O θυμάρι είναι ένα αρωματικό βότανο που απαιτεί μεγάλη φροντίδα. Μάθετε τα πάντα για το φυτό αυτό: από την ιστορία του, τις συνθήκες και τις τεχνικές καλλιέργειας που είναι οι καταλληλότερες για την ανάπτυξή του μέχρι τις χρήσεις του.

Κοινά ονόματα: Θυμάρι, χειμερινό θυμάρι, θυμάρι και θυμάρι.

Επιστημονική ονομασία: Το Thymus vulgaris L, προέρχεται από το ελληνικό "Thymos", αρωματίζω και "vulgaris", που σημαίνει ότι έχει συχνή παρουσία.

Πηγή: Μεσογειακή Ευρώπη έως τη νότια Ιταλία.

Οικογένεια: Labiadas.

Χαρακτηριστικά: Αειθαλές, ξυλώδες, αρωματικό αειθαλές φυτό, ύψους 10-50 cm με πολυάριθμα ξυλώδη, όρθια, συμπαγή κλαδιά. Τα φύλλα είναι απλά, πολύ μικρά, ωοειδή-λογχοειδή και πολύ αρωματικά. Τα άνθη είναι πολυάριθμα και μπορεί να είναι λευκά ή ροζ-λιλά, μωβ ή ροζ-λευκά.

Γονιμοποίηση/ανθοφορία: Τα λουλούδια εμφανίζονται από τον Μάρτιο έως τον Μάιο.

Ιστορικά γεγονότα: Μια άλλη άποψη μας λέει ότι στα ελληνικά η λέξη "θύμος" σημαίνει θάρρος. Το είδος αυτό θεωρούνταν ιερό και το άρωμά του λέγεται ότι ήταν "η ανάσα του Δία". Για τους γιατρούς της σχολής του Σαλέρνο, το να αναπνέουν το άρωμά του απευθείας από το φυτό ήταν το καλύτερο φάρμακο κατά της κατάθλιψης. Το φυτό έχει τη φαρμακευτική φήμη ότι από τον 15ο έως τον 17ο αιώνα, το χρησιμοποιούσαν για την καταπολέμηση των παρασίτων στοΕυρώπη μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (το αιθέριο έλαιο ήταν ένα αντιβηχικό που χρησιμοποιούνταν στη μάχη). Η Ισπανία είναι ο κύριος προμηθευτής φύλλων και αιθέριου ελαίου θυμαριού, μαζί με τη Γαλλία.

Βιολογικός κύκλος: Πολυετές (ανανέωση στο 4ο έτος).

Πιο διαδεδομένες ποικιλίες: Υπάρχουν πολλές ποικιλίες θυμαριού, αλλά το "κοινό" και το "χειμερινό" ή "γερμανικό" θυμάρι είναι οι πιο διαδεδομένες.

Μέρος που χρησιμοποιείται: Φύλλα και άνθη.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Έδαφος: Του αρέσουν τα ασβεστούχα, αμμώδη, ελαφρά, πορώδη, στραγγιζόμενα, ξηρά εδάφη με μικρές πέτρες. Το pH πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 6-7.

Κλιματική ζώνη: Εύκρατο θερμό, εύκρατο, υποτροπικό.

Θερμοκρασίες: Βέλτιστο: 15-20ºC Ελάχιστο: -15ºC Μέγιστο: 50ºC Διακοπή ανάπτυξης: -20ºC.

Έκθεση στον ήλιο: Πλήρης ήλιος ή ημισκιά.

Σχετική υγρασία: Θα πρέπει να είναι χαμηλή ή μεσαία.

Βροχοπτώσεις: Δεν πρέπει να είναι πολύ υψηλή κατά τη διάρκεια του χειμώνα/άνοιξης.

Υψόμετρο: Από 0-1.800 m.

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: Κοπριά προβάτων και αγελάδων, καλά αποσυντεθειμένη και ποτισμένη με κοπριά αγελάδων. Αλλά αυτή η καλλιέργεια δεν είναι πολύ απαιτητική.

Πράσινη κοπριά: Ρόπι, φασόλια, μηδική και μουστάρδα.

Διατροφικές απαιτήσεις: 2:1:3 (φώσφορος άζωτο: κάλιο).

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Το έδαφος σκαλίζεται για να σπάσει το έδαφος.

Ημερομηνία φύτευσης/σποράς: Νωρίς την άνοιξη.

Πολλαπλασιασμός: Με σπορά (χρειάζεται 15-20 ημέρες για να βλαστήσει), διαίρεση φυτών ή με μοσχεύματα (φθινόπωρο ή νωρίς την άνοιξη).

Βλαστική ικανότητα (έτη): 3 χρόνια

Βάθος: 0,1-0,2 cm.

Πυξίδα: 25-35 X 50-80 cm.

Μεταμόσχευση: Φθινόπωρο-χειμώνας-άνοιξη.

Ενώσεις: Μελιτζάνα, πατάτες, ντομάτες και λάχανο.

Θλίψεις: Σκαλίσματα, βοτάνισμα, προστασία με καλαμάκια από τον παγετό και τα κρυολογήματα του χειμώνα, κλάδεμα την άνοιξη.

Πότισμα: Στάγδην, μόνο σε περιόδους μεγάλης ξηρασίας.

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Νηματώδεις και κόκκινο ακάρεο αράχνης.

Ασθένειες: Δεν επηρεάζονται πολύ, μόνο κάποιοι μύκητες.

Ατυχήματα: Δεν ανέχεται την υφαλμύρωση και την υπερβολική υγρασία.

Συγκομιδή και χρήση

Πότε συγκομίζεται: Για τα έλαια, η περίοδος συγκομιδής είναι από τον Απρίλιο έως τον Μάιο. Η συγκομιδή πρέπει να γίνεται μόνο από το δεύτερο έτος και μετά, στην αρχή της ανθοφορίας, σε ξηρές ημέρες. Μπορούν να γίνουν δύο κοπές ανά έτος (η δεύτερη κοπή γίνεται συνήθως στα τέλη Αυγούστου - αρχές Σεπτεμβρίου).

Παραγωγή: 1000-6000 Kg/ha φρέσκου φυτού. 100 kg φρέσκου θυμαριού αποδίδουν 600-1000 g αποστάγματος.

Συνθήκες αποθήκευσης: Θα πρέπει να στεγνώνεται σε στεγνωτήριο στη σκιά.

Διατροφική αξία: Τα άνθη περιέχουν φλαβονοειδή, βλεννώδη ουσία, φαινολικές ενώσεις (80%), καφεϊκό οξύ, σαπωνίνες, τανίνες, βιταμίνη Β1 και C και ορισμένα ανόργανα στοιχεία. Το αιθέριο έλαιο περιέχει καρβακρόλη και θυμόλη.

Εποχή κατανάλωσης: Ιούνιος-Οκτώβριος.

Χρήσεις: Χρησιμοποιείται για το καρύκευμα διαφόρων φαγητών όπως πίτσα, σάλτσες ντομάτας, μπολονέζ κ.ά. Σε φαρμακευτικό επίπεδο είναι διεγερτικό, βαλσαμικό, αντισηπτικό (αντιβακτηριακό και αντιμυκητιακό), ρικαρίνη, αντιοξειδωτικό (επιβραδύνει τη γήρανση) και για λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (βρογχίτιδα, βήχας, καταρροή) και είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία του έλκους του στομάχου. Χρησιμοποιείται επίσης εξωτερικά ωςαπολυμαντικό, ουλικό, τονωτικά λουτρά, αλοιφές και λοσιόν, που χρησιμοποιούνται στη δερματολογία και τα καλλυντικά. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται επίσης στην αρωματοποιία, τη σαπωνοποιία και τα καλλυντικά.