Κοινά ονόματα: Pereira

Επιστημονική ονομασία: Pyrus communis

Πηγή: Ανατολική Ευρώπη και Μικρά Ασία

Οικογένεια: Rosaceas

Ιστορικά γεγονότα: Έχουν βρεθεί ίχνη του "εξημερωμένου" Pereira ( P. communis ), σε αρχαιολογικές ανασκαφές που χρονολογούνται 3000 χρόνια π.Χ. Οι Ρωμαίοι διέδωσαν και βελτίωσαν αυτόν τον πολιτισμό.

Περιγραφή: Πρόκειται για ένα φυλλοβόλο δέντρο βραδείας ανάπτυξης, μικρού μεγέθους (μέγιστο ύψος 8-10 μέτρα), με ωοειδή κόμη και διεισδυτικό ριζικό σύστημα.

Γονιμοποίηση/γονιμοποίηση: Οι περισσότερες ποικιλίες είναι αυτοστειρωμένες, απαιτώντας τη γονιμοποίηση των ποικιλιών για τη διασταυρούμενη γονιμοποίηση.

Βιολογικός κύκλος: Η αχλαδιά έχει διάρκεια ζωής 60-65 έτη, με πλήρη παραγωγή μεταξύ 8-50 ετών. Η ανάπτυξη των οφθαλμών πραγματοποιείται από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο και η φάση της καρποφορίας διαρκεί από τον Ιούλιο έως την πτώση των φύλλων τον Οκτώβριο, ενώ ακολουθεί ανάπαυση έως τον Απρίλιο του επόμενου έτους.

Πιο διαδεδομένες ποικιλίες: Lawson, Beurré, Morettini, D. Joaquina και Rocha (πορτογαλικά), Carvalhal, William's Favorite, Triomphe Vienne, Beurre Hardy, Comice, Abate Fétel, Conference, Kaiser, Lawson, Morettini, Condesa de Paris και Passe Crassane.

Βρώσιμο μέρος: Το φρούτο.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Τύπος κλίματος: Εύκρατο (οι περισσότερες ποικιλίες χρειάζονται 600-1100 ώρες κάτω από 7,2°C).

Έδαφος: Προτιμά τα αργιλώδη, βαθιά εδάφη με ελαφρώς όξινο pH 6-7.

Θερμοκρασίες: Βέλτιστο: 11-15ºC- Ελάχιστο: -20ºC- Μέγιστο: 40ºC- Θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της flορής:>- από -20ºC

Αναπτυξιακές στάσεις: -29ºC .

Ηλιακή έκθεση: Πλήρης.

Άνεμοι: Δυσκολίες στο να αντέξει ένα δυνατό αεράκι.

Ποσότητα νερού: 900-1500 mm/έτος.

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: Κοπριά βοοειδών, κοπριά προβάτων και γκουανό. Μπορούμε επίσης να λιπάνουμε με φρέσκα φύκια, πυρήνες ελιάς και σταφυλιών και αιματάλευρο.

Πράσινη κοπριά: Ετήσιο σιτηράκι, ελαιοκράμβη, φασόλια αγρού, φασόλια αγρού, λούπινα, λευκό τριφύλλι και μηδική

Διατροφικές απαιτήσεις: Τύπος 14-1-10 (N-P-K). Τα μικροστοιχεία που χρειάζονται περισσότερο είναι το ασβέστιο, ο σίδηρος, το βόριο, το μαγγάνιο και το μαγνήσιο.

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Σκαλίστε το έδαφος εξαιρετικά καλά (μέγιστο βάθος 15 cm) με ένα εργαλείο τύπου "actisol" ή ένα κοπτικό.

Πολλαπλασιασμός: Σχεδόν όλες οι ποικιλίες εμβολιάζονται πάνω σε ένα υποκείμενο, με τον εμβολιασμό με ασπίδα (Αύγουστος-Σεπτέμβριος) και τον εμβολιασμό με σχισμή (Φεβρουάριος-Μάρτιος) να είναι οι συνηθέστεροι.

Ημερομηνία φύτευσης: Τα νεαρά δέντρα πρέπει να φυτεύονται από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο.

Πυξίδα: 4-5 μέτρα στη γραμμή και 6-7 μέτρα μεταξύ των γραμμών.

Θλίψεις: Κλάδεμα των καρπών (από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο), λίπασμα με φύλλα, άχυρο, κομπόστ και κομμένο γρασίδι που μπορεί να εφαρμοστεί στις γραμμές καλλιέργειας, βοτάνισμα, 6-8 καρποί ανά μέτρο κλαδιού.

Πότισμα: Το πότισμα πρέπει να γίνεται (2-3 φορές το μήνα) τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, δαπανώντας 600 λίτρα/δέντρο. Το σύστημα ποτίσματος πρέπει να είναι στάγδην άρδευση (τοπική άρδευση).

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Αφίδες, ψείρα του Αγίου Ιωσήφ, σκουλήκια, ακάρεα, ζεουζέρα και ψύλλοι.

Ασθένειες: Βακτηριακή πυρκαγιά, κοινός καρκίνος, μουμιοποιημένοι καρποί και πέτρες.

Συγκομιδή και χρήση

Πότε συγκομίζεται: Συνήθως η συγκομιδή γίνεται μετρώντας τις ημέρες μετά το φώλιασμα, οι οποίες στην περίπτωση του αχλαδιού Rocha είναι 130-140. Η σκληρότητα του καρπού (αξιολογείται με διεισδυόμετρο) μπορεί επίσης να αποτελέσει δείκτη αξιολόγησης, η οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι 66,5 Kg/cm². Ο βαθμός Brix (σάκχαρα), μπορεί να μετρηθεί με συσκευή και πρέπει να είναι 11-13. Η εποχή συγκομιδής μπορεί να είναι από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο.

Παραγωγή: 40-50 Kg/έτος/ενήλικο δέντρο.

Συνθήκες αποθήκευσης: -1 έως 0ºC με 93% RH και 3% CO ₂ και 3% O ₂ Η διάρκεια ζωής είναι 4 έως 6 μήνες.

Χρήσεις: Συνήθως καταναλώνεται ως φρούτο, αλλά μπορείτε επίσης να φτιάξετε διάφορα επιδόρπια (φραγκόσυκα και τάρτες) και παγωτά.