Μάθετε πώς να καλλιεργείτε αυτό το πρωτότυπο οπωροφόρο δέντρο του οποίου οι καρποί είναι πολύ αρωματικοί και γλυκοί.

Κοινά ονόματα: Sapote, sapoti, sapota-branca, apple-mexican, matasano , zapote-blanco , zapote , casimiroa και μεξικάνικο μήλο.

Επιστημονική ονομασία: Casimiroa edulis .

Πηγή: Μεξικό και Νότια και Κεντρική Αμερική.

Οικογένεια: Ρουτακίου.

Ιστορικά γεγονότα/περίεργα: Το όνομα sapote προέρχεται από τη λέξη cocheztzapot του λαού των Αζτέκων: cochi σημαίνει ύπνος και tzapot Ανήκουν στην οικογένεια Rutacea το οποίο περιλαμβάνει Εσπεριδοειδή και αναγνωρίστηκαν βοτανικά τον 18ο αιώνα από τον Ισπανό βοτανολόγο Casimiro Gomez de Ortega.

Περιγραφή: Όρθιο δέντρο που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 15-16 μέτρα, με μόνιμα σκουροπράσινα φύλλα, αποτελούμενα από 3-7 φυλλάρια, επιμήκη-ωοειδή ή λογχοειδή. Ο κορμός μπορεί να έχει διάμετρο 40 εκατοστά και γκριζοπράσινο χρώμα. Τα κλαδιά τείνουν να σπάνε όταν είναι φορτωμένα με καρπούς. Οι ρίζες είναι βαθιές και απλώνονται καλά στο έδαφος.

Γονιμοποίηση/γονιμοποίηση: Τα άνθη είναι μικρά και δυσδιάκριτα, κιτρινοπράσινου χρώματος και συγκεντρώνονται σε 15-20 στο τελικό τμήμα των νέων κλαδιών ή στις μασχάλες των ενήλικων φύλλων. Ανθίζουν όλο το χρόνο, εφόσον το κλίμα είναι ευνοϊκό. Στην Πορτογαλία εμφανίζονται την άνοιξη και το καλοκαίρι, επικονιάζονται από μέλισσες και προσελκύουν και άλλα έντομα. Η γύρη ορισμένων δέντρων είναι στείρα και μπορεί να παραμορφώσει τον καρπό.

Βιολογικός κύκλος: Το δέντρο αρχίζει να παράγει μεταξύ του 3ου και 4ου έτους (εμβολιασμένα δέντρα) και μεταξύ του 7ου και 8ου έτους μετά τη σπορά και ζει για 50 έως 150 χρόνια.

Πιο διαδεδομένες ποικιλίες: "Wilson", "Blumenthal", "Pike", "Dade", "Suebelle", "Louise", "Lenz", "Lemon Gold", "Fernie", "Luke", "Amarillo", "Mc Dill".

Βρώσιμο μέρος: Ο καρπός (σφαιρικός ή ωοειδής καρπός) είναι κιτρινοπράσινος, ελαφρώς ωοειδής και έχει διάμετρο 6-15 cm. Περιέχει 2-5 (τοξικούς) σπόρους μεγέθους αμυγδάλου ανοιχτού καφέ χρώματος. Η σάρκα είναι ελαφρώς κιτρινωπή ή κρεμώδης, τρυφερή ή λιωμένη, με γλυκιά γεύση. Η φλούδα δεν τρώγεται.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Τύπος κλίματος: Υποτροπικά και εύκρατα.

Έδαφος: Μπορεί να καλλιεργηθεί σε διάφορα εδάφη, αλλά προτιμά αμμώδη ή αμμοπηλώδη εδάφη, βαθιά, πλούσια σε οργανική ουσία και καλά στραγγιζόμενα. Το ιδανικό pH είναι μεταξύ 6-7,5.

Θερμοκρασίες: Βέλτιστο 18-26 ºC, ελάχιστο: -5 ºC, μέγιστο: 34 ºC.

Έκθεση στον ήλιο: 2000-2300 ώρες/έτος.

Ποσότητα νερού: 1500-3000 mm/έτος. Αντέχει καλά στις περιόδους ξηρασίας, με μεγαλύτερη ανάγκη κατά τη φάση ανάπτυξης των καρπών και τις πρώτες φάσεις ανάπτυξης των δέντρων.

Ατμοσφαιρική υγρασία: 66-76%.

Υψόμετρο: 600 έως 2000 μέτρα.

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: Κάντε κομπόστ με κοπριά αλόγου, κοτόπουλου, γαλοπούλας και κατσίκας. Μπορείτε επίσης να εφαρμόσετε γκουανό και να ποτίσετε με καλά αραιωμένη κοπριά κοτόπουλου. Μην εφαρμόζετε συνθετικά χημικά λιπάσματα, απλώς διορθώστε την έλλειψη οποιουδήποτε μικροθρεπτικού συστατικού.

Πράσινη κοπριά: Σίκαλη, φασόλια, φασόλια αγρού και αγριόχορτο.

Διατροφικές απαιτήσεις: 2:1:1 (N:P:K)

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Σκαλίστε το έδαφος επιφανειακά (το πολύ 15-20 cm βάθος).

Πολλαπλασιασμός: Με σπόρο (θάψιμο σε βάθος 2 εκατοστών), εμβολιασμός (ασπίδα μήκους 2 εκατοστών) σε καλά υποκείμενα την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Αν γίνει μόνο με σπόρο, η ποιότητα των καρπών δεν είναι εγγυημένη.

Βλάστηση: 3-5 εβδομάδες.

Ημερομηνία φύτευσης: Αρχή της άνοιξης.

Πυξίδα: 5-6 m x 7-9 m.

Θλίψεις: Διαμορφωτικό κλάδεμα, κόβοντας τυχόν κλαδιά που αναπτύσσονται πολύ ψηλά και διαμορφώνοντας τα σε θόλο ή κώνο- εφαρμογή ενός εδαφοβελτιωτικού (χλωρή κοπριά) μεταξύ των φυτών ή ενός στρώματος από mulching (μην αγγίζετε το πορτμπαγκάζ).

Πότισμα: Σταγόνα προς σταγόνα, ποτίζοντας κατά την περίοδο άνοιξη-καλοκαίρι.

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Νηματώδεις, ασπίδα, μύγα των φρούτων και αφίδες.

Ασθένειες: Στάχτη ωίδιο και Pythium .

Ατυχήματα/τραυματισμοί: Ευαίσθητο στον παγετό και στις υψηλές θερμοκρασίες.

Συγκομιδή και χρήση

Πότε συγκομίζεται: Από τον Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο (φθινόπωρο), όταν η φλούδα του καρπού γίνει κιτρινοπράσινη ή όταν ο καρπός αποκτήσει σημαντικό μέγεθος (ακόμα πράσινος), ακόμα και αν είναι σκληρός. Ορισμένες ποικιλίες συγκομίζονται ένα μήνα πριν από την πλήρη ωρίμανση, ενώ είναι έτοιμες για κατανάλωση μέσα σε 15 ημέρες. Συνήθως ο καρπός είναι έτοιμος 6-8 μήνες μετά την ανθοφορία.

Παραγωγή: 100-400 kg/φυτό/έτος.

Διατροφική αξία: Πλούσιο σε βιταμίνη C και Α, νιασίνη και μέταλλα.

ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΈΝΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΈΣ

Είναι ένα ελάχιστα γνωστό φυτό, αλλά παράγει πολύ αρωματικούς και γλυκούς καρπούς και στην Πορτογαλία, στις λιγότερο ψυχρές περιοχές, μπορεί να είναι πολύ επιτυχημένο. Ο χρόνος συγκομιδής πρέπει να είναι πολύ καλά υπολογισμένος, ώστε να μην αφήσει τους καρπούς να μαλακώσουν, καθώς η ευθραυστότητα της φλούδας αποτελεί μεγάλη ενόχληση κατά την πώληση αυτού του φρούτου.

Σας άρεσε αυτό το άρθρο;

Διαβάστε λοιπόν το περιοδικό μας, εγγραφείτε στο κανάλι Jardins Youtube και ακολουθήστε μας στο Facebook, το Instagram και το Pinterest.