Owoce i nasiona kości słoniowej

Roślinna kość słoniowa to nazwa nadana surowcowi pochodzenia roślinnego, którego właściwości fizyczne (kolor, dotyk) przypominają kość słoniową pochodzenia zwierzęcego.

W przeciwieństwie do tego ostatniego, który składa się z zębiny, kość słoniowa składa się z cukrów, głównie mannozy - cząsteczki, której nazwa przywołuje na myśl biblijną mannę [niektóre krzewy i drzewa wytwarzają wydzielinę, którą w średniowieczu zaczęto nazywać manną, np. Fraxinus ornus L. (drzewo jesionowe) i to właśnie z wydzieliny tych drzew wyizolowano mannitol (alkohol), który poprzez utlenianie daje mannozę].

Bransoletki roślinne z kości słoniowej

Konstytucja warzywna z kości słoniowej

Mannoza znajdująca się w roślinnej kości słoniowej znajduje się w bielmie nasion, tj. stanowi część rezerw energetycznych i materii organicznej, którą zarodek wykorzysta we wczesnych etapach kiełkowania.

Zobacz też: 4 egzotyczne rośliny do ogrodu

Istnieje kilka gatunków, z których można pozyskać kość słoniową, jednak najbardziej powszechnym jest palma pochodząca z tropikalnych lasów Ameryki Południowej zwana jarina lub tagua, której nazwa naukowa to Phytelephas macrocarpa Ruiz & Pav od greckich słów fiton = roślina; Eléphas = słoń; makrós = duży, długi; karpós = owoc (dosłownie, słoń-roślina z dużymi owocami).

Skróty Ruiz & Pav. odnoszą się do nazwisk hiszpańskich autorów (Hipólito Ruiz López i José António Pavón) - pierwszych Europejczyków, którzy opisali palmę używaną przez rdzennych mieszkańców peruwiańskich lasów górnej Amazonii do wyrobu ozdób i drobnych przedmiotów codziennego użytku.

Nasiona warzyw kości słoniowej

Gatunki produkujące roślinną kość słoniową

Palma Ivory Palm jest mała (do pięciu metrów wysokości) i wolno rosnąca (pierwsze owoce pojawiają się, gdy roślina ma około 15 lat). Rocznie produkuje około 15 owoców z 20 nasionami każdy (czyli około 300 nasion na roślinę rocznie).

Zobacz też: Pielęgnacja róż latem

Inne gatunki z tej samej rodziny ( Palmae lub Arecaceae ), które produkują na przykład kość słoniową: Phytelephas aequatorialis lub Hyphaene thebaica .

Fakty historyczne

W okresie wiktoriańskim kość słoniowa była bardzo popularna w produkcji małych pudełek, w których przechowywano igły, naparstki i taśmy miernicze.

Odwiedzający pierwszą wielką Wystawę Powszechną, która odbyła się w Crystal Palace w Hyde Parku w Londynie (od 1 maja do 15 października 1851 r.) pod patronatem księcia Alberta (1819-1861), męża królowej Wiktorii (1819-1901, panowała od 1837 r.), mogli podziwiać cenne, rzadkie i egzotyczne przedmioty, takie jak indyjski diament Koh-i-Noor, największy oszlifowany diament w ówczesnym świecie.który został zaoferowany królowej Wiktorii przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską.

Wśród tysięcy obiektów na wystawie znalazła się ciekawa wieża z kości słoniowej, stworzona przez angielską firmę Benjamin Taylor Clerkenwell .

Wieża wykonana z kości słoniowej, wystawiona na Wystawie Powszechnej w 1851 r.

Wieża ta jest nadal przechowywana w zbiorach Muzeum Botaniki Ekonomicznej w Królewskich Ogrodach Botanicznych w Kew, położonych na obrzeżach Londynu. We Francji, w regionie Crezancy, znajdowała się znana fabryka eksportowa guzików z kości słoniowej, która została całkowicie zniszczona podczas I wojny światowej, w nocy z 29 na 30 lipca 1918 r., ze względu na bliskość miejsca, w którym znajdowała się fabryka.walczył w drugiej bitwie nad Marną.

W latach 1850-1950 kość słoniowa była, obok masy perłowej, jednym z najważniejszych surowców wykorzystywanych do produkcji guzików, ale po II wojnie światowej wprowadzenie nowych syntetycznych produktów wykonanych z węglowodorów spowodowało jej spadek.

Sprawiedliwy i zrównoważony handel

Roślinna kość słoniowa jest etyczną alternatywą dla kości słoniowej pozyskiwanej z zębów słoni afrykańskich ( Loxodonta africana ), którymi handel jest zakazany (lub poważnie ograniczony) na mocy umów międzynarodowych (załącznik I do konwencji CITES).

Warzywo słoniowe pochodzi z dzikich roślin i jest ekonomicznym atutem dla zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi.

Obecnie jest on wykorzystywany do produkcji bio-biżuterii i małych przedmiotów dekoracyjnych, które są często sprzedawane przez firmy działające w obszarze Sprawiedliwego Handlu.

Zdjęcia: Luís Mendonça de Carvalho

Jeśli spodobał Ci się ten artykuł, przeczytaj nasz Magazyn, subskrybuj kanał Jardins na Youtube i śledź nas na Facebooku, Instagramie i Pintereście.

---