Do 1837 roku niektóre gatunki Miltonia zostały odkryte, ale zostały opisane jako należące do innych rodzajów: M. flavescens został po raz pierwszy sklasyfikowany jako Cyrtochilum flavescens i M. russelliana jak Oncidium russellianum Jednak po otrzymaniu okazu do klasyfikacji i zauważeniu jego unikalnych cech, John Lindley postanowił zaproponować nowy rodzaj nazwany na cześć wicehrabiego. Milton angielski lord z zamiłowaniem do orchidei.

Płeć Miltonia którego gatunkiem jest Miltonia spectabilis Obecnie obejmuje około dziewięciu gatunków i kilka naturalnych mieszańców, rozmieszczonych w kilku brazylijskich stanach. Jednak najintensywniej rośnie w górach między Rio de Janeiro i S. Paulo na niskich wysokościach (do 1500 m) w ciepłych lasach z niewielką ilością światła i dobrym napowietrzeniem. Rośliny są epifityczne i otrzymują dużo wilgoci o świcie i w nocy, nigdy nie są w stanie utrzymać się na powierzchni.a korzenie są całkowicie suche.

Rośliny

The Miltoniopsis różnią się od Miltonia ponieważ mają tylko jeden liść na każdej pseudobulwie; ponieważ pseudobulwy są bliżej siebie w kłączu i z powodu różnicy w ich kolumnach.

Jest to rodzaj składający się z zaledwie 5 gatunków, występujących w krajach Ameryki Południowej, takich jak Kolumbia, Kostaryka, Ekwador, Panama i Wenezuela. Nazywane są również storczykami Amor-perfeito ( Pansy Orchid w języku angielskim) ze względu na podobieństwo jej dużych kwiatów do bratków ( Viola sp. Rodzaj ten został utworzony w 1889 roku przez francuskiego botanika Godefroy-Lebeufa z czterema gatunkami z rodzaju Miltonia Nazwa Miltoniopsis Jego siedliska znajdują się na zboczach Andów i wyższych lasach górskich i są chłodniejsze i ciemniejsze niż siedliska Miltonia .

Uprawa

Uprawa tych roślin nie będzie należała do najłatwiejszych, szczególnie w przypadku Miltoniopsis Główną trudnością jest niska tolerancja miejscowej ludności, ale nie jest to nic nadzwyczajnego. Miltoniopsis Jeśli roślina jest trzymana w temperaturze powyżej 26 stopni, jest całkiem naturalne, że nigdy nie zakwitnie, a w temperaturach powyżej 28 stopni roślina zaczyna umierać, więc albo mamy chłodne, przewiewne, zacienione miejsce, w którym możemy umieścić roślinę podczas naszych najgorętszych miesięcy, albo nie warto ryzykować uprawy tego rodzaju.

Z drugiej strony Miltonia Są bardziej tolerancyjne i mogą wytrzymać temperatury powyżej 32 stopni, o ile utrzymywana jest wysoka wilgotność powietrza. Miltonia nie wytrzymują mniej niż 15 stopni; z drugiej strony Miltoniopsis może wynosić nawet 10 stopni.

Ważne jest podłoże, które umożliwia dobry drenaż. Podłoże może być wykonane z mieszanki dla storczyków epifitycznych, opartej na korze sosnowej i grubym włóknie kokosowym. Do mieszanki możemy dodać trochę mchu torfowca lub perlitu. Niektórzy ludzie nawet uprawiają storczyki epifityczne. Miltoniopsis tylko w mchu torfowcowym, aby utrzymać większą wilgotność, a jeśli nie masz tendencji do nadmiernego podlewania, możesz to zrobić.

The Miltoniopsis Nie są zbyt odporne na gromadzenie się soli w korzeniach. Powinny być podlewane wodą destylowaną, osmozą lub deszczówką, powinniśmy też co roku zmieniać podłoże. Nawożenie powinno być quizenalem w słabszej dawce niż zalecana. Oba rodzaje mogą być uprawiane w małych doniczkach lub miskach, najlepiej plastikowych, aby łatwiej utrzymać wilgotność.

Niektórzy uprawiają te orchidee w formie wiszącej, ale czasami rośliny osiągają znaczne rozmiary, zwłaszcza Miltonia , e

Z tych kilku gatunków stworzono setki hybryd i wiele z nich można łatwo znaleźć w sprzedaży.