In de Algarve staat de jujubeboom bekend als azufaifo en is rijk aan vitamine C en sommige mineralen, zoals ijzer of kalium.

De meest voorkomende jujubeboom ( Ziziphus jujube ) is een plant die oorspronkelijk uit Azië komt, uit het Midden-Oosten, delen van India en China. De plant wordt al lange tijd geteeld in Zuid-Europa, sinds de Romeinse tijd, en is in veel andere regio's geïntroduceerd.

De vrucht wordt jujube genoemd, maar ook rode of Chinese dadel.

De jujube is een bladverliezende plant waarvan de vruchten worden gebruikt als voedsel in gebieden met vaak arme grond.

Er zijn verschillende andere soorten, met vergelijkbare vruchten en uiterlijk, waarvan sommige uit Zuid-Europa komen. De plant is steeds vaker aanwezig in tuinen en collecties.

Jujube boom technische fiche ( Ziziphus jujube )

Herkomst: Midden-Oosten, India en China.

Hoogte: tussen 5 en 12 meter.

Vermeerdering: Zaden en zaailingen.

Planten: eind van de winter en lente.

Grond: divers, zolang het goed gedraineerd is.

Klimaat: Subtropisch. Gedijt goed in droge en gematigde klimaten.

Blootstelling: volle zon.

Oogst: Herfst.

Onderhoud: water geven, onkruid wieden, licht snoeien.

Teelt en oogst

De jujube is een tamelijk vertakte struik met kleine doornen, waardoor hij bestand is tegen droge klimaten. Daarom wordt hij gekweekt in gebieden in het Midden-Oosten, Centraal-Azië en het Middellandse Zeegebied.

De plant is gedeeltelijk zelfvruchtbaar, hoewel hij beter produceert bij kruisbestuiving. In Portugal produceert hij voornamelijk in de Algarve, waar hij bekend staat onder de naam azufaifo.

Hoewel de jujubeboom oorspronkelijk uit warme klimaten komt, is hij bestand tegen temperaturen onder het vriespunt, hoewel hij in veel regio's in de herfst zijn bladeren verliest.

De meest gebruikelijke manieren om de jujube te vermeerderen zijn door zaden en door het gebruik van standaardscheuten, waaruit nieuwe planten ontstaan. In minder warme landen, zoals het onze, moeten ze in de volle zon worden gekweekt, op beschutte, vorstvrije locaties.

De beste tijd om te planten is aan het einde van de winter en het begin van de lente en de vruchten worden in de herfst geoogst. Het wordt aanbevolen om minstens twee planten te planten voor een betere bestuiving en vruchtzetting.

Jujubes zijn voornamelijk rijk aan vitamine C en bevatten kleinere hoeveelheden vitamine A en B complex en enkele mineralen zoals ijzer en kalium.

Onderhoud

De jujube is een plant die niet veel onderhoud nodig heeft. Klein snoeiwerk kan gedaan worden om de vorming van de boom te sturen of te corrigeren. Het dient ook om de grootte van de jujube onder controle te houden.

Water geven in de zomer is noodzakelijk, evenals bemesten tijdens de groeiperiode in de lente. Onkruid bestrijden en schoffelen zijn ook goed voor de plant.

Plagen en ziekten

De jujube is bestand tegen plagen en ziekten in het algemeen, hoewel er in China en Korea endemische ziekten zijn die de jujube en zijn vruchtvorming aantasten.

In Europa en de VS zijn planten goed bestand tegen ziekten; wat de fruitopbrengst het hardst treft, zijn insectenlarven die groeien terwijl ze het fruit eten en de opbrengst van het gewas sterk verminderen.

Net als bij andere fruitbomen is het belangrijk om goed op te letten en te voorkomen.

Eigenschappen en gebruik

De vrucht wordt rauw of in de vorm van snoepjes gegeten. Hij bevat een unieke pit, vergelijkbaar met die van een olijf. De smaak is niet een van de meest gewaardeerde onder de fruitbomen.

Als de buitenkant nog groen is, kunnen ze gegeten worden; hun smaak lijkt op die van appels. Als ze langer aan de plant blijven, worden ze donkerder, bijna mahoniekleurig, en sponsachtig, met een smaak die lijkt op die van gedroogde dadels.

Ze kunnen ook volledig gedroogd worden, waardoor ze er als rozijnen uitzien en langer bewaard kunnen worden. Onder ideale omstandigheden gaan ze ongeveer een jaar mee.

In China worden jujubes op veel verschillende manieren gegeten, niet alleen vers en gedroogd, maar ook in desserts, ingemaakt of gerookt.

Jujubes zijn voornamelijk rijk aan vitamine C en bevatten kleinere hoeveelheden vitamine A en B complex en enkele mineralen zoals ijzer en kalium.

Naast hun culinaire gebruik worden jujubes ook medicinaal gebruikt in de traditionele Chinese en Koreaanse geneeskunde, waarbij de vruchten en zaden worden gebruikt als ontstekingsremmers en stressbestrijders.

Vond je dit artikel leuk? Lees dan ons Magazine, abonneer je op het Jardins-kanaal op Youtube en volg ons op Facebook, Instagram en Pinterest.