Το 1835, η εταιρεία κηπουρικής Loddiges & Υιοί με έδρα το Βόρειο Λονδίνο, εισήγαγε για πρώτη φορά το ορχιδέες η οποία θα περιγραφεί ως Laelia anceps, την ίδια χρονιά, από τον John Lindley, στο περιοδικό Βοτανικό μητρώο.

Πάθος για τις ορχιδέες

Όταν έφτασαν στην Ευρώπη και άρχισαν να ανθίζουν, οι Laelia anceps Ο Lindley έγραψε ότι πρόκειται για ορχιδέες που ισοδυναμούν με κάθε Cattleya σε ομορφιά.

Μια άλλη καταχώρηση από το 1887, στο αγγλικό περιοδικό Κηπουροί Chronicle περιέγραψε τον βιότοπο αυτού του είδους: "Βρίσκεται στις άκρες των παρθένων δασών, αναπτύσσεται σε κορμούς δέντρων εκτεθειμένους στον ισχυρό ήλιο και τον άνεμο και επίσης κρέμεται σε βράχους.

Κατά την περίοδο των βροχών, από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, τα φυτά βρέχονται και παραμένουν υγρά κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Το πρωί, ένας φρέσκος άνεμος φυσάει από τις ψηλότερες κορυφές και αρχίζει να στεγνώνει τα φυτά, έργο που τελειώνει ο καυτός ήλιος. Στη συνέχεια πέφτουν νέες βροχές".

A Laelia anceps είναι κυρίως μεξικανικό είδος, αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί στη Γουατεμάλα και την Ονδούρα.

Αναπτύσσεται σε δάση βελανιδιάς και πεύκου και σε φυτείες καφέ σε υψόμετρο μεταξύ 500 και 2400 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Πρόκειται για φυτά που αποτελούνται από επιμήκη ή ωοειδή ψευδοβολβίδια, ελαφρώς πεπλατυσμένα πλευρικά και σε απόσταση 4-8 cm μεταξύ τους στο ρίζωμα. Κάθε ψευδοβολβίδιο μπορεί να έχει ένα ή, σπανιότερα, δύο ακραία φύλλα μήκους περίπου 15-20 cm και πλάτους 2,5-5 cm.

Τα flοράκια ξεπροβάλλουν στη βάση των φύλλων των νεότερων ψευδοβλαστών και το μήκος τους μπορεί να φτάσει το 1,20 m. Τα flοράκια, συνήθως δύο έως έξι ανά βλαστό, έχουν μήκος περίπου 10 cm και το χρώμα τους κυμαίνεται από λευκό και διάφορες αποχρώσεις του ροζ έως μοβ.

Υπάρχουν δεκάδες ποικιλίες με μικρές διαφορές, γεγονός που καθιστά αυτό το είδος πολύ ενδιαφέρον για τον καλλιεργητή-συλλέκτη.

Καλλιέργεια

Θεωρούνται τα ακόλουθα Laelia Είναι πολύ ανθεκτικά, προσαρμόζονται σε μεγάλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και μπορούν να φτάσουν σε ελάχιστες θερμοκρασίες 8º C ή και λιγότερο το χειμώνα και να φτάσουν σε θερμοκρασίες άνω των 30º C το καλοκαίρι.

Τους αρέσει να βρίσκονται σε φωτεινά μέρη και μπορούν να δέχονται κάποιο άμεσο ηλιακό φως. Θα πρέπει, ωστόσο, να αποφεύγουμε το άμεσο ηλιακό φως κατά τις πιο ζεστές ώρες.

Κατά την περίοδο ανάπτυξης του φυτού, από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο, μπορεί να ποτίζεται συχνά με νερό και λίπασμα αραιωμένο στο νερό άρδευσης.

Στην κορύφωση του καλοκαιριού, μπορούμε να τις ποτίζουμε ακόμη και καθημερινά. Μπορούν να αναπτυχθούν σε πήλινες ή πλαστικές γλάστρες, με μείγμα κατάλληλο για επιφυτικές ορχιδέες ή μόνο με μεσαίου μεγέθους φλοιό πεύκου.

Ωστόσο, η Laelia anceps Καλλιεργούνται συχνά σε ξύλινα καλάθια ή τοποθετούνται σε τραχιές σανίδες φελλού. Οι ρίζες προσκολλώνται εύκολα στον φελλό. Λόγω της ανθεκτικότητάς του, το είδος αυτό τοποθετείται συχνά σε κορμούς δέντρων σε κήπους.

Ποικιλίες και υβρίδια

Εκτός από τις πολλές ποικιλίες που βρίσκονται στους φυσικούς βιότοπους, η Laelia anceps χρησιμοποιούνται επίσης ευρέως για υβριδισμό.

Το πρώτο υβρίδιο με αυτό το είδος, το Laelia Amoena ( L. anceps x L. pumila ), κατασκευάστηκε το 1894, αλλά έκτοτε έχουν δοκιμαστεί πολλές, τόσο με άλλες Laelia Θα γίνουν πολλά περισσότερα με αυτό το είδος, επειδή τα αποτελέσματα είναι, τις περισσότερες φορές, πολύ ενδιαφέροντα και όμορφα δείγματα.

Μέσα στα 23 είδη του γένους υπάρχουν και άλλα Laelia Μεξικάνικη πολύ παρόμοια με την anceps και με πολύ πανομοιότυπες καλλιέργειες. Laelia gouldiana, L. furfuraceae e L. superbiens μπορεί να υπάρχουν και άλλα είδη που πρέπει να καλλιεργηθούν.

Το όνομα του γένους Laelia έχει αβέβαιη προέλευση, αλλά πιθανολογείται ότι προέρχεται από τη μυθολογία. Αυτό ήταν το όνομα μιας από τις παρθένες των βεστιανών που είχε εξαιρετική ομορφιά. Laelia anceps είναι επίσης γνωστή ως Laelia αμφίπλευρο λόγω του σχήματος του μίσχου του άνθους, μυτερό και πεπλατυσμένο πλευρικά.