Το λουκουάτ (Eriobotrya japonica) είναι ένα αειθαλές φυτό της οικογένειας Rosaceae, που κατάγεται από την Κίνα, αλλά έχει από καιρό μεταφερθεί σε άλλες ασιατικές χώρες, ιδίως στην Ιαπωνία, όπου τα medlars εκτιμώνται και καλλιεργούνται πολύ. Στην Πορτογαλία καλλιεργείται κυρίως στο κέντρο και το νότο, αλλά και στον παράκτιο βορρά, όπου ονομάζεται magnório ή magnólio.

Εκτός από την Κίνα και την Ιαπωνία, η καλλιέργεια της μυρτιάς έχει εξαπλωθεί σε περιοχές με υποτροπικό ή ήπιο εύκρατο κλίμα σε όλο τον κόσμο. Η Ιαπωνία, το Ισραήλ και η Βραζιλία είναι οι κύριοι παραγωγοί παγκοσμίως, αλλά πολλές άλλες χώρες έχουν εμπορική παραγωγή μυρτιάς. Στην Ευρώπη, η Ισπανία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός.

Καλλιέργεια και συγκομιδή

Το λοκάτο πρέπει να καλλιεργείται κατά προτίμηση σε πλήρη ήλιο ή, στη χειρότερη περίπτωση, σε ημισκιερό μέρος. Ο παγετός, οι ισχυροί άνεμοι και οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ιδίως κάτω από 3 °C, βλάπτουν την ανθοφορία και τους νέους καρπούς, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανθοφορία πραγματοποιείται τους πιο κρύους και βροχερούς μήνες στην Πορτογαλία.

Η καλλιέργεια είναι αρκετά εύκολη- η λουκουμά πολλαπλασιάζεται εύκολα από σπόρο, αλλά για να καλλιεργήσουμε συγκεκριμένες ποικιλίες πρέπει να πολλαπλασιάσουμε τα δέντρα με εμβολιασμό σε υποκείμενο λουκουμά ή κυδωνιάς. Μερικές από τις πιο διαδεδομένες ποικιλίες είναι οι "Tanaka", "Peluche", "Algerie", "Golden Nuget", "Mizuho" ή "Champagne".

Οι λουκουμάδες μπορούν να καλλιεργηθούν σε διάφορους τύπους μέτρια γόνιμων εδαφών, αλλά πρέπει να έχουν καλή αποστράγγιση. Η ανθοφορία πραγματοποιείται μεταξύ Οκτωβρίου και Φεβρουαρίου, ανάλογα με την ποικιλία, το κλίμα και τη συντήρηση, και η συγκομιδή μεταξύ Απριλίου και Μαΐου. Μετά τη συγκομιδή, οι καρποί χαλάνε γρήγορα, αλλά μπορούν να διατηρηθούν για περίπου δύο εβδομάδες στο ψυγείο. Ένα αυτογόνιμο δέντρο στο δικό μαςαυλή είναι αρκετή για μια μέση οικογένεια.

Συντήρηση

Συνήθως βλέπουμε ότι τα δέντρα λουκουμά αφήνονται συχνά στην τύχη τους, χωρίς να λαμβάνουν τη φροντίδα που μπορεί να επιτρέψει μεγαλύτερη συγκομιδή και καλύτερης ποιότητας καρπούς. Καθώς είναι ανθεκτικά στην ξηρασία και μπορούν να επιβιώσουν χωρίς λίπανση, έτσι αφήνονται συχνά και αυτό εξηγεί τη δημοτικότητα και την παρουσία τους ακόμη και σε ορισμένες γωνιές των πόλεών μας.

Ωστόσο, για να παράγουν καλά τα λοκάτα, πρέπει να τα λιπαίνετε με λίπασμα και κοπριά τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Καλό είναι επίσης να τα ποτίζετε τις πιο ξηρές περιόδους του έτους, καθώς συνήθως έχουν ήδη συγκομιστεί τότε, αλλά τα λοκάτα δεν αγαπούν την υφαλμύρωση.

Παράσιτα και ασθένειες

Η λουκουμά είναι ένα δέντρο που είναι αρκετά ανθεκτικό σε εχθρούς και ασθένειες, αλλά μπορεί να προσβληθεί από εχθρούς όπως ο θρίπας, οι αφίδες ή οι μύγες των φρούτων. Όσον αφορά τις ασθένειες, θα πρέπει να δίνεται προσοχή στην ανθράκωση και τις μυκητολογικές ασθένειες, στις οποίες η λουκουμά παρουσιάζει κάποια ευαισθησία.

Για την πρόληψη αυτών των ασθενειών, είναι κοινή πρακτική η εφαρμογή προϊόντων με βάση το χαλκό, όπως το μείγμα Bordeaux. Μια από τις πιο κοινές μυκητολογικές ασθένειες είναι η Kermesis, η οποία μπορεί να μολύνει τους καρπούς, τα φύλλα και τους νέους βλαστούς.

Ιδιότητες και χρήσεις

Ο καρπός χρησιμοποιείται επίσης για την παρασκευή λικέρ ή, αν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι αρκετά υψηλή, για την παρασκευή κρασιού νέπις ή ακόμη και για την απόσταξη αλκοόλ.

Τα ροδάκινα είναι χαμηλά σε θερμίδες και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Η πιο σημαντική είναι η βιταμίνη Α, ως εκ τούτου, τα ροδάκινα είναι πολύ ευεργετικά για το δέρμα, τα μαλλιά και την όραση. Διαθέτει επίσης βιταμίνες του συμπλέγματος Β και βιταμίνη Ε, καθώς και μέταλλα όπως μαγγάνιο, κάλιο, μαγνήσιο και φώσφορο, μεταξύ άλλων.

Οι καρποί είναι ευαίσθητοι, γι' αυτό πρέπει να τους τρώμε το συντομότερο δυνατό μετά τη συγκομιδή.

Σας άρεσε αυτό το άρθρο;

Διαβάστε λοιπόν το περιοδικό μας, εγγραφείτε στο κανάλι Jardins Youtube και ακολουθήστε μας στο Facebook, το Instagram και το Pinterest.