Bogate w witaminy A i C oraz potas, a także niskokaloryczne i niskobiałkowe, co czyni je odpowiednim pożywieniem dla osób na diecie i składnikiem zdrowej diety.

Melony uprawiane w Portugalii (Cucumis melo var. inodorus) pochodzą od odmian z Półwyspu Iberyjskiego, a ich przodkowie pochodzą z Afryki lub Bliskiego Wschodu. Uważa się, że w Europie melon został wprowadzony przez Arabów, a konkretnie w regionie Półwyspu Iberyjskiego, najstarszego obszaru uprawnego na tym kontynencie, gdzie melony są nadal szeroko produkowane.

Inną odmianą uprawianą w Portugalii jest Cucumis melo var. reticulatus, powszechnie znana w Portugalii jako kantalupa, z wyróżniającymi się odmianami "Gaia" i "Cantaloupe".

Uprawa i zbiory

Rośliny melona wysiewa się wczesną wiosną w szklarniach lub szklarniach, aby chronić młode rośliny przed nadmiernie zimną i wilgotną pogodą. Później małe rośliny przesadza się do szklarni lub na pola, gdzie rosną szybko późną wiosną i latem. W przydomowym lub małym ogrodzie kuchennym należy wybrać działkę z żyzną, dobrze przepuszczalną glebą bogatą w materięOrganiczny, który otrzymuje bezpośrednie światło słoneczne i nie jest narażony na mróz.

Spośród odmian uprawianych w Portugalii najbardziej godne uwagi są "Branco de Almeirim", "Amarelo", "Pele-de-sapo" i "Casca-de-carvalho". Każda roślina melona zajmuje dużo miejsca, ponieważ jest płożąca, ale można ją "przycinać", aby wytworzyć więcej pędów bocznych i nie rosnąć zbyt długo. Zaleca się odchwaszczanie owoców, pozwalając, aby na każdej łodydze wyrósł tylko jeden melon.

Zapylanie można przeprowadzić ręcznie, jeśli pogoda jest zimna i w pobliżu jest niewiele owadów. Melony należy zbierać, gdy melon ustępuje pod naciskiem palców na łodygę, gdy widzimy, że liść znajdujący się najbliżej łodygi wysycha lub gdy wygląd samej łodygi zmienia się i zaczyna wysychać.

Konserwacja

Melony to szybko rosnące rośliny, które wymagają odchwaszczania i nawożenia w celu utrzymania wzrostu i rozwoju owoców. Lubią również podlewanie, ale nie za dużo, a gleba musi mieć dobry drenaż. Na plantacjach komercyjnych stosuje się metody takie jak nawadnianie kroplowe, ale w ogrodzie należy podlewać blisko rośliny, za pomocą węża lub konewki bez podlewania.odpływ.

Odchwaszczanie jest kolejną ważną czynnością, ponieważ melony są roślinami pełzającymi, które nie potrzebują konkurencji ze strony innych roślin zielnych.

Szkodniki i choroby

Roślina melona jest wrażliwa na kilka chorób, które łatwo rozprzestrzeniają się w gorącej i wilgotnej pogodzie, takich jak mączniak rzekomy i mączniak prawdziwy, a także na zgniliznę wierzchołkową i szkodniki, takie jak nicienie, wciornastki, mszyce i mączliki. Podobnie jak w przypadku innych upraw, zapobieganie jest zawsze na porządku dziennym, podlewanie blisko rośliny, unikanie zwilżania liści, a tym samym wywoływanie ogniskmączniak prawdziwy lub mączniak rzekomy.

Z drugiej strony, nadmierne podlewanie może powodować pękanie melonów, utratę ich wartości rynkowej i gnicie.

Właściwości i zastosowania

Melon, podobnie jak spokrewniona z nim kantalupa, jest typowym letnim owocem, bardzo smacznym i orzeźwiającym ze względu na wysoką zawartość wody. Posiada również szereg właściwości leczniczych, pomagając w walce z reumatyzmem, zapaleniem stawów i innymi problemami zdrowotnymi.

Melony są spożywane głównie w postaci świeżej lub przetworzonej, w postaci naturalnych soków.

Melony są bogate w witaminy A i C, a także potas, mają niską zawartość białka i kalorii, co czyni je odpowiednim pokarmem dietetycznym i składnikiem zdrowej diety. Będąc owocem sezonowym, melony muszą być spożywane szybko po zbiorach, ponieważ nie przechowują się dobrze, nawet jeśli są przechowywane w lodówce. Często podaje się je świeże, same lub w towarzystwie szynki.