Bahar geldi, bahçenizi yazın sıcak günlerini karşılamaya hazırlamanın zamanı geldi.

Yaz günlerinde bahçenizde gölge bir yer olması da iyi hissettirir. Bu alanlardan en iyi şekilde yararlanın!

Bazen bahçelerimiz ya da bahçenin bazı bölümleri daha gölgede kalır ve en uygun türleri dikmek için bu ortamdan yararlanmalıyız.

Gölge, bahçenin olumsuz bir unsuru olarak değil, bu konumlarda en iyi sonucu veren bitkilerin güzelliğinin tadını çıkarmak için bir fırsat olarak görülmelidir.

Gölgeye en iyi uyum sağlayan bitkilerin kriterlerine dikkat etmeli ve güneşi tercih eden bitkileri yerleştirmekte ısrar etmemelisiniz.

Burada, gölgeli ortamlarda kullanabileceğiniz ve yaprakları, çiçekleri veya meyveleriyle öne çıkan yedi çalı öneriyoruz.

Abutilon megapotamicum (kapı zilleri)

Yapraklarını dökmeyen ya da yarı dökmeyen, yaz-sonbahar aylarında turuncu çiçekler açan, 2 metre yüksekliğe ulaşabilen bir çalıdır.

Soliter ve sarkık çiçeklerinin orijinalliği için yaygın olarak kullanılır.

Aile: Malvaceae

Kaynak: Brezilya

Minimum dikim mesafesi: 0,8 - 1 m

Aucuba japonica (Japon Defnesi)

Her zaman yeşil yaprakları ve Haziran ayında mor çiçekleri ile 2,5 metre yüksekliğe ulaşabilen bir çalıdır.

Dişi bitkilerde, göze çarpmayan çiçekleri Ekim'den Aralık'a kadar süren çok çekici kırmızı meyvelere (zeytine benzer) yol açar (meyvelerin zehirli olduğuna dikkat edin!).

Yeşil ve sarı yapraklarının süs karakteri için de yaygın olarak kullanılır.

Aile: Cornaceae

Kaynak: Çin ve Japonya

Minimum dikim mesafesi: 0,4 - 0,6 m

Fatsia japonica (fátsia)

Boyu 1 ila 4 metreye ulaşabilen, yaprak dökmeyen, beyaz çiçekli ve siyah meyveli bir çalı türüdür.

Koyu yeşil, belirgin kesimli büyük yaprakları için kullanılır.

Aile: Araliaceae

Kaynak: Güney Kore ve Japonya

Minimum dikim mesafesi: 1 m

Kamelya japonica (kamelya)

Yapraklarını dökmeyen ve sonbahar-kış aylarında beyaz, pembe veya kırmızı çiçekler açan, 3 metre yüksekliğe ulaşabilen bir çalıdır.

Çiçeklerinin coşkusu ve yapraklarının parlak yeşil rengi için yaygın olarak kullanılır, asidik topraklara ihtiyaç duyar.

Aile: Theaceae

Kaynak: Çin

Minimum dikim mesafesi: 0,8 m

Kerria japonica (Japonya süngeri)

Mayıs ve Haziran aylarında sarı çiçekler açan (bazen Eylül ve Ekim aylarında ikinci bir çiçeklenme olabilir), yaprak döken ve 2 metre yüksekliğe ulaşabilen bir çalıdır.

Tek veya çift olabilen sarı çiçeklerinin coşkusu için yaygın olarak kullanılır (çift çiçekler daha çekici ve dekoratiftir, ancak çoğu steril ve polensiz olduğundan çok fazla ekolojik değere sahip değildir).

Aile: Gülgiller

Kaynak: Çin ve Japonya

Minimum dikim mesafesi: 1 m

Prunus laurocerasus (Kiraz defnesi)

Mayıs ve Haziran aylarında yapraklarını dökmeyen ve beyaz çiçekler açan, 2,5 metre yüksekliğe ulaşabilen bir çalıdır.

Çok parlak koyu yeşil yaprakları olan kuvvetli bir çalıdır ve yaygın olarak çit olarak kullanılır.

Serbest olarak yetiştiğinde çok sayıda beyaz çiçek açar ve bunu daha sonra siyaha dönen ve küçük bir zeytine benzeyen kırmızı meyveler takip eder (zehirli olduklarına dikkat edin!).

Aile: Gülgiller

Kaynak: Güneybatı Avrupa'dan Küçük Asya'ya.

Minimum dikim mesafesi: 1 m

Viburnum tinus (puf böreği)

Yapraklarını dökmeyen ve kıştan ilkbahara kadar beyaz çiçekler açan, 2 ila 3 metre yüksekliğe ulaşabilen bir çalıdır.

Portekiz florasından biri olması ve çok uzun bir çiçeklenme dönemine sahip olması nedeniyle yaygın olarak kullanılır. Bir bahçede ilk çiçek açan çalılardan biridir.

Aile: Caprifoliaceae

Kaynak: Avrupa

Minimum dikim mesafesi: 0,8 ila 1 m

Fotoğraflar: Ana Luísa Soares, Nuno Lecoq

Nuno Lecoq ile