Ένα φυτό που έχει γίνει μέρος των σύγχρονων σπιτιών και της ζωής.

Καρπός της Monstera deliciosa

Όλοι μας έχουμε τον ιδιαίτερο τρόπο να σχετιζόμαστε με το περιβάλλον γύρω μας. Υπάρχουν κάτοικοι της πόλης που αποφεύγουν πάση θυσία την παρουσία της Φύσης, εξαλείφοντας κάθε σχέση με τον κόσμο των φυτών, στεγανοποιώντας όλους τους εξωτερικούς χώρους, ακυρώνοντας τη Φύση, ενώ υπάρχουν και λάτρεις και παθιασμένοι άνθρωποι που φροντίζουν και φυτεύουν όπου βρουν την ευκαιρία. Φυσικά,Ανήκω στην τελευταία κατηγορία και χαίρομαι πολύ που βλέπω ότι είμαστε όλο και πιο προσεκτικοί και ευαίσθητοι σε μια Φύση που σβήνει μπροστά στα μάτια μας, μέρα με τη μέρα, στα μικρά πράγματα, στη γένεση της όλο και λιγότερο ζωώδους ψυχής μας.

Ο όρος "βιοφιλία" προέρχεται από το ελληνικό bio που σημαίνει ζωή, και philia Οι Ιάπωνες ήταν από τους πρώτους πολιτισμούς που αντιλήφθηκαν τη σημασία της συμβίωσης ανθρώπου και φύσης, αναγνωρίζοντας ότι η παρουσία του ανθρώπου και η αλληλεπίδρασή του με τη φύση και την άγρια φύση προάγει αισθήματα ευεξίας και ισορροπίας που δεν μπορούν να εξηγηθούν με κανέναν άλλο τρόπο χωρίς την αναγνώριση του αισθήματος της κοινωνίας με τη φύση.φυσικό από όπου προερχόμαστε.

Έχουν ακόμη και ένα όνομα για αυτή την όμορφη άσκηση σύνδεσης με το φυσικό περιβάλλον - shirin-yoku ή λουτρά στο δάσος - το οποίο συνίσταται στην εμβάπτιση στον φυσικό κόσμο ως θεραπεία για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Έχοντας την ευκαιρία να επιβραδύνουμε, να ακούμε τους ήχους του δάσους και να βλέπουμε το τοπίο καλυμμένο από το φως που φιλτράρεται μέσα από τα φυλλώματα, η καθαρότητα του αέρα και η αποφυγή είναι συναισθήματα καθαρής ευεξίας και πληρότητας που μας επιστρέφουν στην αρχική μας ύπαρξη.

Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για το φυτό που αποτέλεσε ορόσημο για την επαναφορά της φύσης στα σπίτια και τη σύγχρονη ζωή μας. Με τα καταπράσινα φύλλα του και το τιτάνιο μέγεθός του, μοιράζεται το εσωτερικό πολλών σπιτιών και τις σκάλες κτιρίων.

Η προέλευσή του

A Monstera deliciosa γνωστό και ως φυτό κουνουπιδιού, είναι ενδημικό στα υγρά τροπικά δάση της Λατινικής Αμερικής, δηλαδή στο Μεξικό και επίσης στο Μπελίζ, την Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Κόστα Ρίκα, τη Γουατεμάλα και τον Παναμά. Αποικίες άγριων φυτών μπορούν επίσης να βρεθούν σε άλλα μέρη της Αμερικής, στην Αυστραλασία και στη Δυτική Μεσόγειο, δηλαδή στο νησί της Μαδέρας.

Τα τελευταία χρόνια έχει φτάσει στο απόγειο της δημοτικότητάς της και η αναγνώριση και η εκτίμησή της συχνά συγκρίνεται με τον ολλανδικό πυρετό της τουλίπας τη δεκαετία του 1630.

Henri Matisse μαζί και ένα από τα Monstera deliciosa

Η έλξη και η δημοτικότητα του Monstera deliciosa στη δεκαετία του 1970 αναφέρονται στον ζωγράφο Henri Matisse, του οποίου ήταν μεγάλος θαυμαστής, αφού έχει απαθανατιστεί σε πολλές φωτογραφίες με ένα μεγάλο φυτό. Επίσης, πρωτοστάτησε στην εισαγωγή του σε μεγάλο μέρος του καλλιτεχνικού του έργου, δημιουργώντας πολλές εικαστικές αναπαραστάσεις του Monstera deliciosa στη λαμπρή καλλιτεχνική του δημιουργία.

Είναι γνωστό στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές όπου εμφανίζεται με διάφορα ονόματα, δηλαδή monster-delicious, fruit-salad-plant, fruit-salad-tree, ceriman, monster-fruit, monsterio delicio, monstereo, Mexican breadfruit, window-leaf, balazo και banana-penglai.

Τα ισπανικά (costilla de Adán), πορτογαλικά (costela-de-adão) και γαλλικά (plante gruyère) ονόματα αναφέρονται στην αλλαγή των φύλλων από ολόκληρα σε φαλτσαριστά. Στο Μεξικό, το φυτό ονομάζεται μερικές φορές piñanona. Στις παράκτιες περιοχές της Σικελίας, ιδίως στο Παλέρμο, ονομάζεται zampa di leone (πόδι του λιονταριού).

Το ειδικό επίθετο του ονόματός της deliciosa σημαίνει "νόστιμο", αναφέρεται αντικειμενικά στους βρώσιμους καρπούς της και εκτιμάται πάρα πολύ σε όλο τον κόσμο, ενώ το γένος της είναι, Monstera , προέρχεται από τη λατινική λέξη που μεταφράζεται ως "τερατώδης" ή "αφύσικος" και αναφέρεται στα ασυνήθιστα φύλλα με τις φυσικές οπές που έχουν τα μέλη του γένους, οι οποίες τεχνικά ονομάζονται fenestrations.

Ανήκει στην τάξη των Araceae και είναι ημιεπιφυτικό φυτό, που σημαίνει ότι είναι ένα φυτό που ξεκινά την ανάπτυξή του σε επιφυτική μορφή (χωρίς έδαφος) αφού βλαστήσει πάνω στην υπάρχουσα βλάστηση, αλλά στη συνέχεια εκτοξεύει εναέριες ρίζες προς το έδαφος - αφού φτάσει σε αυτό, ριζώνει και οδηγεί σε ταχεία ανάπτυξη του φυτού.

Όπως υποδηλώνει και το όνομά του, μπορεί να φτάσει σε τερατώδεις διαστάσεις στη Φύση, φτάνοντας σε μήκος έως και 20 μέτρα σε ύψος που υποστηρίζεται κατάλληλα από μεγάλα, δερματώδη, γυαλιστερά, πτερωτά, καρδιόσχημα φύλλα μήκους 25 έως 90 εκατοστών και πλάτους 25 έως 75 εκατοστών.

Τα φύλλα των νεαρών φυτών είναι μικρότερα και ολόκληρα, χωρίς ανοίγματα ή οπές, αλλά καθώς μεγαλώνουν παράγουν φύλλα με τις χαρακτηριστικές οπές και ανοίγματα. Αν και μπορεί να φτάσει σε τεράστια μεγέθη στη φύση, όταν καλλιεργείται σε εσωτερικούς χώρους φτάνει γενικά μόνο τα δύο με τρία μέτρα.

Ο καρπός του

A Monstera deliciosa θεωρείται λιχουδιά λόγω της γλυκιάς και εξωτικής γεύσης της, καθώς παράγει βρώσιμους καρπούς, οι οποίοι είναι κίτρινοι όταν είναι ώριμοι, έχουν υπέροχο άρωμα και γεύση σαν φρουτοσαλάτα με μπανάνα και ανανά. Πρέπει να δίνεται προσοχή στο να μην τρώγονται οι καρποί μέχρι να βγει η γαλαζοπράσινη εξωτερική φλούδα, καθώς η φλούδα αυτή περιέχει ραφίδες και τριχλερίδια - δομές που μοιάζουν με βελόνες.του οξαλικού ασβεστίου και είναι πολύ ερεθιστικό για το στόμα και το λαιμό. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι Monstera deliciosa Το μόνο μέρος του φυτού που είναι ασφαλές και βρώσιμο είναι ο ώριμος καρπός, γι' αυτό θα πρέπει να δίνεται προσοχή κατά το χειρισμό του, ιδίως σε παιδιά και άτομα με ευαίσθητο δέρμα.

Καρπός της Monstera deliciosa

Ο καρπός μπορεί να ωριμάσει κόβοντάς τον όταν τα πρώτα λέπια αρχίσουν να σηκώνονται και να αποπνέουν μια χαρακτηριστική οσμή. Μετά τη συγκομιδή, ο καρπός πρέπει να ωριμάσει σε χάρτινη σακούλα ή τυλιγμένος σε ύφασμα μέχρι τα λέπια του καρπού να αρχίσουν να διαχωρίζονται από τα υπόλοιπα. Μετά από αυτή τη διαδικασία ο βρώσιμος πολτός γίνεται ορατός από κάτω.

Η σάρκα, η οποία είναι παρόμοια με του ανανά σε υφή, μπορεί να κοπεί από τον καρπό και να καταναλωθεί. Έχει φρουτώδη γεύση παρόμοια με του jackfruit και του ανανά. Ο άγουρος καρπός μπορεί να ερεθίσει το λαιμό, και το λατέξ των φύλλων μπορεί να δημιουργήσει εξανθήματα στο δέρμα, καθώς και τα δύο περιέχουν οξαλικό κάλιο και ως εκ τούτου είναι σημαντικό να τρώγονται οι καρποί μόνο όταν τα λέπια έχουν σηκωθεί. Οι ερεθιστικές μαύρες ίνες μπορούν ναμπορεί να αφαιρεθεί με την εφαρμογή λίγου χυμού λεμονιού.

Ο καρπός της Monstera deliciosa μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 25 εκατοστά σε μήκος και 3-5 εκατοστά σε διάμετρο και μοιάζει με πράσινο στάχυ καλαμποκιού καλυμμένο με εξαγωνικά λέπια, ενώ συνήθως χρειάζεται περισσότερο από ένα χρόνο για να φτάσει στην ωριμότητα.

Καλλιέργεια και πολλαπλασιασμός

Όσον αφορά την καλλιέργεια και τον πολλαπλασιασμό του, καλλιεργείται εύκολα σε εξωτερικούς χώρους ως καλλωπιστικό φυτό στους τροπικούς και υποτροπικούς. Είναι ένα φυτό που φτάνει σε φιλόδοξες διαστάσεις, επομένως απαιτεί χώρο και πλούσιο υπόστρωμα για να υποστηρίξει την ταχεία και ζωηρή ανάπτυξή του. Ιδανικά, θα πρέπει να φυτεύεται δίπλα σε ένα δέντρο σε εξωτερικούς χώρους ή δίπλα σε μια κάθετη παράμετρο σε εσωτερικούς χώρους, ώστε να μπορεί νααναρρίχηση. Όσον αφορά τις απαιτήσεις σε νερό, πρόκειται για ένα φυτό που θέλει το υπόστρωμα να είναι πάντα υγρό και δεν ανέχεται τον παγετό ή τις θερμοκρασίες ψύχους χωρίς προστασία. Θερμοκρασίες κοντά στους μηδέν βαθμούς μπορεί να ανεχτεί, αρκεί να προστατεύεται από άλλη, μεγαλύτερη βλάστηση ή κάτω από το στέγαστρο, αρκεί να μην διαρκεί περισσότερο από λίγες ώρες.

Στην ηπειρωτική Πορτογαλία και στα νησιά, το φυτό ευδοκιμεί εύκολα, αν και δεν είναι εύκολο να αποκτήσει ώριμους καρπούς στις περισσότερες φυτείες, με εξαίρεση τις θερμότερες και πιο υγρές ηπειρωτικές περιοχές και, φυσικά, στα αρχιπελάγη της Μαδέρας και των Αζορών, όπου οι ευνοϊκές ατμοσφαιρικές συνθήκες εξασφαλίζουν την επιτυχία όλων των φυτειών. Υπό ιδανικές συνθήκες, ανθίζει περίπου τρία χρόνια μετά τηνφυτεύτηκε.

Όσον αφορά τις διάφορες χρήσεις εκτός από την παραγωγή καρπών και τη χρήση του ως καλλωπιστικό φυτό, οι εναέριες ρίζες του είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σχοινιών στο Περού και για την παραδοσιακή καλαθοπλεκτική στο Μεξικό. Στη Μαρτινίκα, η ρίζα χρησιμοποιείται για την παρασκευή αντιδότου για τα δαγκώματα φιδιών.

Στο εθνικό πανόραμα της καλλωπιστικής καλλιέργειας, υπάρχουν δύο τύποι Monstera delicios a, a Monstera deliciosa και το Monstera borsigiana . A borsigiana περιγράφεται σήμερα ως υπο-ποικιλία της κλασικής ποικιλίας M. deliciosa .

Επί του παρόντος, η προέλευση των Monstera borsigiana δεν είναι σαφής, και ως εκ τούτου δεν έχει ταξινομηθεί ως δικό του είδος (αν και συνήθως αποκαλείται Monstera borsigiana στην επιστημονική κοινότητα και στους συλλέκτες εξωτικών ειδών).

Εν συντομία, ο τρόπος αναγνώρισής τους είναι σχετικά απλός, καθώς η πιο κοινή ποικιλία, η Monstera deliciosa είναι το φυτό με το μεγάλο σχήμα φύλλου, και το Monstera deliciosa var. borsigiana έχει σχήμα μικρού φύλλου.

Η αρχική ποικιλία είναι η μεγαλύτερη από τις δύο και έχει ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα, ότι έχει κροσσωτό μίσχο, όπου ο μίσχος προσκολλάται στο φύλλο όταν τα φύλλα είναι ώριμα. Οι κόμβοι (ή τα σημεία όπου βγαίνουν οι ρίζες και οι βλαστοί) είναι κοντά μεταξύ τους. Στην ποικιλία borsigiana Δεν αναπτύσσεται τόσο πολύ και δεν αναπτύσσει τα χαρακτηριστικά κρόσσια στους μίσχους των φύλλων κατά την ωρίμανση. borsigiana Και τα δύο μπορούν να βρεθούν ως κλασικά καλλωπιστικά φυτά, πλήρως πράσινα φυτά και φυτά με μεταλλάξεις και αλμπινισμό ή ποικιλόχρωμα.

Το φαινόμενο της ζήτησης και της συλλογής

Το φαινόμενο της αναζήτησης και της συλλογής σπάνιων φυτών που κυριαρχεί σήμερα στη διεθνή σκηνή αντιπροσωπεύει ένα πραγματικό φαινόμενο δημοτικότητας σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή. Τα φυτά με σπάνιες γενετικές μεταλλάξεις δεν είναι τα τυπικά φυτά εσωτερικού χώρου.

Μιλάω για δείγματα τόσο σπάνια που, στην ελεύθερη αγορά, για ένα μόνο φύλλο ή ένα κομματάκι, το οποίο μπορεί να μην έχει ακόμη ρίζες, φτάνουν σε τιμές που ξεκινούν από εκατοντάδες ευρώ και μπορεί να καταλήξουν σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τους συλλέκτες σπάνιων φυτών. Οι τιμές στο διαδίκτυο και για μεμονωμένες συναλλαγές ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, καθοδηγούμενες από τις τάσεις και τη σπανιότητα, ενώ οι τιμές επηρεάζονται επίσης από τηνη διαθεσιμότητα μιας συγκεκριμένης ποικιλίας στην αγορά και η δυσκολία και η ταχύτητα πολλαπλασιασμού μιας συγκεκριμένης ποικιλίας.

Αυτό που είναι μοναδικό σε αυτή την τάση, ωστόσο, είναι το ποσό που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν για σπάνια και περιζήτητα φυτά σε αυτά τα φυτά χιμαιρικής ομορφιάς, στα οποία ορισμένα κύτταρα είναι γενετικά ικανά να παράγουν χλωροφύλλη (τα πράσινα μέρη του φυτού) και άλλα κύτταρα δεν έχουν αυτή την ικανότητα. Οι πιο ποικιλόχρωμες ποικιλίες είναι οι πιο περιζήτητες αυτή τη στιγμή.Τα ποικιλόχρωμα φυτά είναιΔύσκολο να πολλαπλασιαστούν, καθώς η ποικιλοχρωμία ή ο αλμπινισμός δεν είναι σταθερός και δεν μπορεί να ελεγχθεί. Όταν αναπαράγονται, τα φυτά δεν βγαίνουν πάντα καλά ποικιλόχρωμα. Μερικά βγαίνουν πολύ ποικιλόχρωμα, οδηγώντας σε ανθυγιεινή ανάπτυξη λόγω έλλειψης χλωροφύλλης, ή μερικά βγαίνουν με ελάχιστη ή καθόλου ποικιλοχρωμία.

Ακόμη και σε ένα επιτυχές σενάριο ζευγαρώματος, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι το φυτό θα παραμείνει ποικιλόχρωμο. Είναι πιθανό τα πράσινα κύτταρα να αναλάβουν την εξουσία και να επαναφέρουν το φυτό σε πράσινο. Είναι επίσης πιθανό τα μεταλλαγμένα λευκά κύτταρα να αναλάβουν την εξουσία, δημιουργώντας ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, διότι το φυτό δεν μπορεί να ζήσει χωρίς χλωροφύλλη για να φωτοσυνθέσει.

Μπορείτε να βρείτε αυτό και άλλα άρθρα στο περιοδικό μας, στο κανάλι Jardins Youtube και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης Facebook, Instagram και Pinterest.