در برزیل است.

با همکاری Teresa Vasconcelos و Miguel Brilhante

منابع کتابشناختی

Saraiva, G. M.N.; آلمیدا، A.F. (2016). درختان در شهر، نقشه درختان طبقه بندی شده در لیسبون. لیسبون: توسط کتاب