Bu meyvenin tüketimi bağışıklık sistemini güçlendirir, A vitamini içeriği sayesinde cilt sağlığını iyileştirir ve antioksidanlar sayesinde hücreleri korur.

Özellikler

Hortum ( Mangifera indica ) Güney ve Güneydoğu Asya'ya, yani Hindistan, Bangladeş ve Burma'ya özgü, büyük boyutlara ulaşabilen, yaprak dökmeyen bir ağaçtır.

Oradan Güneydoğu Asya ve Uzak Doğu'ya kolaylıkla yayıldı.

Portekizli ve İspanyol denizciler mango ağaçlarını Afrika'ya ve Karayipler de dahil olmak üzere Amerika'ya götürdüler. Mango ağaçları tropikal iklimlerde çok kolay yayıldı ve hızla yerleşik hale geldi.

Mango Hindistan, Pakistan ve Filipinler'in ulusal meyvesidir ve mango ağacı Bangladeş'in ulusal ağacıdır. Daha az bilinen başka mango türleri de vardır ve yetiştiriciliği neredeyse menşe bölgeleriyle sınırlıdır.

En büyük mango üreticileri Hindistan, Çin, Tayland ve Endonezya'dır, ancak Asya, Pasifik, Avustralya, Afrika, Brezilya, Orta Amerika, İsrail veya başta Florida olmak üzere güney Amerika Birleşik Devletleri'nde uygun koşullara sahip birçok bölgede mango üretilmektedir.

Yetiştirme ve hasat

Mango ağacı yetiştirmek için en uygun koşullar, belirgin bir kurak mevsime sahip tropikal iklimlerdir. Mango ağaçları tam güneş ışığına maruz kalmayı ve kumlu killi toprakları tercih eder.

Mango, Portekiz'de, adalar veya Algarve gibi daha sıcak iklime sahip bölgelerde ve aynı zamanda güneşli yerlerde, tercihen güneye bakan, rüzgardan ve dondan korunaklı veya iyi güneş alan seralarda yetiştirildiği sürece diğer bölgelerde de yetiştirilebilir.

Günümüzde mango ağaçları, çeşitlerine sadık bitkiler elde etmek için genellikle tomurcuklanma ve aşılama yoluyla çoğaltılmaktadır. Geçmişte, ticari plantasyonlar bile tohumla çoğaltılırdı.

Günümüzde, sadece bir merak olarak, budama makası ile büyük taşı dikkatlice açıp içindeki tohumu çıkararak evde tohumla çoğaltabilirsiniz.

Tohumu çimlendirmenin iyi bir yolu, fasulye gibi pamuk üzerindedir.

Çiçeklenme

Tohumdan doğan mango ağaçları çok büyük boyutlara ulaşma eğilimindedir. Meyve vermeleri daha uzun yıllar alır ve köken aldıkları çeşide sadık kalmayabilirler.

Bununla birlikte, meyvenin boyutu çok değişkendir, 100 g'dan 1 kg'ın üzerine kadar değişir. Mangolar şekil ve kabuk rengi bakımından da farklılık gösterir.

Yukarıda belirtilen özelliklere sahip bir arka bahçeye bir mango ağacı dikebiliriz.

Ağacın soğuk aylarda termal bir battaniye ile korunması tavsiye edilir. Hortumun boyutu budama ile büyük ölçüde kontrol edilebilir.

Bol çiçeği bol miktarda arı ve diğer böcekleri çeker. Mangolar genellikle yaz sonu, sonbahar başında olgunlaşır, ancak bu mikro iklimlere ve yetiştirme alanına göre değişebilir.

Kaliteleri daha iyi olacağı için olgun mangoları toplamak en iyisidir, ancak tamamen olgunlaşmadan önce toplanabilir ve evde olgunlaştırılabilirler.

En yaygın veya en çok kabul gören çeşitlerden bazıları 'Haden'; 'Kent'; 'Keitt'; 'Palmer'; 'Alfonso', 'Tommy Atkins'; 'Pele de Moça'; 'Butter' veya Tayland'a özgü 'Nan Doc Mai'dir.

Bakım

Mangolar en çok bakım gerektiren ağaçlar değildir. Azota çok düşkündürler, bu nedenle onları bu besin açısından zengin gübre veya kompostla gübrelemek en iyisidir.

Budama, ağacın boyutunu kontrol etmeye yardımcı olur, ancak aşılama veya cüce eğilimli çeşitlerin ekilmesi başka bir alternatiftir.

Özellikle ilk yıllarda mango ağaçlarının büyümesiyle rekabet edebilecek yabani otların kontrol edilmesi tavsiye edilir.

Külleme nedeniyle önleyici bir bordo bulamacı spreyi yapılması ve olası antraknoz görünümüne dikkat edilmesi tavsiye edilir.

Sıcak aylarda mango ağaçları cömertçe sulanmayı sever.

Haşereler ve hastalıklar

Zararlılar ve hastalıklar söz konusu olduğunda, mango ağaçları çeşitli zararlılardan ve hastalıklardan etkilenir.

Mildiyö, mango ağaçlarını etkileyebilen hastalıklardan biridir, ancak İsrail veya Brezilya'nın kuzeydoğusu gibi daha kuru bölgeler hariç, dünya çapında mango ağaçlarını ve mangoları en çok etkileyen hastalık, kanker olarak da bilinen antraknozdur.

Her iki hastalık da Portekiz'deki mango ağaçlarını etkileyebilir, ancak çoğu mango hastalığı ülkemizde mevcut değildir. Aynı şey zararlılar için de geçerlidir.

Portekiz'de mango ağaçlarını en çok etkileyebilecek olanlar meyve sinekleri ve çeşitli türlerdeki unlu böceklerdir.

Özellikler ve kullanımlar

Mango, bazıları tarafından "meyvelerin kraliçesi" olarak kabul edilen, tropikal kökenli en beğenilen meyvelerden biridir. Doğru olgunluk noktasında, iyi bir çeşit mango tüketmek şüphesiz harika bir deneyimdir.

Batı'da mangolar genellikle taze olarak yenir, meyve salatalarında veya meyve sularında kullanılır.

Orta ve Güney Amerika'nın yanı sıra Asya'da tuz ve limon suyu serpilmiş yeşil mango da yaygın olarak yenmektedir.

Ayrıca tuz, şeker, biber ve soya sosu içeren baharatlı ve tatlı-ekşi bir sosa batırılarak yenir. Köriler, tavuk yemekleri, deniz ürünleri salataları ve diğerleri gibi çeşitli tuzlu yemeklerde de kullanılır.

Mangolar A ve C vitaminleri açısından zengindir ve antioksidan, lif ve mineral bakımından yüksektir.

Mango yemek kan basıncını kontrol etmeye yardımcı olur, bağışıklık sistemini güçlendirir, içeriğindeki A vitamini sayesinde cilt sağlığını iyileştirir ve antioksidanlar sayesinde hücreleri korur.

Hortum teknik veri sayfası (Mangifera indica) :

1. Menşei: Güney ve Güneydoğu Asya.
2. Yükseklik: 40 metreye kadar yüksekliğe ulaşabilir.
3. Çoğaltma: Tohumla, ancak genellikle tomurcuklanma veya aşılama yoluyla.
4. Dikim: Erken ilkbahar.
5. Toprak: Kumlu-killi, verimli ve iyi drene edilmiş topraklar. pH 5.5 ile 7.5 arasında.
6. İklim: Belirgin bir kurak mevsimi olan tropikal iklimleri tercih eder.
7. Maruziyet: Tam güneş.
8. Hasat: Yaz ve Sonbahar.
9. Bakım: Gübreleme, budama, sulama ve yabani ot kontrolü

Ayrıca okuyun: São Tomé'nin lezzetli meyveleriyle tanışın