Dit zijn de 350 hectare van de Centraal Park Central Park maakt al vele jaren deel uit van mijn wandelingen in New York, een verademing van de vervuilde atmosfeer van de straten als ik er doorheen loop en een rustpunt voor de ogen als ik het van bovenaf bekijk.

De creatie van Central Park

De bouwdichtheid en de verviervoudiging van de stadsbevolking in het midden van de 19e eeuw leidden tot de behoefte aan een bosrijke ruimte waar de inwoners in hun vrije tijd konden schuilen. Parijs had het Bologna Bos, Londen Hyde Park en New York konden niet achterblijven.

De ongeveer 1600 Afro-Amerikanen en Ierse immigranten die vreedzaam leefden tussen 59th en 106th Streets (later uitgebreid tot 110th Street) werden uitgezet. De verschillende gemeenschappen werden met de grond gelijk gemaakt en het project werd overgedragen aan Frederick Law Olmsted en Calvert Vaux De winnaars van de wedstrijd voor de aanleg van het park, dat in 1858 werd geopend voor het publiek.

De genialiteit van de auteurs

Olmsted had verschillende reizen naar Europa gemaakt en tijd doorgebracht in Londen. Het ontwerp van het park is dan ook sterk geïnspireerd op de Engelse landschapstuin, want omdat het volledig kunstmatig is, geeft het de illusie van een natuurlijk landschap aan degenen die er doorheen lopen.

Van Central Park South, dat er in het zuiden aan grenst, tot 110, de noordelijke grens, tussen 5th Avenue in het oosten en Central Park West, is de enige starheid in de samenstelling de vorm. Eén perfecte rechthoek Het is zichtbaar vanaf de top van het Rockefeller Center, van waaruit we kunnen zien hoe het een element is dat volledig geïntegreerd is in het stedelijke raster van de stad, dat, zoals we weten, geometrisch is.

Het meest opmerkelijke feit voor mij is de genie Central Park is een wereld apart. Het werd slim ontworpen met een mix van intimiteit en sociale ruimte door de makers. Tot op de dag van vandaag is het niet bekend wie van hen meer rechten heeft opauteur.

Het is slechts 0,8 km breed, maar Olmsted en Vaux hebben hun uitzichten slim diagonaal ontworpen, waardoor een illusie van uitgestrektheid van de ruimte wordt gecreëerd. De vier lanen die er in de breedte overheen lopen, zijn in de open lucht gemaakt, maar 2,43 meter onder de grond. Net als de ha-ha van Engelse landschapstuinen: ze zijn onzichtbaar.

Inspiratie uit de Engelse landschapstuin

De invloed van de Engelse landschapstuin is ook te zien in de overvloed aan gebouwen die als referentiepunten in de compositie verschijnen. De verschillende rustieke bruggen en neogotiek, de bron van Bethesda , o Kasteel Belvedere de verschillende meren , o reservoir met zijn centrale tuit, de obelisk.

Deze elementen helpen ons om ons te oriënteren in de wirwar van kronkelende paden door bomen, beekjes en rotsblokken.

Het enige formele kenmerk van het park is het pad dat leidt naar de Bethesda Fontein, een sculpturale fontein van twijfelachtige smaak die wordt gepresenteerd als een allegorie van de regeneratieve krachten van het park. verlengingen, Zoals bijna alle parken was Central Park jarenlang het toneel van verhalen over moord, beroving en verkrachting. Pas sinds de 21e eeuw wordt het als veilig beschouwd om doorheen te lopen. Dit is te danken aan de oprichting van een eigen politiemacht, de NYPD Central Park Precinct.

Het belang van Central Park voor de mensen van Manhattan Het aantal films dat er is opgenomen (ik heb een gemiddelde van 15 films per jaar geteld) en het prestige van de mensen die er wonen: de East Side, meer "chic" en formeel, en de West Side, de thuisbasis van kunstenaars en bohemiens. Niet te missen.

Foto's: Vera Nobre da Costa