موفقیت تضمین شده با Laelia anceps
![موفقیت تضمین شده با Laelia anceps](/wp-content/uploads/plantas/4322/m9wfhi0ap8.jpg)
فهرست مطالب
![](/wp-content/uploads/plantas/4322/m9wfhi0ap8.jpg)
![](/wp-content/uploads/plantas/4322/m9wfhi0ap8.jpg)
در سال 1835، شرکت باغبانی Loddiges & Sons که مقر آن در شمال لندن است، برای اولین بار ارکیده ها را که به عنوان Laelia anceps توصیف می شوند، در همان سال توسط جان لیندلی در مجله Botanical Register وارد کرد. 4
همچنین ببینید: بریم فاوا؟علاقه به ارکیده ها
وقتی آنها به اروپا رسیدند و شروع به گل دادن کردند، Laelia anceps باعث ایجاد حس زیبایی در بین گیاه شناسان و ارکیده ها در آن زمان شد. لیندلی نوشت که اینها ارکیده هایی بودند که از نظر زیبایی با هر کتلیا همخوانی داشتند.
یک رکورد دیگر از سال 1887، در مجله انگلیسی Gardeners Chronicle ، زیستگاه این گونه را به شرح زیر توصیف کرد: «در لبه های جنگل بکر، روی تنه درختانی که در معرض آفتاب و باد شدید و همچنین از صخره ها آویزان هستند، رشد می کنند.
در فصل بارانی، از ماه می تا اکتبر، گیاهان خیس می شوند و یک شب خیس می مانند.
صبح از بلندترین قله ها باد تازه ای می وزد و شروع به خشک شدن گیاهان می کند، کاری که با آفتاب سوزان تمام می شود. سپس بارانهای جدید میآیند."
Laelia anceps اساساً گونهای مکزیکی است، اما در گواتمالا و هندوراس نیز یافت میشود.
در جنگلها رشد میکند. مزارع بلوط، کاج و قهوه در ارتفاعات بین 500 تا 2400 متر از سطح دریا.
اینها گیاهانی هستند که از شبه پیازهای مستطیلی یابیضی شکل، از طرفی کمی پهن شده و با فاصله 4-8 سانتی متر روی ریزوم قرار دارد. هر پیاز کاذب ممکن است یک یا به ندرت دو برگ راسی به طول حدود 20-15 سانتی متر و عرض 5/2.5 سانتی متر داشته باشد. متر طول. گلها معمولاً بین دو تا شش در هر ساقه حدود 10 سانتی متر طول دارند و رنگ آنها از سفید تا سایه های مختلف صورتی تا بنفش متغیر است.
ده ها گونه با تفاوت های کوچک وجود دارد که باعث می شود گونه های جالب برای جمع کننده-کشت دهنده.
![](/wp-content/uploads/plantas/4322/m9wfhi0ap8-1.jpg)
![](/wp-content/uploads/plantas/4322/m9wfhi0ap8-1.jpg)
کشت
آنها ساده ترین و Laelia مورد نظر در نظر گرفته می شوند. توسط ارکیدوفیل های مبتدی و با تجربه تر. آنها بسیار مقاوم هستند، با تغییرات گسترده دما سازگار هستند، در زمستان به حداقل 8 درجه سانتیگراد یا کمتر و در تابستان تا بیش از 30 درجه سانتیگراد می رسند.
آنها دوست دارند در مکان های روشن باشند و می توانند مقداری را دریافت کنند. خورشید مستقیم . اما باید از تابش مستقیم آفتاب در گرمترین ساعات پرهیز کنیم.
در طول دوره رشد گیاه، از مارس تا نوامبر، میتوانیم آن را مرتباً با آب و کود رقیق شده در آب آبیاری کنیم.
در اوج تابستان حتی می توانیم روزانه آنها را آبیاری کنیم. آنها را می توان در گلدان های سفالی یا پلاستیکی، با مخلوطی مناسب برای ارکیده های اپی فیت یافقط با پوست درخت کاج با اندازه متوسط.
همچنین ببینید: Naterial در Alcantarilha، Algarve افتتاح می شودبا این حال، آنپس لالیا اغلب در سبدهای چوبی رشد می کنند یا بر روی تخته های چوب پنبه ای خشن نصب می شوند. ریشه ها به راحتی به چوب پنبه می چسبند. این گونه به دلیل مقاومتی که دارد اغلب بر روی تنه درختان در باغ ها قرار می گیرد.
![](/wp-content/uploads/plantas/4322/m9wfhi0ap8-2.jpg)
![](/wp-content/uploads/plantas/4322/m9wfhi0ap8-2.jpg)
واریته ها و هیبریدها
علاوه بر تعداد زیادی گونه های موجود در زیستگاه های طبیعی، Laelia anceps نیز به طور گسترده برای هیبریداسیون استفاده می شوند.
اولین هیبرید با این گونه، Laelia Amoena ( L. anceps x L. pumila )، در سال 1894 ساخته شد، اما از آن زمان تاکنون تلاقی های زیادی هم با سایر Laelia و هم با تقریباً همه Cattleya و هیبریدها امتحان شده است. کارهای زیادی برای انجام دادن با این گونه باقی مانده است، زیرا نتایج در اکثر مواقع نمونه های بسیار جالب و زیبایی هستند.
در میان 23 گونه این جنس، Laelia مکزیکی های بسیار دیگری نیز وجود دارد. شبیه به anceps و با ارقام بسیار مشابه. Laelia gouldiana، L. furfuraceae و L. superbiens ممکن است گونه های دیگری برای کشت باشد.
نام جنس Laelia منشأ نامشخصی دارد، اما گمان می رود که از اساطیر آمده باشد. این نام یکی از باکره های وستال بود که زیبایی فوق العاده ای داشت. Laelia anceps همچنین به عنوان دو لبه Laelia شناخته می شودبا شکل ساقه گل، نوک تیز و از طرفی صاف است.