Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες το καθιστούν ένα υπερφρούτο που αντέχει καλά στην αλατότητα του αέρα και του εδάφους και στους ανέμους.

Το ιπποφαές, Hippophae rhamnoides, είναι ένας αγκαθωτός θάμνος της Elaeagnaceae Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες το καθιστούν υπερφρούτο. Βρίσκεται σε μια τεράστια έκταση που καλύπτει πολλές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας, συμπεριλαμβανομένης της Πορτογαλίας. Η συντριπτική πλειονότητα της εμπορικής καλλιεργούμενης έκτασης του φυτού βρίσκεται στην Κίνα, όπου χρησιμοποιείται για την προστασία των εδαφών από τη διάβρωση σε περιοχές που κινδυνεύουν από ερημοποίηση, για τους καρπούς του που χρησιμοποιούνται ως τρόφιμα και για τηνΣε άλλες περιοχές, όπως η Σουηδία, καλλιεργείται για χρήση στη βιομηχανία καλλυντικών.

Το ιπποφαές αντέχει καλά στην αλατότητα του αέρα και του εδάφους και στους ανέμους και στη Δυτική Ευρώπη συναντάται κυρίως σε παράκτιες περιοχές, όπου δεν αναπτύσσονται άλλα φυτά. Στην Κεντρική Ασία αναπτύσσεται σε αμμώδεις και ερημικές περιοχές και στην Κεντρική Ευρώπη συναντάται σε ορεινές περιοχές. Όπου και αν αναπτύσσεται, χρειάζεται πλήρη ήλιο για να αναπτυχθεί. Είναι θάμνος μήκους μισού έως έξι μέτρων.εξαιρετικά ανθεκτικό στο κρύο και τη ζέστη, αντέχοντας σε θερμοκρασίες από -43 °C έως 40 °C. Είναι επίσης πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία, απαιτώντας άρδευση μόνο σε περιοχές με λιγότερες από 400 mm βροχής ετησίως. Χρησιμεύει ως προστασία από τη διάβρωση και δεσμεύει άζωτο στο έδαφος.

Τεχνικό δελτίο δεδομένων ιπποφαούς

Πηγή Ευρώπη και Ασία.

Ύψος : Μέχρι έξι μέτρα.

Διάδοση Σπόροι, μοσχεύματα.

Φύτευση : χειμώνας

Γήπεδο : Προσαρμόζεται σε πολλούς τύπους, ακόμη και σε ξηρούς και φτωχούς, προτιμώντας τους αργιλώδεις-αμμώδεις.

Κλίμα : Εύκρατα ή ψυχρά κλίματα.

Έκθεση Πλήρης ήλιος.

Συγκομιδή : Από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο

Συντήρηση : Κλάδεμα, λίπανση

Καλλιέργεια και συγκομιδή

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται κυρίως από σπόρους, αλλά μπορεί επίσης να γίνει με μοσχεύματα κλαδιών, ριζικών μοσχευμάτων, μεταξύ άλλων. Είναι δίοικο φυτό, υπάρχουν αρσενικά φυτά και άλλα θηλυκά φυτά. Στις εμπορικές φυτείες, η αναλογία είναι περίπου ένα αρσενικό φυτό προς έξι έως οκτώ θηλυκά φυτά. Η επικονίαση γίνεται κυρίως με τον άνεμο- τα άνθη δεν έχουν νέκταρ για να προσελκύσουνεπικονιαστές. Σε έναν κήπο ή μια αυλή, πρέπει να έχετε τουλάχιστον ένα αρσενικό και ένα θηλυκό φυτό ή να αγοράσετε μια αυτογόνιμη ποικιλία, η οποία επίσης υπάρχει ήδη. Τα φυτά χρειάζονται περίπου τέσσερα χρόνια για να αρχίσουν να παράγουν, αλλά όταν αρχίσουν να παράγουν παράγουν για δεκάδες χρόνια. Η σπορά, με υψηλό βαθμό βλαστικότητας, γίνεται συνήθως τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο και τα φυτά μεταφυτεύονται τοΠροσαρμόζονται καλύτερα σε εδάφη με ουδέτερο ή σχεδόν ουδέτερο pH. Παρόλο που αναπτύσσονται καλά σε διάφορους τύπους εδαφών, αναπτύσσονται καλύτερα και καρποφορούν καλύτερα σε αργιλώδη-αμμώδη εδάφη, καλά στραγγιζόμενα και με άφθονη οργανική ουσία. Οι καρποί παραμένουν στα κλαδιά για πολλούς μήνες μετά την ωρίμανση και από εκεί πρέπει να συγκομίζονται.

Αιθέρια έλαια

Συντήρηση

Η συντήρηση του ιπποφαούς επικεντρώνεται στο κλάδεμα για την εξάλειψη των παλαιών και ξηρών κλαδιών και για την καλύτερη διείσδυση του φωτός. Ο έλεγχος των ζιζανίων είναι επίσης πολύ σημαντικός, λόγω του πιο επιφανειακού ριζικού συστήματος του ιπποφαούς. Η λίπανση δεν πρέπει να ξεχνά τον φώσφορο, δεδομένου ότι το άζωτο δεσμεύεται από το φυτό και επομένως χρειάζεται μικρότερες ποσότητες.

Παράσιτα και ασθένειες

Το ιπποφαές είναι αρκετά ανθεκτικό, αλλά υπάρχουν ασθένειες και παράσιτα που το προσβάλλουν. Οι ασθένειες περιλαμβάνουν την ασθένεια της μάρανσης, που προκαλείται από βακτήρια. Τα παράσιτα περιλαμβάνουν τις πράσινες αφίδες, που κάνουν μεγάλη ζημιά στα φύλλα, τα οποία σε ορισμένες χώρες διατίθενται στο εμπόριο για τσάι, τους θρίπες, τις μύγες των φρούτων και τις προνύμφες του σκόρου του ιπποφαούς. Όπως πάντα, η πρόληψηκαι η προσοχή στα πρώιμα συμπτώματα είναι απαραίτητες για να καταπολεμήσουμε τα παράσιτα με τον λιγότερο επιβλαβή τρόπο.

Μαρμελάδα

Ιδιότητες και χρήσεις

Ο καρπός του ιπποφαούς είναι αρκετά στυπτικός και λιπαρός στη φυσική του κατάσταση, αλλά κερδίζει από την κατάψυξη, για να μεταποιηθεί αργότερα σε μαρμελάδες και ζελέδες, χυμούς ή λικέρ. Η περιεκτικότητά του σε θρεπτικά και αντιοξειδωτικά συστατικά είναι πολύ υψηλή, αν και ο καρπός δεν έχει ακόμη μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Από τον καρπό εξάγεται επίσης έλαιο με φαρμακευτικές ιδιότητες, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόσθετο τροφίμων, για την καταπολέμηση δερματικών ή καρδιαγγειακών προβλημάτων, μεταξύ άλλων. Ο καρπός είναι πλούσιος σε βιταμίνες Α, C και Ε, καθώς και σε συστατικά όπως καροτενοειδή και πολυφαινόλες. Η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C είναι 15 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των πορτοκαλιών. Το κάλιο, ο χαλκός και το μαγνήσιο είναι μερικά από τα μέταλλα που υπάρχουν. Ορισμένοι άνθρωποι διατηρούντους μικρούς καρπούς σε βάζα με μέλι για να καταναλωθούν μαζί. Χρησιμοποιούνται επίσης για την παρασκευή προϊόντων ομορφιάς λόγω των υγιεινών ιδιοτήτων τους για το δέρμα. Σε ορισμένες χώρες τα φύλλα χρησιμοποιούνται για την παρασκευή αφεψημάτων για ιατρικούς σκοπούς.

Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Τότε διαβάστε το περιοδικό μας, εγγραφείτε στο κανάλι Jardins στο Youtube και ακολουθήστε μας στο Facebook, το Instagram και το Pinterest.