درخت خرمالو موجود در پرتغال ( Dyospiros kaki )، درختی از خانواده Ebenaceae ، درختی عجیب و غریب در کشور ما است. قرن ها پیش از چین آورده شد و به خوبی با آب و هوای پرتغال سازگار شد، جایی که در ماه های پاییز تولید می کند.

همچنین در ژاپن بسیار رایج است و مورد استقبال قرار می گیرد، جایی که از چین گرفته شده است، درست مانند لوکوت و در سایر کشورهای آسیایی.

این خرمالو اصولاً به دو صورت وجود دارد: یکی نرم که در کشور ما بیشتر دیده می شود، در زمان رسیدن پوست پرتقالی تقریباً متمایل به قرمز دارد و بسیار قابض است.

وقتی کاملاً نرسیده باشد، تلخی و زمختی ناخوشایندی روی زبان به جا می گذارد.

شکل دیگر آن سخت است، در زمان رسیدن پوست روشن تری دارد و می توان آن را مانند سیب خورد. به عنوان مثال، معمولاً به آن خرمالو جویدنی می گویند.

کشت

خرمالو را می توان از دانه (اگرچه دانه ها به ندرت در گونه های موجود در فروش یافت می شود) یا از تکثیر رویشی کشت کرد. . در مورد دوم، که بسیار توصیه می شود، در عرض حدود سه سال می توانیم اولین میوه ها را به دست آوریم.

خرید درخت برای کاشت در باغچه ها، مراکز باغ یا نمایشگاه ها بسیار آسان است.

خرمالو درختی است بسیار مقاوم در برابر آفات و بیماری ها و ماندگاری خوبی دارد. در پاییز برگ می ریزد و تصویر درختان خرمالو برگ بریده با میوه های زیبایش زیباست.هنوز آویزان است.

خرمالو را تا زمانی که رطوبت وجود دارد، می توان در انواع مختلف خاک کشت کرد. با این حال، آنها خاک های عمیق، با زهکشی خوب و شنی-رسی را ترجیح می دهند.

این خاک ها را با pH بین 6.5 تا 7.5 ترجیح می دهد.

چال برای رشد درخت باید 60 x 60 x باشد. 60 سانتی متر، با کود گاو یا اسب به خوبی کود داده شده است.

برای یک خانواده متوسط، یک یا دو درخت برای مصرف کافی است.

اگرچه هرس بعد از برداشت میوه ها حتی برای محدود کردن آن ضروری است. به اندازه درخت، خرمالو درختی متوسط ​​است. اگر به خوبی کود داده شود و تخمین زده شود، می تواند سالانه حدود 100 کیلوگرم میوه تولید کند.

برای کوددهی باید به مواد آلی مانند کود گاوی یا کمپوست گیاهی و سایر کودهای دارای محتوای نیتروژن خوب و پتاسیم اولویت داده شود. .

ارزش غذایی و سلامتی

خرمالو به دلیل داشتن ویتامین های A و B، میوه ای عالی برای چشم است. وضعیت پوست و مو و یک ارزش افزوده برای سلامت عمومی دستگاه گوارش است.

به مبارزه با فشار خون و کلسترول کمک می کند و به طور کلی مقوی بدن است.

خرمالو در کشور ما

به عنوان درختی که در آب و هوای معتدل و نیمه گرمسیری به خوبی رشد می کند، مزارع تجاری در الگاروه وجود دارد.

اما در بیشتر نقاط کشور خرمالو در حیاط خلوت تولید می شود. یا باغ سبزیجات، گاهی اوقاتدر باغات کوچک.

میوه ای است که چندان تجاری سازی نمی شود. تقاضای آن نسبتا کم است، زیرا میوه ای است که به راحتی فاسد شدنی می شود. علیرغم تقاضای کم، اکثر خرمالوهای فروخته شده در پرتغال از اسپانیا می آیند.

می توان از آن در دسرها و غذاهای دیگر استفاده کرد، اما مصرف خرمالو اساساً طبیعی است، اگرچه می توان آن را برای مصرف بعدی نیز خشک کرد.

می‌توانیم درخت خرمالو را در حالی که هنوز کمی سبز است بخریم یا برداشت کنیم و آن را در روزنامه بپیچیم تا برسد.

درخت خرمالو همیشه شرط خوبی برای هر کسی است که دوست دارد در پاییز میوه بچیند. و از سلامتی و غذا لذت ببرید.

سایر ابزارها و گونه های جنس dyospiros

جنس dyospiros ، مربوط به آبنوس، همچنین به دلیل چوب های تیره و سخت آن رشد می کند. اینها برای ساخت مبلمان، آلات موسیقی، از جمله اهداف دیگری که چوب سخت مورد نیاز است، بسیار قدردانی می شود.

این یک سبک است که در چندین قاره گسترش یافته است. علاوه بر خرمالوی رایج در پرتغال، می‌توان به خرمالوی آمریکایی ( Dyospiros virginiana ) اشاره کرد که به طور گسترده در ایالات متحده مصرف می‌شود، اگرچه بسیار کوچکتر از خرمالوی ما، mabolo ( Dyospiros blanco<4)> i) بومی فیلیپین است که چوبی بسیار سخت و متراکم تولید می کند که مانند سایر گونه های مشابه چوب آهن نامیده می شود و میوه است.شبیه هلو در بیرون، با پالپ سفید و ملایم شیرین.

Dyospiros نیلوفر آبی بومی آسیا و اروپا است، و تقریبا ناپدید شده و dyospiros kaki جایگزین شده است. ; سیب طلایی ( Dyospiros decandra ) و خرمالو سیاه یا ساپوت سیاه ( Dyospiros nigra )، با پوست سبز و پالپ شکلاتی رنگ، با طعم پودینگ شکلاتی.

همه این گونه ها در کشور ما در کشت بسیار کمیاب هستند.

B.I.

منشا: آسیا (چین، ژاپن) ، هند و برمه).

ارتفاع: می تواند به 10 متر، معمولاً تا 5 متر برسد.

تکثیر: تقریباً همیشه رویشی، به ندرت از طریق بذر.

کاشت: ماه های زمستان.

خاک: هر خاکی که مرطوب باشد، ترجیحاً خاک رسی-شنی با زهکشی خوب. <5

آب و هوا: تا 20- درجه سانتیگراد روستایی در نظر گرفته می شود.

نمایش: مناطق آفتابی، ترجیحاً از باد محافظت می شود.

برداشت: اساساً از اکتبر تا دسامبر.

نگهداری: هرس پس از برداشت برای تشویق باردهی و کنترل اندازه درخت مفید است. سالی دو بار با کودهای غنی از نیتروژن و پتاسیم کود دهی کنید.

آبیاری: در ماههای خیلی خشک مفیدند.