Feeën zijn magische wezens met antropomorfe trekken, die naar believen onzichtbaar of zichtbaar kunnen zijn en in bossen, wouden en weiden leven.

Hoewel elfjes een zeer oude oorsprong hebben, werden ze vanaf de Victoriaanse periode erg populair in Europa.

Zie ook: Eetbare wortels: rode biet

Oorsprong van de feeën

Sommige auteurs beweren dat feeën kunnen zijn ontstaan uit religieuze overtuigingen die verdwenen of werden veranderd tijdens de Middeleeuwen, na de aanname van het christendom als de officiële religie, vanaf het jaar 380, in opdracht van de Romeinse keizer Theodosius I.

De nimfen van de bronnen en waterlopen of zij die de bomen beschermden, zijn vergeten. De eikenbomen hebben hun droesem verloren, de essen, de melia, en in de bergen zwerven de oriaden niet meer rond. De najaden, die de zoetwaterstromen beschermden; de aura's die de briesjes en de hesperiden beheersten; de schemernimfen die de gouden poms bewaakten, zijn verdwenen.

Tijdens de 19e eeuw leidden de industriële revolutie en de daaropvolgende sociale en economische veranderingen tot een toenemend verlies van traditionele etnobiologische kennis, waarvan de oorsprong terugging tot het begin van de Europese geschiedenis en de mythen en legenden van Germaanse, Keltische en Grieks-Romeinse culturen.

In het Verenigd Koninkrijk ontstond de bekende Pre-Raphaelite Brotherhood (1848) uit de culturele reactie tegen de gevolgen van de industrialisatie. Deze broederschap streefde naar een terugkeer naar de natuur als de inspirerende matrix van de kunst.

Het is mogelijk dat de groeiende belangstelling voor elfjes hier ook aan heeft bijgedragen. desideratum van een terugkeer naar een utopische wereld bevolkt door magische wezens, vol kleur, wiens alomtegenwoordigheid in contrast stond met de grijze wereld die de steden boden, waarin de natuur nauwelijks aanwezig was.

Feeën en kunst

Literatuur, schilderkunst, opera en ballet zijn kunsten waarin feeën een gunstige omgeving hebben gevonden.

Ze zijn aanwezig in enkele meesterwerken van de Europese kunst, zoals, Midzomernachtsdroom (1595-96) van William Shakespeare (1564-1616), bewerkt tot opera door Henry Purcell (1659-1695), als De feeënkoningin (1692) of de Ballet van de Notenkraker (1892), met de Suikerfee door Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (1840-1893).

De eerste foto van de Cottingley Fairies, genomen in 1917

Het mysterie van de beroemde Cottingley Feeën

In het begin van de jaren 1920 werd het Engelse publiek geconfronteerd met een reeks van vijf afbeeldingen waarin een jong meisje omgaat met feeën ( De feeën van Cottingley Deze foto's waren bedoeld om het bestaan van deze legendarische wezens te bewijzen en werden met veel scepsis ontvangen.

Ze werden gebruikt door Sir Arthur Conan Doyle (1859-1930), de bekende schrijver die de detective Sherlock Holmes creëerde, om een artikel over elfjes te illustreren dat hij schreef voor de kersteditie van Strand Tijdschrift Gerenommeerde fotografen hebben ze geanalyseerd en als authentiek bestempeld, waardoor de belangstelling is toegenomen.

Het debat over de authenticiteit van de foto's duurde tientallen jaren. Het mysterie werd opgelost in het begin van de jaren 1980 toen een wetenschappelijk onderzoek aantoonde dat het geloof in hun authenticiteit ongegrond was. Deze zaak gaf aanleiding tot de Frans-Amerikaanse film Sprookje: een waargebeurd verhaal die in 1997 in première ging.

Zie ook: Planten A tot Z: Alocasia Polly Feeën en goudvissen zijn veel voorkomende personages in legenden en volksverhalen, waarin ze de rechtvaardigen en de welwillenden belonen.

De bloemenfeeën

In 1923 publiceerde de Engelse illustratrice Cicely Mary Barker (1895-1973) het bijzondere werk Bloemenfeeën (Sindsdien heeft het bijgedragen aan het stimuleren van de verbeelding van generaties kinderen en volwassenen.

De wetenschappelijke nauwkeurigheid van de botanische illustraties en de delicate charme van de elfjes die Cicely Mary heeft gecreëerd, zijn een inspiratie voor iedereen die ze zoekt in de hoeken van tuinen en bossen.

De Sprookjes samengesteld door de gebroeders Grimm [Jacob, 1785-1863 en Wilhelm, 1786-1859] en Hans Christian Andersen (1805-1875) bijgedragen aan de popularisering van deze fantastische wezens en, meer recent, de Zuid-Afrikaanse J.R.R. Tolkien (18921973), auteur van de De Heer van de Ringen of de Schot J.M.Barrie (1860-1937), die het volgende creëerde Peter Pan Deze auteurs bevolkten hun werken met feeën en andere wezens met buitengewone bovennatuurlijke krachten.

De Portugese volkstraditie bevat ook sprookjes, zoals De Satijnen Pantoffel e Het lelijke dat mooi wordt verzameld door Teófilo Braga (1843-1924), in Traditionele Portugese volksverhalen (1883) en in onze hedendaagse cultuur komen feeën nog steeds voor bij kinderen, zoals de tandenfee, die de melktanden verzamelt die onder het kussen worden gelegd en ze ruilt voor een gouden munt.

In tuinen en moestuinen zijn vaak feeënbeelden te vinden. Deze demonstraties herinneren ons eraan dat dit plaatsen zijn waar magie en fantasie zich gemakkelijker manifesteren, verdiepen en versterken.

Om de originele illustraties van de verschillende bloemenfeeën te zien, gemaakt door Cicely Mary Barker in 1923: Hier

Vond je dit artikel leuk? Lees dan ons Magazine, abonneer je op het Jardins-kanaal op Youtube en volg ons op Facebook, Instagram en Pinterest.

---