Yaygın isimler: Pereira

Bilimsel adı: Pyrus communis

Kaynak: Doğu Avrupa ve Küçük Asya

Aile: Rosaceas

Tarihsel Gerçekler: "Evcilleştirilmiş" Pereira'nın izleri bulunmuştur ( P. communis ), MÖ 3000 yıl öncesine dayanan arkeolojik kazılarda ortaya çıkarılmıştır. Romalılar bu kültürü yaymış ve geliştirmiştir.

Açıklama: Yavaş büyüyen, küçük (maksimum 8-10 m), yaprak döken, oval taçlı ve nüfuz eden bir kök sistemine sahip bir ağaçtır.

Tozlaşma/çoğalma: Çoğu çeşit kendi kendine sterildir ve çapraz tozlaşma için tozlaşan çeşitler gerektirir.

Biyolojik döngü: Armut ağacının ömrü 60-65 yıldır ve tam üretim 8-50 yıl arasında gerçekleşir. Tomurcukların gelişimi Nisan'dan Temmuz'a kadar sürer ve meyve verme aşaması Temmuz'dan Ekim'de yapraklar dökülene kadar sürer, ardından bir sonraki yılın Nisan ayına kadar dinlenir.

En yaygın olarak yetiştirilen çeşitler: Lawson, Beurré, Morettini, D. Joaquina ve Rocha (Portekiz), Carvalhal, William's Favorite, Triomphe Vienne, Beurre Hardy, Comice, Abate Fétel, Conference, Kaiser, Lawson, Morettini, Condesa de Paris ve Passe Crassane.

Yenilebilir Parça: Meyve.

Çevresel koşullar

İklim Tipi: Ilıman (çoğu çeşit 7,2°C'nin altında 600-1100 saate ihtiyaç duyar).

Toprak: Hafif asidik pH'ı 6-7 olan tınlı, derin dokulu toprakları tercih eder.

Sıcaklıklar: Optimum: 11-15ºC; Min: -20ºC; Maks: 40ºC; Depolama sırasındaki sıcaklık:> -20ºC'den fazla

Gelişimsel Duraklar: -29ºC.

Güneşe maruz kalma: Dolu.

Rüzgarlar: Sert bir esintiye dayanmakta güçlük çeker.

Su miktarı: 900-1500 mm/yıl.

Döllenme

Döllenme: Sığır gübresi, koyun gübresi ve guano. Ayrıca taze deniz yosunu, zeytin ve üzüm posası ve kan unu ile gübreleme yapabiliriz.

Yeşil gübre: Yıllık çavdar, kolza, tarla fasulyesi, acı bakla, beyaz yonca ve lucerne

Besin gereksinimleri: Tip 14-1-10 (N-P-K) En çok ihtiyaç duyulan mikro elementler kalsiyum, demir, bor, manganez ve magnezyumdur.

Yetiştirme teknikleri

Toprak hazırlığı: Toprağı "actisol" tipi bir alet veya bir kesici ile süperfiziksel olarak (maksimum 15 cm derinlikte) sürün.

Çarpma işlemi: Hemen hemen tüm çeşitler bir anaç üzerine aşılanır, kalkan aşılama (Ağustos-Eylül) ve yarma aşılama (Şubat-Mart) en yaygın kullanılanlardır.

Dikim tarihi: Genç ağaçlar, Kasım-Şubat aylarında dikilmelidir.

Pusula: Sıra halinde 4-5 m ve sıralar arasında 6-7 m.

Acılar: Ağacın ilk 3 yılda malçlanması; Meyve budaması (Aralık'tan Mart'a kadar); Yaprak, saman, kompost ve kesilmiş otlarla malçlama, ürün sıralarına uygulanabilir; Ayıklama, ficando metre dal başına 6-8 meyve

Sulama: Sulama Temmuz ve Ağustos aylarında (ayda 2-3) 600 litre/ağaç harcanarak yapılmalıdır. Sulama sistemi damla sulama (lokal sulama) olmalıdır.

Entomoloji ve bitki patolojisi

Haşereler: Yaprak bitleri, St. Joseph biti, kulağakaçanlar, akarlar, zeuzera ve psyllidler.

Hastalıklar: Bakteriyel yangın, adi çürüklük, mumyalanmış meyve ve taşlaşmış.

Hasat ve kullanım

Ne zaman hasat edilmeli: Genellikle Rocha armudu durumunda 130-140 olan çiçeklenmeden sonraki günler sayılarak hasat edilir. Meyvenin sertliği (bir penetrometre ile değerlendirilir) de bir değerlendirme endeksi olabilir, bu durumda 66.5 Kg / cm²'dir. Brix derecesi (şeker), bir cihazla ölçülebilir ve 11-13 olmalıdır. Hasat zamanı Temmuz'dan Ekim'e kadar olabilir.

Üretim: 40-50 Kg/yıl/yetişkin ağaç.

Saklama koşulları: 93 bağıl nem ve %3 CO ile -1 ila 0ºC ₂ ve %3 O ₂ Raf ömrü 4 ila 6 aydır.

Kullanır: Genellikle meyve olarak yenir, ancak çeşitli tatlılar (dikenli armutlar ve tartlar) ve dondurmalar da yapabilirsiniz.