Paardenbloem, beschouwd als onkruid, was al bekend bij de oude Arabische artsen (11e eeuw) Rhazes en Avicenna, die ernaar verwezen als een van de grote leverstimulerende middelen.

Het kwam ook voor in bijna alle medische verhandelingen van de Middeleeuwen, ook vanwege zijn vochtafdrijvende eigenschappen. Het werd sterk aanbevolen voor de behandeling van jicht, en er waren geen bijwerkingen bekend of bekend, dus het kon voor lange periodes gebruikt worden.

Na de Middeleeuwen raakte het een beetje in de vergetelheid, maar aan het begin van de 20e eeuw werd het gerehabiliteerd, zo algemeen was de erkenning van zijn eigenschappen dat alle therapieën waarin het werd gebruikt taraxotherapie gingen heten, in het Latijn Taraxum officinale .

Kenmerken

Samengestelde plant uit de asteraceae familie (madeliefje, wonder, etc.) Latijnse naam Taraxum officinale Het staat ook bekend als Monk's Crown, Chicken, Quarter, Man's Love.

In Brazilië wordt het Alface-de-côco genoemd, in het Engels Dandelion, in het Spaans Dente de Leon en in het Frans Pisenlit vanwege de vochtafdrijvende eigenschappen.

Hij groeit bijna overal ter wereld in het wild, in weiden en gazons, bermen en paden, braakliggende terreinen, in stadstuinen groeit hij een beetje overal omdat hij goed bestand is tegen vervuiling. In Frankrijk en Duitsland wordt hij gekweekt voor medicinale doeleinden.

Het is een vaste plant met onregelmatig gesneden bladeren die zich in een rozetvorm ontwikkelen, holle stengels en goudgele bloemen van 30 tot 50 cm hoog.

De wortel is rechtopstaand en wit of bruingeel van kleur. Alle delen bevatten een melkachtig sap dat in de lente geconcentreerd is op de bladeren en in de zomer meer op de wortels. De zaden zijn licht, donzig en gekroond met een papillus.

Er zijn talloze varianten van de basisvorm van de paardenbloem, afhankelijk van het landschapstype, de bodem, het seizoen, het klimaat, de hoogte, enzovoort.

Met zijn sterke wortel, zijn rozetvormige bladeren, zijn grote, heldere bloemen en hun subtiele, delicate geur is de paardenbloem het beeld van een Alpenplant. Toch groeit hij ook in valleien en laaglanden.

Samenstelling

Taraxacine, die het zijn bittere smaak geeft, tannines, fenolzuren, hars, inuline, coumarines, inositol, carotenoïden, suiker, glycosiden, mineralen, calcium, ijzer, magnesium en veel kalium en silica.

Het heeft ook vitamine A, B en C en oplosbare vezels die in de wortel zitten.

Eigenschappen

De zachte groene bladeren van de paardenbloem zijn een goede bron van bètacaroteen, wat de vitamine A is die voorkomt in geel fruit en groene groenten. Volgens Amerikaanse Kankerbestrijding Een dieet dat rijk is aan deze groenten kan het risico op sommige soorten kanker verlagen.

Vitamine A beschermt ook de ogen. De bladeren zijn ook een bron van calcium, ijzer en vitamine C. Een dieet rijk aan paardenbloemen versterkt het tandglazuur.

De bladeren zijn een krachtig diureticum en in tegenstelling tot veel conventionele diuretica die het verlies van kalium veroorzaken, gebeurt dit niet bij paardenbloemen vanwege het hoge kaliumgehalte, ongeveer 5%. Omdat het een uitstekend diureticum is, wordt het gebruikt bij de behandeling van reuma, jicht en aderverkalking en hypertensie, waarbij het volume vocht in het lichaam wordt verminderd.

Infusies van paardenbloemen stimuleren de galstroom en bevorderen de spijsvertering, waardoor ze een zachtaardig middel zijn tegen winderigheid, trage spijsvertering of galblaasstoornissen, de vorming van stenen voorkomen en helpen bij het verteren van vetten.

Het zuivert het bloed en de weefsels en is nuttig bij de behandeling van huidziekten, huiduitslag en spataderen (inwendig in de vorm van een tisane of uitwendig in wassingen).

Het melkachtige sap uit de peduncles wordt gebruikt om wratten te behandelen. De wortel is een effectieve ontgifter voor lever en galblaas, helpt afvalstoffen te elimineren en stimuleert de nieren om gifstoffen via de urine af te voeren.

Het stimuleert de regelmatige eliminatie van gifstoffen veroorzaakt door infecties of vervuiling. Het is ook een mild laxeermiddel. Mensen die gevoelig zijn voor lever-, galblaas-, reuma-, bloedarmoede- en diabetesproblemen boeken goede resultaten met een seizoenskuur van 4 tot 6 weken op basis van een extract van de plant.

Een behandeling op basis van paardenbloem, brandnetel en waterkers is ook een uitstekende tonic voor het reinigen van het lichaam en kan ook worden gebruikt als cosmetische lotion.

Tuin

Paardenbloem wordt beschouwd als een dynamisch onkruid omdat het de voorkeur geeft aan diepe gronden zoals luzerne en klaver. De omringende grond wordt gewaardeerd door regenwormen omdat de plant een goede humusproducent is.

Paardenbloemen in een gazon kunnen het uiterlijk bederven (afhankelijk van individuele concepten), maar ze concurreren eigenlijk niet met het gras vanwege hun diepe wortels. Ze brengen de dieper aanwezige mineralen naar de oppervlakte, vooral calcium, waardoor ze het bodemherstel bevorderen en zelfs in de hardste grondsoorten kunnen doordringen.

Wanneer de paardenbloem sterft, dienen de wortels als een pad voor regenwormen om de diepe grondlagen binnen te dringen die anders ontoegankelijk zijn voor deze wormen, die zo nuttig zijn voor onze tuinen en groentetuinen. Taraxaco Het stimuleert de groei van andere bloeiende planten en het rijpen van fruit. De bloemen zijn rijk aan nectar en trekken bijen, vlinders en sommige vogelsoorten aan. Paardenbloem wordt veel gebruikt in biodynamische landbouwbereidingen.

Cosmetica

Een aftreksel van paardenbloembladeren is uitstekend voor de huid. Het werkt als een reinigende lotion voor de acnegevoelige huid en bij ophopende onzuiverheden.

Verven

Uit de knoppen van paardenbloemen kan een lichtgele kleurstof worden verkregen en uit de wortels een bruingele kleurstof, die wordt gebruikt om wol en katoen te verven. Om deze kleurstoffen te maken, kneus je een halve kom bloemen of wortels, bedek je het met water en laat je het 12 uur weken.

Laat de volgende dag 15 minuten tot 2 uur koken, afhankelijk van de intensiteit van de gewenste kleur, voeg indien nodig meer water toe, laat afkoelen en zeef. Voeg het te verven kledingstuk toe en laat opnieuw een half uur koken, onder voortdurend roeren. Haal het kledingstuk uit de verpakking en spoel het uit met koud water tot er geen verfsporen meer te zien zijn.

Voorzorgsmaatregel

Draag rubberen handschoenen, want paardenbloem kan irritatie veroorzaken op een gevoelige huid.

Koken

Er zijn een aantal interessante en makkelijk te maken recepten met paardenbloembladeren, -bloemen of -wortels. De bladeren die aan salades worden toegevoegd zijn een uitstekende bron van vitaminen en mineralen. Ze zijn minder bitter als ze jong en zacht geplukt worden.

In het vroege voorjaar zijn de ontloken knoppen heerlijk als je ze kookt met prei en licht kruidt met boter/olie, zout en peper. Je kunt ze ook stomen en heerlijke paardenbloem- en brandneteltaartjes maken.

De bloemen kunnen ook worden toegevoegd aan salades nadat alle groene delen (kelkblaadjes en steel) zijn verwijderd, je kunt ook een brij maken van eiermeel en melk waarin de bloemen worden gedoopt en vervolgens gebakken.

Van de bloemen wordt ook een heerlijke wijn gemaakt, die in Engeland in april gefermenteerd wordt om met Kerstmis geconsumeerd te worden. De jonge wortels worden geschild en gebakken of gekookt zoals asperges. Paardenbloemwortels kunnen, nadat ze gewassen, geroosterd en gemalen zijn, gebruikt worden als een goede vervanger voor koffie.

Vond je dit artikel leuk? Lees dan ons Magazine, abonneer je op het Jardins-kanaal op Youtube en volg ons op Facebook, Instagram en Pinterest.