Yaygın isimler: Dut, böğürtlen, siyah ahududu, böğürtlen, böğürtlen, böğürtlen, böğürtlen, böğürtlen.

Bilimsel adı: Rubus sp , Rubus fruticosus L (Avrupa türleri), R. ulmifolius Scott, R Occidentalis (Böğürtlenin genel adı olan "Rubus", İngilizce "kırmızı" kelimesinden gelmektedir.

Kaynak: Avrupa, Asya ve Güney Amerika.

Aile: Gülgiller.

Özellikler: İlk yıl gelişen ve ikinci yıl çiçek ve meyve üreten kemerli dalları olan küçük kuvvetli çalılardır (3-6 m'ye kadar büyüyebilirler). Dallar dikenlidir ve kökler fasiküllü ve sığdır. Böğürtlenler yaz aylarında yılda sadece bir ürün verir.

Döllenme/tozlaşma: Çiçekler hermafrodit ve kendine verimlidir ve ilkbaharda ortaya çıkar.

Tarihsel gerçekler: Bu cinse ait bitkiler 24-36 milyon yıldan fazla bir süredir varlığını sürdürmektedir. Böğürtlen aynı zamanda mobilya yapımında da kullanılmaktadır (böğürtlen kaplama). Ünlü Leonardo da Vinci'nin böğürtlen çizimi 1508-1510 yılları arasında yapılmıştır ve yazarın en iyi ve en eksiksiz botanik çalışmalarından biri olarak kabul edilir. En beğenilen dondurmalardan biri Santini evi tarafından böğürtlenden yapılmıştır.Portekiz'in Vila Real, Sintra, Odemira, Covilhã ve Fundão olmak üzere birkaç böğürtlen üretim nişi vardır. Dünya düzeyinde, Amerika Birleşik Devletleri ana üreticidir ve onu Sırbistan takip etmektedir.

Biyolojik döngü: İkinci yılında üretime başlar ve 10 yaşına kadar devam eder.

En yaygın olarak yetiştirilen çeşitler: Dikenli: "Himalaya", "Silvan", "tayberry", "Asthon Cross", "Bedford Giant", "Cherokee", "Fantasia", "Bailey", "Runguer", "Longanberry", "Youngberry", "Boysenberry". Dikensiz: "Smoothstem", "Black Satin", "Dirkinsen", "Aurora", "Darrow", "Thornless", "Black Diamond", "Ebony King", "Thornfree", "Ranger", "Loch Ness", "Oregon Thornless", "Waldo" ve "Helen".

Yenilebilir kısım: Meyve (pseudoberry).

Çevresel koşullar

Toprak: Derin, nemli ve humus bakımından zengin ancak fakir ve terk edilmiş toprakları tolere eder, besin maddelerinde çok talepkar değildir. Toprak pH'ı 5.0-6.5 arasında olmalıdır.

İklim bölgesi: Ilıman.

Sıcaklıklar: Optimum: 15-25ºC Min: 7ºC Maks: 35ºC.

Gelişimsel tutuklama: 6ºC. Çoğu çeşidin meyve vermesi için saatlerce soğuğa ihtiyacı vardır.

Güneşe maruz kalma: Tam güneş veya yarı gölge.

Bağıl nem: Orta veya yüksek.

Yağış: Sonbahar-kış aylarında orta/yüksek olmalıdır.

Döllenme

Döllenme: İyi ayrışmış gübre (kümes hayvanları ve inekler), kompost, kemik unu ve deniz yosunundan yapılan kompost. Bitkileri Ocak-Mart ayları arasında besleyin.

Yeşil gübre: Siyah yulaf, bakla.

Besin gereksinimleri: 1:2:2 veya 1:1:2 (N:P:K).

Yetiştirme teknisyenleri

Toprak hazırlığı: Yüzey seviyesinde (30 cm) alt toprak işleme ve tırmıklama, organik madde ve kireç (gerekirse) ekleme.

Dikim/ekim tarihi: Erken sonbahar veya erken ilkbahar.

Dikim/tohumlama türü: Ana bitkiyi kesmeden kök salan çeliklerle.

Derinlik: 60 cm.

Pusula: 3 x 3 veya 1,5 x 2,5 m.

Dernekler: Maydanoz, marul, fasulye ve bezelye ile.

Acılar: Her 30 cm'de bir metal tellerle birleştirilen 6 metre mesafedeki ahşap kirişlerle (1,8 metre) yapılabilecek desteklere ihtiyaç duyar; kullanılan bir başka sistem de 1-1,5 metre yükseklikte, tepesinde iki tel bulunan bir T şeklidir; meyve veren dalları yere yakın budayın; "meyve" olgunlaşmaya başlar başlamaz bir ağ yerleştirin; yabani otları temizleyin ve bir yatak uygulayınsaman.

Sulama: Çiçeklenme döneminde daha sık, damla sulama ile. Yaz aylarında haftada 4-8 l uygulayın.

Entomoloji ve bitki patolojisi

Haşereler: Yaprak bitleri, kuşlar, Psyllidler, Ahududu Kurdu, Kırmızı Örümcek.

Hastalıklar: Botrytis, kırmızı leke ( Sectocyta sp ), dal kanseri ( Botryosphaeria dothidea ), pas, boyun yanıklığı, antraknoz ve çeşitli virüsler.

Kazalar: PH 5'in üzerinde olduğunda demir eksikliği başlar.

Hasat ve kullanım

Ne zaman hasat edilmeli: Renkleri kırmızıdan siyaha döndüğünde şişman ve şık olurlar.

Üretim: Her bitki yılda 3-10 kg üretir (2. ila 4. yıl).

Saklama koşulları: Bu meyve depolanmamalıdır, ancak -0.5-0ºC'de ve R.H. %90-95 arasında 2-3 gün saklanabilir. Dondurulmasına izin verilir.

Besin değeri: Şekerler, organik asitler ve A, B, E, K ve C vitaminleri, mineraller (kalsiyum, potasyum, magnezyum ve demir) ve lif bakımından zengindir.

Tüketim mevsimi: Temmuz-Ağustos.

Kullanır: Dondurmalarda, tatlılarda, turtalarda ve içeceklerde kullanılabilir. Tıbbi düzeyde, en güçlü antioksidanlardan biridir ve bu nedenle kanserle mücadelede yaygın olarak kullanılmaktadır.