Πρόκειται για ανθεκτικά φυτά, αλλά εξακολουθούν να είναι ευάλωτα σε επιθέσεις από ορισμένα παράσιτα, ασθένειες και ζιζάνια. Μάθετε ποια είναι τα πιο συνηθισμένα και πώς να τα καταπολεμήσετε.

Η σημασία των φαρμακευτικών, αρωματικών και καρυκευτικών φυτών στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου είναι γνωστή εδώ και πολύ καιρό, αλλά μόλις πρόσφατα αυξήθηκε σημαντικά η καλλιέργεια και η εμπορία αυτών των φυτών. Τα αρωματικά και καρυκευτικά φυτά χρησιμοποιούνται συχνά στα τρόφιμα, προσδίδοντάς τους μοναδικά αρώματα και γεύσεις, καθώς και ευχάριστη εμφάνιση.

Αν και δεν είναι γενικά τα πιο ευαίσθητα φυτά στις επιθέσεις βιοτικών παραγόντων, αλληλεπιδρούν με αυτούς.

Rosemary

Alternaria

Τα φύλλα του δενδρολίβανου μπορεί να προσβληθούν από ασθένεια που προκαλείται από μύκητες του γένους Alternaria sp. που προκαλεί χλωρωτικές κηλίδες στα φύλλα.

Η προσβολή από αυτόν τον μύκητα αποτρέπεται με την τοποθέτηση των φυτών σε ηλιόλουστες περιοχές και, ταυτόχρονα, με την αποφυγή της διαβροχής των φύλλων κατά το πότισμα για τη μείωση της υγρασίας.

Chrysolina americana

Τα σκαθάρια Χρυσολίνα Τα αμερικάνικα μπορεί να φτάσουν σε μήκος τα οκτώ χιλιοστά και έχουν μεταλλικές πράσινες λωρίδες, που εναλλάσσονται με μωβ και κιτρινωπές. Το δενδρολίβανο είναι ένας από τους ξενιστές, μεταξύ άλλων αρωματικών όπως Lavandula και μερικές ντομάτες.

Τα θηλυκά γεννούν τα αυγά τους στα τέλη του καλοκαιριού. Το στάδιο της προνύμφης λαμβάνει χώρα το χειμώνα και οι προνύμφες εμφανίζουν λευκές και μαύρες λωρίδες. Η αναπαραγωγή διαρκεί περίπου τρεις εβδομάδες και το imago αναδύεται την άνοιξη.

Για τον έλεγχο αυτού του παρασίτου συνιστάται η χειροκίνητη απομάκρυνση των εντόμων σε μικρές προσβολές.

Λεβάντα

Rhizoctonia solani

Για την εγκατάσταση και την ανάπτυξή του ο μύκητας αυτός απαιτεί υπερβολική υγρασία σε συνδυασμό με υψηλές θερμοκρασίες, ενώ οι προσβολές ενισχύονται από την παρουσία λιπασμάτων πλούσιων σε άζωτο. Τα συμπτώματα της ασθένειας αυτής είναι καστανές κηλίδες στα φύλλα ή στους μίσχους. Η πρόληψη γίνεται με τη χορήγηση αζώτου και την προώθηση του αερισμού της βλάστησης και τηςκαλή αποστράγγιση του εδάφους.

Armilarria mellea

Πρόκειται για έναν μύκητα του εδάφους που ευθύνεται για τη σήψη των ριζών, προσβάλλοντας τις ρίζες και επηρεάζοντας την απορρόφηση νερού και θρεπτικών συστατικών από το φυτό. Είναι σύνηθες να εμφανίζονται στο έδαφος μικρά μανιτάρια σε σχήμα καπέλου, με μελί χρώμα.

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη αυτού του μύκητα, είναι σημαντικό να εξασφαλίζεται καλή αποστράγγιση του εδάφους, ώστε να μη συσσωρεύεται υπερβολικό νερό στις ρίζες.

Thomasiniana lavandulae

Αυτό το δίπτερα, ένα έντομο της τάξης των μυγών, είναι ένα από τα παράσιτα με τις μεγαλύτερες συνέπειες στην καλλιέργεια της λεβάντας. Τα ενήλικα, τα οποία είναι μύγες μεγέθους περίπου 2 mm, βγαίνουν από το έδαφος νωρίς την άνοιξη.

Οι προνύμφες του εντόμου, κοκκινωπού χρώματος και μήκους περίπου 3 χιλιοστών, τρυπούν τα στελέχη, τρέφονται στο εσωτερικό τους και οδηγούν στη συνεπακόλουθη ξήρανση των στελεχών και στο θάνατο των φυτών.

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την καταπολέμηση αυτού του παρασίτου είναι ο περιορισμός του ενήλικα, εμποδίζοντάς το να γεννήσει.

Cuscuta pentagona

Πρόκειται για αναρριχώμενο φυτό με παρασιτική συμπεριφορά. Έχει γενικά πορτοκαλί χρώμα και παράγει μικροσκοπικά λευκά άνθη.

Αυτό το φυτό είναι αρκετά ασυνήθιστο, καθώς δεν έχει φύλλα ή χλωροφύλλη, οπότε για να αναπτυχθεί προσκολλάται σε ένα φυτό ξενιστή, εισάγει ένα εξάρτημα στο αγγειακό του σύστημα και απορροφά τα θρεπτικά συστατικά του, αποδυναμώνοντας τη λεβάντα.

Τα λεβάντες εξακολουθούν να προσβάλλονται από ιούς ιός του αλφάλφα moisac (ιός του μωσαϊκού της μηδικής) και από ιός του αγγουριού (ιός του μωσαϊκού των κολοκυθιών).

Σας άρεσε αυτό το άρθρο;

Διαβάστε λοιπόν το περιοδικό μας, εγγραφείτε στο κανάλι Jardins Youtube και ακολουθήστε μας στο Facebook, το Instagram και το Pinterest.