Στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν οι Ισπανοί Hipólito Ruiz López και José Pavón y Jiménez επέστρεψαν από την 11ετή βοτανική αποστολή τους στο Περού και τη Χιλή, δημοσίευσαν το έργο "Flora Peruviana e Chilensis" το 1794. Σε αυτή την καταγραφή, οι δύο βοτανολόγοι περιέγραψαν για πρώτη φορά το γένος Anguloa, που ονομάστηκε προς τιμήν του Francisco de Angulo, γενικού διευθυντή των ορυχείων του Περού κατά την εποχή της αποστολής και μεγάλουθαυμαστής των περουβιανών ορχιδέες.

Το Anguloa απαντώνται κυρίως στις βόρειες χώρες της Νότιας Αμερικής (Κολομβία, Ισημερινός, Βενεζουέλα, Περού και Βολιβία). Αναπτύσσονται στο δάπεδο των δασών σε υψόμετρο έως και 3.000 μ. Είναι κυρίως χερσαία φυτά ή λιθόφυτα, αλλά περιστασιακά μπορούν να αναπτυχθούν επιφυτικά.

Μία από τις κύριες διαφορές μεταξύ των Lycaste και το Anguloa έγκειται στο μέγεθος του φυτού. Anguloa είναι πολύ μεγαλύτερα με ωοειδείς, σαρκώδεις ψευδοβολβούς μήκους έως και 24 cm.

Από τη βάση των ψευδοβλαστών αναπτύσσονται δύο έως τέσσερα λογχοειδή, πλατύφυλλα φύλλα που, σε ένα ενήλικο φυτό, μπορεί να φτάσουν το ένα μέτρο σε μήκος.

Τα φύλλα είναι φυλλοβόλα και συνήθως πέφτουν όταν αρχίζουν να αναπτύσσονται οι νέοι ψευδοβλαστοί. Τα ανθοφόρα στελέχη είναι, σε αντίθεση με τα Lycaste e Ida Είναι πάντα όρθια και δίνουν ένα ή, πολύ σπάνια, δύο άνθη.

Καλλιέργεια

Το σχήμα του λουλουδιού έδωσε τις κοινές ονομασίες με τις οποίες είναι γνωστές, "ορχιδέα τουλίπα" ή "ορχιδέα κούνια". Είναι σφαιρικά ή υποσφαιρικά άνθη, που δίνουν την εντύπωση ότι είναι πάντα μισόκλειστα με το χείλος κρυμμένο στο εσωτερικό. Είναι επίσης παχιά άνθη με κηρώδη εμφάνιση που μπορεί να είναι λευκά, πρασινωπά, σε διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου, ροζ έως κόκκινου. Μερικά είναι μυτερά.

Γενικά, η Anguloa Τα λευκά άνθη δίνουν έως και έξι ανθοφόρα στελέχη ανά ψευδοβλάστη, ενώ τα πιο πολύχρωμα μπορούν να φτάσουν τα 12 στελέχη ανά ψευδοβλάστη. Τα άνθη έχουν έντονη μυρωδιά κατά τη διάρκεια της ημέρας, που θυμίζει κανέλα. Η στήλη του άνθους έχει τέσσερα επικονιαστικά και η επικονίαση στο φυσικό περιβάλλον γίνεται από μέλισσες του γένους Eulaema.

Η καλλιέργειά του μοιάζει πολύ με εκείνη του Lycaste Καθώς είναι συνήθως μεγαλύτερα φυτά, χάνουν περισσότερο νερό μέσω της διαπνοής και πρέπει να δίνουμε προσοχή στο πότισμα και την υγρασία. Συνήθως χρησιμοποιούνται πήλινες ή πλαστικές γλάστρες με καλή βάση για να αποφεύγεται η πτώση και το σπάσιμο του φυτού. Οι πλαστικές γλάστρες διατηρούν το υπόστρωμα υγρό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Τα μείγματα υποστρώματος πρέπει να απορροφούν καλά την υγρασία και να μην αφήνουν ποτέ τις ρίζες να στεγνώσουν εντελώς. Ένα μείγμα από τρία μέρη λεπτού φλοιού πεύκου και ένα μέρος περλίτη είναι αρκετό, αλλά μερικοί συνιστούν επίσης τη χρήση βρύου σφάγγου. Ωστόσο, ο κάθε αναγνώστης θα πρέπει να δει τις συνθήκες στις οποίες αναπτύσσει τα φυτά του. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι το φυτό πρέπει να ποτίζεται μόλις τοτο υπόστρωμα αρχίζει σύντομα να στεγνώνει.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Το Anguloa τους αρέσει ο καλός φωτισμός, ακόμη και το χειμώνα. Αν καλλιεργούνται σε εσωτερικούς χώρους, θα πρέπει να επιλέξετε το πιο φωτεινό σημείο. Αν βρίσκονται σε θερμοκήπιο, θα πρέπει να τοποθετηθούν σε ψηλότερα ράφια ή πιο κοντά στο φως. Ωστόσο, θα πρέπει να αποφεύγετε τον έντονο άμεσο ήλιο στα φύλλα.

Αν αγοράσετε μικρά φυτά, τα οποία είναι φθηνότερα, κάντε υπομονή και περιμένετε τα άνθη που συνήθως εμφανίζονται όταν το φυτό είναι ηλικίας μερικών ετών και έχει μερικά ώριμα ψευδοβλαστάρια.

Η καλή καλλιέργεια και η τακτική λίπανση είναι τα σωστά βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε για να έχετε πιο υγιή φυτά και, συνεπώς, πιο πρώιμη ανθοφορία.

Για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την καλλιέργεια Lycaste , Ida e Anguloa Σας συμβουλεύω να ξεκινήσετε με τα διάφορα υβρίδια που υπάρχουν μεταξύ αυτών των γενών, τα πιο συνηθισμένα είναι τα Angulocaste και είναι λιγότερο απαιτητικά και ευκολότερα στην καλλιέργεια.