Een plant die deel is gaan uitmaken van moderne huizen en levens.

Vruchten van de Monstera deliciosa

We hebben allemaal onze eigen manier om met de omgeving om ons heen om te gaan. Er zijn stadsbewoners die de aanwezigheid van de natuur ten koste van alles vermijden, alle connecties met de plantenwereld uitroeien, alle buitenruimtes waterdicht maken en de natuur tenietdoen, terwijl er ook liefhebbers en gepassioneerde mensen zijn die overal waar ze de kans krijgen zorg dragen voor planten. Natuurlijk,Ik behoor tot de laatste categorie en ik ben erg blij om te zien dat we steeds aandachtiger en gevoeliger worden voor een Natuur die voor onze ogen uitdooft, dag na dag, in de kleine dingen, in het ontstaan van onze steeds minder dierlijke ziel.

De term "biofilie" komt van het Griekse bio wat leven betekent, en philia De Japanners behoorden tot de eerste beschavingen die het belang inzagen van de symbiose tussen mens en natuur, en erkenden dat de aanwezigheid van de mens en zijn interactie met de natuur en het wild gevoelens van welzijn en evenwicht bevordert die op geen enkele andere manier kunnen worden verklaard zonder het gevoel van verbondenheid met de natuur te erkennen.natuurlijk waar we vandaan komen.

Ze hebben zelfs een naam voor deze prachtige oefening in binding met de natuurlijke omgeving. shirin-yoku of bosbaden - die bestaan uit een onderdompeling in de natuurlijke wereld als therapie voor een betere levenskwaliteit. De mogelijkheid hebben om te vertragen, te luisteren naar de geluiden van het bos en het landschap te zien versluierd door het licht dat door het gebladerte wordt gefilterd, de zuiverheid van de lucht en het ontwijken zijn gevoelens van puur welzijn en volheid die ons terugbrengen naar ons oorspronkelijke bestaan.

Dus vandaag gaan we het hebben over de plant die een mijlpaal is in de herintroductie van de natuur in onze huizen en moderne levens. Met zijn weelderige groene bladeren en titanische afmetingen deelt hij het interieur van veel huizen en trappen naar gebouwen.

De oorsprong

A Monstera deliciosa ook bekend als bloemkoolplant, is inheems in de vochtige tropische wouden van Latijns-Amerika, namelijk Mexico en ook Belize, Honduras, El Salvador, Costa Rica, Guatemala en Panama. Kolonies van wilde planten kunnen ook worden gevonden in andere delen van Amerika, Australazië en het westelijke Middellandse Zeegebied, namelijk op het eiland Madeira.

De laatste jaren heeft het de piek van zijn populariteit bereikt en de erkenning en waardering wordt vaak vergeleken met de Nederlandse tulpenkoorts in de jaren 1630.

Henri Matisse samen en een van zijn Monstera deliciosa

De aantrekkingskracht en populariteit van Monstera deliciosa in de jaren 1970 verwijzen naar de schilder Henri Matisse, waarvan hij een groot bewonderaar was, omdat hij op talrijke foto's werd vastgelegd met een grote plant. Hij was ook een pionier in de introductie ervan in veel van zijn artistieke werk en produceerde talrijke picturale voorstellingen van de Monstera deliciosa in zijn briljante artistieke creatie.

Hij is bekend in de verschillende gebieden waar hij voorkomt onder verschillende namen, namelijk monster-delicious, fruit-salade-plant, fruit-salade-boom, ceriman, monster-fruit, monsterio delicio, monstereo, Mexicaanse broodvrucht, vensterblad, balazo en banaan-penglai.

De Spaanse (costilla de Adán), Portugese (costela-de-adão) en Franse (plante gruyère) namen verwijzen naar de verandering van de bladeren van heel naar gegroefd. In Mexico wordt de plant soms piñanona genoemd. In de kustgebieden van Sicilië, vooral Palermo, wordt het zampa di leone (leeuwenpoot) genoemd.

Het specifieke epitheton van de naam deliciosa betekent "heerlijk", objectief verwijzend naar de eetbare vruchten en enorm gewaardeerd over de hele wereld, zijn geslacht zijnde, Monstera komt van het Latijnse woord vertaald als "monsterlijk" of "abnormaal" en verwijst naar de ongewone bladeren met natuurlijke gaten die leden van het geslacht hebben, technisch fenestraties genoemd.

Het maakt deel uit van de orde van de Araceae en is een hemiepifytische plant, wat betekent dat het een plant is die zijn groei begint in een epifytische vorm (zonder grond) na het ontkiemen op de bestaande vegetatie, maar vervolgens luchtwortels lanceert in de richting van de grond - nadat ze deze bereikt hebben, wortelen ze en leiden ze tot een snelle ontwikkeling van de plant.

Zoals de naam al doet vermoeden, kan hij in de natuur monsterlijke proporties aannemen. Hij kan tot 20 meter hoog worden met grote, leerachtige, glanzende, geveerde, hartvormige bladeren van 25 tot 90 centimeter lang en 25 tot 75 centimeter breed.

De bladeren van jonge planten zijn kleiner en heel, zonder openingen of gaten, maar produceren bladeren met de kenmerkende gaten en openingen naarmate ze groeien. Hoewel hij in het wild enorme afmetingen kan bereiken, wordt hij over het algemeen slechts twee tot drie meter hoog als hij binnenshuis wordt gekweekt.

De vruchten

A Monstera deliciosa wordt beschouwd als een delicatesse vanwege de zoete en exotische smaak. De vrucht produceert eetbare vruchten, die geel zijn als ze rijp zijn, een heerlijk aroma hebben en smaken als een banaan en ananas fruitsalade. De vrucht mag pas gegeten worden als de blauwgroene buitenste schil eraf is, omdat deze schil raphiden en trichlereïden bevat - naaldachtige structuren.van calciumoxalaat en is zeer irriterend voor de mond en keel. Er moet ook worden opgemerkt dat Monstera deliciosa Het enige deel van de plant dat veilig en eetbaar is, is het rijpe fruit, dus wees voorzichtig met het hanteren ervan, vooral bij kinderen en mensen met een gevoelige huid.

Vruchten van de Monstera deliciosa

De vrucht kan worden gerijpt door hem open te snijden wanneer de eerste schubben beginnen op te komen en een karakteristieke geur beginnen af te geven. Na de oogst moet de vrucht in een papieren zak of in een doek worden gewikkeld totdat de schubben van de vrucht beginnen te scheiden van de rest. Na dit proces wordt het eetbare vruchtvlees eronder zichtbaar.

Het vruchtvlees, dat qua textuur lijkt op ananas, kan van de vrucht worden gesneden en gegeten. Het heeft een fruitige smaak die lijkt op jackfruit en ananas. De onrijpe vrucht kan de keel irriteren en de latex van de bladeren kan uitslag op de huid veroorzaken, omdat beide kaliumoxalaat bevatten en het daarom belangrijk is dat de vrucht alleen wordt gegeten als de schubben zijn losgekomen. De irriterende zwarte vezels kunnenkan worden verwijderd door een beetje citroensap aan te brengen.

De vrucht van de Monstera deliciosa kan tot 25 cm lang en 3-5 centimeter in diameter worden en ziet eruit als een groene korenaar bedekt met zeshoekige schubben. Het duurt meestal meer dan een jaar om volwassen te worden.

De teelt en vermeerdering

Wat het kweken en vermeerderen betreft, kan deze plant gemakkelijk buiten worden gekweekt als sierplant in de tropen en subtropen. Het is een plant die ambitieuze proporties bereikt en daarom ruimte en een rijk substraat nodig heeft om zijn snelle en krachtige groei te ondersteunen. Idealiter wordt hij buiten naast een boom of binnen naast een verticale parameter geplant zodat hijklimmen. Qua waterbehoefte is het een plant die het substraat graag altijd vochtig heeft en zonder bescherming geen vorst of vriestemperaturen verdraagt. Temperaturen dicht bij nul graden kunnen worden verdragen zolang hij wordt beschut door andere, grotere vegetatie of onder het bladerdak, zolang het niet langer dan een paar uur duurt.

In continentaal Portugal en op de eilanden gedijt de plant gemakkelijk, hoewel het niet gemakkelijk is om rijpe vruchten te krijgen in de meeste plantages, met uitzondering van de warmere en vochtigere continentale gebieden en natuurlijk op de eilandengroepen Madeira en de Azoren, waar gunstige atmosferische omstandigheden zorgen voor het succes van alle plantages. Onder ideale omstandigheden bloeit de plant ongeveer drie jaar nageplant.

Naast het produceren van vruchten en het gebruik als sierplant, worden de luchtwortels gebruikt voor het maken van touwen in Peru en voor het traditionele mandenvlechten in Mexico. Op Martinique wordt de wortel gebruikt om een tegengif te maken tegen slangenbeten.

In het nationale sierteeltpanorama zijn er twee soorten Monstera delicios a, a Monstera deliciosa en de Monstera borsigiana . A borsigiana wordt momenteel beschreven als een subcultivar van de klassieke variëteit M. deliciosa .

Op dit moment is de oorsprong van Monstera borsigiana is niet duidelijk, daarom is het niet ingedeeld bij zijn eigen soort (hoewel het gewoonlijk Monstera borsigiana in de wetenschappelijke gemeenschap en exotische verzamelaars).

In het kort is de manier om ze te identificeren relatief eenvoudig, aangezien de meest voorkomende variëteit, de Monstera deliciosa is de plant met het grote blad, en de Monstera deliciosa var. borsigiana heeft de vorm van een klein blad.

De oorspronkelijke cultivar is de grootste van de twee en heeft een onderscheidend kenmerk, namelijk dat hij gefranjerde bladstelen heeft waar de bladsteel aan het blad vastzit wanneer de bladeren volgroeid zijn. De knopen (of plaatsen waar wortels en scheuten uitkomen) liggen dicht bij elkaar. In de variëteit borsigiana Hij groeit niet zo hard en ontwikkelt niet de kenmerkende franjes op de bladstelen wanneer hij volwassen is. borsigiana Beide zijn te vinden als klassieke sierplanten, volledig groene planten en planten met mutaties en albinisme of bonte kleuren.

Het fenomeen van vraag en collectie

Het fenomeen van het zoeken en verzamelen van zeldzame planten dat momenteel de internationale scène domineert, vertegenwoordigt een echt populair fenomeen over de hele wereld. Planten met zeldzame genetische mutaties zijn niet je typische kamerplanten.

Ik heb het over exemplaren die zo zeldzaam zijn dat ze op de open markt, voor een enkel blad of stek, die misschien nog geen wortels hebben, prijzen bereiken die beginnen in de honderden euro's, en kunnen eindigen in de tienduizenden euro's voor verzamelaars van zeldzame planten. De prijzen online en voor individuele transacties variëren sterk, gedreven door trends en schaarste, en de prijzen worden ook beïnvloed door debeschikbaarheid van een bepaalde variëteit op de markt en de moeilijkheid en snelheid van vermeerdering van een bepaalde cultivar.

Wat echter uniek is aan deze trend, is het bedrag dat mensen bereid zijn uit te geven aan zeldzame en gewilde planten in deze planten van chimere schoonheid, waarbij sommige cellen genetisch in staat zijn chlorofyl (de groene delen van de plant) te produceren en andere cellen dit vermogen niet hebben. De meest bonte variëteiten zijn op dit moment het meest gewild.De bonte planten zijnMoeilijk te vermeerderen omdat bonte of albinistische kleuren niet constant zijn en niet onder controle gehouden kunnen worden. Bij het vermeerderen komen de planten niet altijd goed bonte kleuren uit. Sommige planten komen sterk bonte kleuren uit, wat leidt tot ongezonde groei door een gebrek aan chlorofyl, of sommige planten komen uit met weinig of geen bonte kleuren.

Zelfs in een succesvol propairingscenario is er geen garantie dat de plant bonte zal blijven. Het is mogelijk dat groene cellen het overnemen en de plant weer groen wordt. Het is ook mogelijk dat gemuteerde witte cellen het overnemen, wat een nog groter probleem creëert omdat de plant niet kan leven zonder chlorofyl om te fotosynthetiseren.

Je kunt deze en andere artikelen vinden in ons magazine, op het Youtube-kanaal van Jardins en op sociale media Facebook, Instagram en Pinterest.