استفاده نمادین از گل ها بسیار قدیمی است، از زمانی که انسان شروع به تعامل با طبیعت کرد، همراه بوده است.

زبان گل ها (فلوریوگرافی) نوعی ارتباط رمزی است که به استفاده از گل متوسل می شود. ، مجموعه ای از گل ها یا حتی سایر قسمت های گیاه (شاخه ها، برگ ها، رزین ها) برای انتقال یک پیام خاص که معنای آن به یک رمز نمادین به اشتراک گذاشته شده توسط فرستنده و گیرنده اشاره دارد.

استفاده نمادین از گل ها این نماد بسیار قدیمی است و احتمالاً از زمانی که انسان ها تعامل فرهنگی با طبیعت را آغاز کرده اند، همراه بوده است.

این نماد یک مفهوم کلیدی در بسیاری از علوم مانند انسان شناسی، فلسفه و روانکاوی است و با یک شی یا موجود زنده مطابقت دارد. که نمایانگر یک مفهوم یا یک کیفیت انتزاعی است که اغلب دارای بعد برتر است.

شناخت معنای نمادها به ما امکان می دهد تا ارزش های جوامعی را که رمزهای نمادین را در طول صدها سال توسعه داده اند، بشناسیم.

استفاده نمادین از گیاهان و گلهای آنها بسیار باستانی است و باید در آغاز فرهنگ بشری آغاز شده باشد.

استفاده از گل در پیش از تاریخ و مصر باستان

در برخی از مقبره های ماقبل تاریخ، آثاری از گل یافت شد که احتمالاً برای کمک به متوفی در مرحله جدید چرخه زندگی یا به عنوان آخرین حرکت محبت بوده است.

Aتمدن مصر در استفاده از گل‌ها تجملاتی داشت - یکی از رایج‌ترین نقوش نیلوفر آبی معطر ( Nymphaea caerulea ) است که به عنوان نشانه احترام و احترام استفاده می‌شد. کتاب مقدس، Canticle dos Canticos، شاید کتابی باشد که در آن گیاهان بیشتری (درخت، درختچه) و گل (نیلوفر، نرگس، گل رز) با کاربردهای نمادین می‌یابیم، برای مثال: «مثل زنبق در میان خارها، او محبوب من است. در میان زنان جوان» [2.2] یا «چهره‌هایشان بستری از بلسان است که در آن گیاهان معطر می رویند. لب هایش نیلوفر است، مری می چکاند که منبسط می شود» [5.13].

گل در هنر و ادبیات

هنر و ادبیات اروپایی همیشه در استفاده از نمادها، تمثیل ها و استعاره ها در کدام گل ها پیام هایی را منتقل می کنند که انسان ها را متحد می کند و به طور کلی پیام هایی هستند که سیگنال های مثبت را منتقل می کنند.

در طول قرن نوزدهم بود که زبان گل ها شاید به دلیل در دسترس بودن بیشتر به اشکال پیچیده تر و پربارتر رسید. از گل ها، به دنبال اشکال جدید تولید و تجارت گیاهی.

دوران ویکتوریا

بریتانیا به دلیل ثبات نسبی اجتماعی و سیاسی خود، جایگاه ویژه ای در تاریخ قرن نوزدهم اروپا به خود اختصاص داده است. در مقایسه با تحولات رخ داده در قاره.

سلطنت طولانی ملکه ویکتوریا (متولد 1819، در سال 1837 بر تخت سلطنت نشست ودر سال 1901 درگذشت)، ارزش‌های اخلاقی و خانوادگی جدیدی که به همراه همسرش، شاهزاده آلبرت (1819-1861) می‌خواست منتقل کند، ملکه نفرتیتی در حال تقدیم گل نیلوفر آبی آبی به تاج گل‌های پرتقال ویکتوریایی ایسیس از شکوفه‌های پرتقال است. گیاهان جدید، پیدایش طبقات اجتماعی قوی با درآمد و ظرفیت فزاینده برای مداخله، علاوه بر اشتیاق آشکار به طبیعت، به تجربه گیاه شناسی در قرن نوزدهم کمک کردند که "قرن طلایی" معتبری را تجربه کند، که در آن گل ها عناصر همه جا حاضر بودند.

زبان ویکتوریایی گلها نیز بخشی از زمانی است که صنعتگران و صنایع کوچک شروع به تولید محصولاتی بر اساس گل و عصاره گلها با استفاده از فرآیندهای شیمیایی جدیدی کردند که تکامل فنی- علمی امکان پذیر کرد. .

بیایید هنر عطرسازی را در قرن نوزدهم به یاد بیاوریم که عطرهای جدیدی را معرفی کرد که هنوز هم امروزه به فروش می رسد.

عطرهای او به طور سنتی تک گل بودند، یعنی به یکباره رایحه شفاف داشتند. گل مانند گل رز، بنفشه، یاسمن، یاس بنفش، گاردنیا یا غیره. پیدایش عطرهایی با اهرام بویایی پیچیده‌تر برای قرن بیستم محفوظ بود.

ظاهر فرهنگ لغت‌های گلی

زبان گل ویکتوریایی امکان ارسال پیام‌های رمزگذاری‌شده‌ای را فراهم می‌کرد که قابل نوشتن یا تلفظ نبود. .

به دنبالتوصیه هایی که در راهنماها و لغت نامه های گل بیان می شود، فرستنده دسته گل لازم را می سازد تا احساسات او به طور ماهرانه درک شود.

یکی از محبوب ترین راهنماها زبان گل ها (1884) نوشته شده است. و توسط کیت گریناوی (1846-1901) به تصویر کشیده شده است، اثری که هنوز در حال انتشار است.

این راهنماهای جالب به ما امکان می دهند نماد قرن نوزدهمی گل هایی را که هنوز در پارک ها، باغ ها و گل فروشی های ما یافت می شوند، کشف کنیم.

زبان گلها در طی قرنها تکامل یافته است و با توجه به محیط فرهنگی که در آن ایجاد شده است می تواند معانی مختلفی داشته باشد.

معنای گلها

نمادشناسی گل ها همیشه به زمینه های فرهنگی و اجتماعی خاصی مرتبط هستند و می توانند بر اساس آنها متفاوت باشند.

به عنوان مثال به مورد ژاپن توجه کنید، کشوری که در آن گل های داوودی نمادی بسیار متفاوت از آنچه در آن وجود دارد ما در پرتغال می یابیم: معتبرترین نشان افتخاری ژاپنی نشان داوودی است، نشان امپراتور یک گل داوودی سبک است، و پادشاه ژاپنی بر تخت داوودی می نشیند.

این گیاهان زمانی شروع به گل دادن می کنند. مدت شب شروع به طولانی تر شدن می کند، یعنی در ابتدای پاییز، که برای گیاهان اروپایی معمول نیست، که در آن گلدهی در بهار و تابستان، زمانی که نور بیشتر و همچنین حیوانات بیشتر است، بیشتر است.گرده افشان ها.

در گذشته، دوره گلدهی گل داوودی تعیین کننده بود، زیرا در اروپا، این گل ها برای قرار دادن در گورستان ها در اوایل نوامبر انتخاب می شدند که منجر به پیوند آنها با مرگ و غم و اندوه می شد. که آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. همیشه مرتبط است.

سمبلیسم گل ها در ادبیات پرتغالی

در ادبیات قرن نوزدهم پرتغال، نمونه های زیادی از استفاده نمادین از گل ها را می یابیم، اما تعداد کمی از آنها به پیچیدگی و پیچیدگی رسیده اند. انبوه گل به عنوان شعر Recreações Botany (1813، منتشر شده در 1844). نویسنده با این اثر که توسط لئونور د آلمیدا پرتغال د لورنا و لنکاستر، مارکیونس آلورنا (1750-1839) خلق شده بود، می خواست گیاه شناسی را به خانم های پرتغالی بر اساس سیستم طبقه بندی گیاه شناسی پیشنهادی کارل لینو (1707-1778) در اثر گونه Plantarum (1753).

با این آخرین اثر، که در 1 مه 1753 منتشر شد، گیاه شناسی معاصر آغاز شد.

در سال 1868، در لیسبون، ویرایش سوم Diccionario منتشر شد. da Linguagem das Flores: مزین به چاپ های رنگارنگ، که نه تنها از نمادشناسی سنتی گیاهان خبر می دهد، بلکه اطلاعاتی در مورد تاریخچه استفاده فرهنگی از گیاهان در پرتغال و اروپا دارد.

در حال حاضر، ما به از زبان گل ها استفاده کنید زیرا نمادهای قدیمی تجدید می شوند و نمادهای جدید ایجاد می شوند.

برخی نمونه های نمادین

در بریتانیا،خشخاش ( Papaver rhoeas ) گیاه روز یادبود است ( روز خشخاش ، روز ادای احترام به کسانی که خود را فدای وطن کردند). این گیاه به این دلیل انتخاب شد که خشخاش در زمین هایی که به شدت توسط انسان تغییر کرده است رشد می کنند، همانطور که در سنگرها در طول جنگ جهانی اول اتفاق افتاد. پس از پایان این درگیری، سنگرها با خشخاش پر شد و به همین دلیل بود که آنها را به عنوان نماد خون ریخته شده توسط سربازان جوان انتخاب کردند.

در فرانسه، fidalguinhos ( Centaurea cyanus) ). انقلاب گل سرخ (گرجستان، 2003)، انقلاب سرو (لبنان، 2005)، انقلاب یاس (تونس، 2011) و بهار عربی را نیز به یاد بیاوریم. در میان ما، نمونه ای از انقلاب میخک داریم که جمهوری سوم را آغاز کرد.

آثار اشاره شده در این مقاله به صورت آنلاین در فهرست دیجیتال کتابخانه ملی پرتغال موجود است. google.pt و biodiversitylibrary.org.

این مقاله را دوست دارید؟ سپس مجله ما را بخوانید، در کانال یوتیوب Jardins مشترک شوید و ما را در فیس بوک، اینستاگرام و پینترست دنبال کنید.