فرهنگ موسیر
![فرهنگ موسیر](/wp-content/uploads/atualidade/4271/zc2kv5tiup.jpg)
فهرست مطالب
![](/wp-content/uploads/atualidade/4271/zc2kv5tiup.jpg)
![](/wp-content/uploads/atualidade/4271/zc2kv5tiup.jpg)
- نامهای رایج: shallot; موسیر پیاز ضرب؛ تلو تلو خوردن؛ موسیر پیازچه از Franca.
- نام علمی: Allium cepa L (A. Ascalonicum, A. Cepa var. ascalonicum and A .cepa var.aggregatum).
- منشا: آسیای مرکزی و آسیای صغیر.
- خانواده: Liliaceae.
- چرخه بیولوژیکی: 60-100 روز.
- قسمت خوراکی: لامپ های با قطر 2-4 سانتی متر.
-
ویژگی ها:
آنها با پیاز تفاوت دارند زیرا پیاز تقسیم می شود و در نتیجه مجموعه ای از پیازهای کوچک مستقل به وجود می آید که می توانند به 15 پیاز گلابی شکل با تونیک های قرمز برسند. بیشتر آنها فرار گل را منتشر نمی کنند.
همچنین ببینید: نکاتی برای بهبود تولید گوجه فرنگی-
حقایق تاریخی:
در برخی از رساله های باغبانی قرن نوزدهم قبلاً این گیاه در شبه جزیره ایبری ذکر شده است. نام آن از "Ascalon"، شهری در فلسطین باستان گرفته شده است که در طول اولین جنگ صلیبی به فرانسه آورده شد.
در قرن هفدهم، در منطقه فرانسوی بریتانی، این فرهنگ شرایط عالی برای توسعه خود پیدا کرد. از آن زمان، تولیدکنندگان برتون، کشت موسیر را تخصصی و توسعه دادند.
بیشترین گونه های کشت شده:
- "معمولی موسیر"،
- "Ascalonia de New Jersey"،
- «Ascalonia Mercie»،
- «A Gris»،
- «Atlantic»،
- «Creation»، Drittler White Nest،
- "Echalot de Poulet"، "فرانسویjermor،
- "زرد غول پیکر بهبود یافته"،
- "Golden Gormet"،
- "Grise de Bagnolet"،
- "Jermor"،
- «پساندور»،
- «پیکاسو»،
- «پیکانت»،
- «پولکا»،
- «قرمز گورمت»،
- "Red Sun"،
- "Topper".
شرایط محیطی
- خاک: خاک متوسط غنی از مواد آلی، سبک با زهکشی خوب، عمیق و خنک با pH 6.0-7.0.
- منطقه آب و هوایی: معتدل.
- دما: بهینه: 20-25 درجه سانتیگراد حداقل: 5 درجه سانتیگراد حداکثر: 45 درجه سانتیگراد جوانه زنی: 1520 درجه سانتیگراد
- توقف توسعه: 4ºC
- قرار گرفتن در معرض آفتاب: جزئی سایه یا آفتاب کامل.
- رطوبت نسبی: نباید کم باشد.
کوددهی
- کوددهی: کود گاوی، مرغ، تفاله قهوه و آبیاری با کود گاوی خوب رقیق شده.
- کود سبز: لوزرن، فاوارولا و چچم.
- نیازهای غذایی: 2:1:1 + کلسیم (نیتروژن: فسفر: پتاسیم).
![](/wp-content/uploads/atualidade/4271/zc2kv5tiup-1.jpg)
![](/wp-content/uploads/atualidade/4271/zc2kv5tiup-1.jpg)
تکنیک های کشت
-
آماده سازی خاک:
خاک را به صورت سطحی (10-15 سانتی متر) با کاتر بگیرید.
-
تاریخ کاشت/کاشت:
پاییز (اکتبر-نوامبر) یا بهار (مارس-آوریل). فصل پاییز برای پرتغال بهتر است، زیرا تابستان را نمی گیرد. 10-20 روز.
همچنین ببینید: موروژم، گیاهی متحد در مبارزه با چاقی-
نوع کاشت/کاشت:
پیازها را پس از کاشت بکارید.در آب با دمای 44 درجه سانتیگراد به مدت 2 ساعت درمان شود. لامپ های 10 گرمی می توانند 4-5 لامپ بسازند، 30-40 گرم می توانند 10-13 لامپ بسازند. آنها معمولاً دندان های کوچکتر گیاهان را با پیکربندی خوب انتخاب می کنند.
- ظرفیت جوانه زنی: 3 سال.
- عمق: دفن لامپ ها در 1/3 یا 2/3 ارتفاع خود هستند.
- قطب نما: 20 x 15 سانتی متر پر فاصله.
- ترجمه: when is قد 1015 سانتی متر.
- همکاری: هویج، انگور، گل رز، بابونه و گوجه فرنگی.
- چرخش: حذف از 4 تخت در 4 سال .
- اندازه های خلاصه: گیاهان را در فاصله 5 سانتی متری از زمین ببرید تا در بهار دوباره رشد کنند. علف های هرز.
- آبیاری: فقط در تابستان و بهار، همیشه خاک را مرطوب و تازه نگه می دارد.
حشره شناسی و آسیب شناسی گیاهی
- آفات: هیچ کدام شناخته نشده است.
- بیماری ها: ویروس SLV، کپک سفید و زنگ.
- حوادث: بسیاری از موسیرها هنگام کاشت می توانند تخریب شوند.
برداشت و استفاده
- زمان برداشت: در اوایل تابستان یا بهار، زمانی که تاک شروع به خشک شدن می کند. خارج یا به محض زرد شدن ساقه ها.
- بازده: 12-20 تن در هکتار. همچنین می توان آن را به شکل سبز، با پیازهای در حال رشد و برگ سبز برداشت کرد.
- جنبه تغذیه ای: حاوی فلاونوئیدها و فنل های بیشتری است. : اصلبهاره.
- شرایط نگهداری: در شرایط نگهداری خوب، پس از خشک شدن به مدت 6 ماه قابل نگهداری است.
- موارد مصرف: دارای مشابه از پیاز استفاده کنید، اما برای غذاهای تصفیه شده تر در سس. به طور گسترده در فرانسه، ایرانی و سایر کشورهای آسیای جنوب شرقی استفاده می شود.
- توصیه متخصص: موسیر خوشمزه تر از پیاز است و می توان آن را برای مدت طولانی تری بدون جوانه زدن نگهداری کرد. این یک جایگزین عالی برای پیاز است و سال اولی که آن را کاشتم نتایج بسیار خوبی داشتم.