سرشار از ویتامین‌های A و C و پتاسیم، و پروتئین و کالری کم، که آنها را به غذای مناسبی برای رژیم‌های غذایی و اجزای یک رژیم غذایی سالم تبدیل می‌کند.

خربزه‌های پرورش یافته در پرتغال (Cucumis melo var. indorus) از ارقام شبه جزیره ایبری منشاء می گیرند و منشاء اجدادی خربزه در آفریقا یا خاورمیانه است. در اروپا توسط اعراب معرفی شد، یعنی در منطقه شبه جزیره ایبری، قدیمی ترین منطقه رویش در این قاره و جایی که تولید خربزه همچنان برجسته است.

یکی دیگر از گونه های کشت شده در پرتغال Cucumis است. melo var. reticulatus که معمولاً در پرتغال به عنوان meloa شناخته می شود، با تأکید بر ارقام 'Gália' و 'Cantaloupe'.

کشت و برداشت

A کاشت خربزه در اوایل بهار در گلخانه ها یا گلخانه هایی انجام می شود که گیاهان جوان را از هوای بیش از حد سرد و مرطوب محافظت می کند. بعداً گیاهان کوچک به گلخانه ها یا مزارع پیوند زده می شوند و در اواخر بهار و تابستان به سرعت رشد می کنند. در حیاط خلوت یا باغ سبزی کوچک، باید زمینی با خاک حاصلخیز، با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی انتخاب کنیم که نور مستقیم خورشید را دریافت کند و در معرض یخبندان قرار نگیرد.

از گونه های کشت شده در پرتغال، ' برانکو دی آلمیریم، «آمارلو»، «پله دی ساپو» و «کاسکا دی اوک» برجسته هستند. هر بوته خربزهبه دلیل اینکه خزنده است فضای زیادی را اشغال می کند، اما می توان آن را "علف هرز" کرد تا شاخه های جانبی بیشتری تولید کند و در طول زیاد رشد نکند. توصیه می شود میوه ها را نازک کنید و در هر ساقه فقط یک خربزه برای رشد باقی بماند.

اگر هوا سرد است و حشرات کمی در اطراف وجود دارد گرده افشانی را می توان به صورت دستی انجام داد. خربزه باید زمانی برداشت شود که خربزه به فشاری که با انگشتان خود در کنار دمگل وارد می کنیم، تسلیم شود، زمانی که نزدیک ترین برگ را به دمگل خشک می بینیم یا حتی زمانی که ظاهر خود تغییر می کند و شروع به خشک شدن می کند.

نگهداری

خربزه یک گیاه خزنده با رشد سریع است که از وجین و کوددهی که به حفظ رشد و نمو میوه کمک می کند قدردانی می کند. همچنین آبیاری را دوست دارد، اما نه زیاد، و خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد. در مزارع تجاری از روش هایی مانند آبیاری قطره ای استفاده می شود، اما در حیاط خلوت باید نزدیک به پا، با شلنگ یا آبخوری بدون زهکش آبیاری کنیم.

خیساندن برگ ها منجر به رشد می شود. بیماری های قارچی وجین علف های هرز یکی دیگر از فعالیت های مهم است زیرا گیاه خربزه یک گیاه خزنده است که نیازی به رقابت با گیاهان دیگر ندارد.

آفات و بیماری ها

گیاه خربزه به چندین بیماری حساس است که در گرما به راحتی پخش می شود. و آب و هوای مرطوب، مرطوب، مانند سفیدک کرکی و سفیدک پودری، حساس به پوسیدگی راس، و آفاتی مانند نماتدها،تریپس، شته یا مگس سفید. همانطور که در فرهنگ های دیگر، پیشگیری همیشه کلید واژه است، همچنین آبیاری در نزدیکی پایه گیاه، اجتناب از خیس شدن برگ ها و در نتیجه باعث شیوع کپک یا سفیدک پودری می شود.

از سوی دیگر، آبیاری بیش از حد می تواند باعث ایجاد کپک یا سفیدک پودری می شود. باعث ترک خوردن خربزه، از دست دادن ارزش بازار و پوسیدگی آنها می شود.

خواص و موارد استفاده

خربزه نیز مانند خربزه مربوطه، یک میوه تابستانی معمولی است. به دلیل داشتن آب زیاد بسیار خوشمزه و با طراوت است. همچنین دارای یک سری خواص دارویی است که به مبارزه با روماتیسم، آرتریت و سایر مشکلات سلامتی کمک می کند.

خربزه عمدتاً به صورت تازه یا فرآوری شده در آب میوه های طبیعی مصرف می شود.

خربزه سرشار از ویتامین A است. و C و همچنین پتاسیم، کم پروتئین و کالری است که آن را به غذایی مناسب برای رژیم غذایی و جزء یک رژیم غذایی سالم تبدیل می کند. خربزه از آنجایی که میوه فصلی است، باید سریعاً پس از برداشت مصرف شود، زیرا به خوبی نگهداری نمی شود و حتی در یخچال نگهداری نمی شود. اغلب به صورت سرد، به تنهایی یا همراه با ژامبون سرو می شود.