A Toskana kara lahanası besinler açısından zengindir, bu da onu kansere karşı koruyan ve iyi bağırsak fonksiyonunu destekleyen antioksidan bir gıda haline getirir. LAHANA bu nedenle detoks diyeti için idealdir.

Bu sebzeyi daha yakından tanıyın ve nasıl yetiştireceğinizi öğrenin.

Sunum

Yaygın İsimler Toskana lahanası, Toskana kara lahanası, dinozor lahanası, karalahana, palmiye lahanası, Toskana kara palmiyesi.

İsim científico Brassica oleracea Acéfala grubu.

Kaynak İtalya (Akdeniz kıyısı).

Aile Brassica sebzeleri

Özellikler 60-100 cm'ye kadar büyüyebilir, yaprakları dar, buruşuk, koyu yeşildir. Tadı hafif biberlidir. Döllenme / tozlaşma Çiçekler beyaz, hermafrodit, kendine verimli ve çoğunlukla arı tozlaşmasıdır.

Tarihsel gerçekler Kökenleri çeşitlidir, Danimarka ve Yunanistan'da yabani formları bulunur, ancak her zaman kıyı bölgelerinde bulunur. Mısırlılar tarafından M.Ö. 2500'den beri biliniyordu ve M.Ö. 4. yüzyılda Yunanlılar tarafından yetiştirildi ve yenildi. Sindirime yardımcı olmak ve sarhoşluğu gidermek için tıbbi olarak kullanıldı.Besin değeri nedeniyle Amerika Birleşik Devletleri, Avustralya ve Yeni Zelanda'da popüler hale gelmiştir.

Biyolojik döngü İki yıllık bitki (5-8 ay), soğuk iklimlerde iki yıla kadar dayanabilir, sonra başaklanır.

En yaygın olarak yetiştirilen çeşitler Başka yapraklı lahana çeşitleri de vardır (şu türlerden LAHANA ), benzer: chidori-kırmızı, spigarielo-liscia, beyaz-darussian, İskoç mavisi, Cüce Alman Kale, İlik Saplı, Pentland Brig, Uzun Yeşil Kıvrılmış.

Yenilebilir/kullanılan kısım Yapraklar ve çiçek salkımları.

Çevresel koşullar

Zemin Orta tekstürlü, kumlu, gevşek, serin, derin, humus bakımından zengin ve iyi drene edilmiş toprakları tercih eder. pH 6,5-7,5 olmalıdır.

İklim Bölgesi Akdeniz ve ılıman kuşak. Deniz meltemlerini iyi tolere eder.

Optimum sıcaklıklar 15-20oC

Minimum kritik sıcaklık -13oC

Maksimum kritik sıcaklık 35oC

Toprak sıcaklığı (çimlenme) 10-30oC

Sıfır bitki örtüsü -9oC

Güneş ışınlarına maruz kalma Tam güneş.

Bağıl nem Yüksek

Döllenme

Döllenme İyi ayrışmış koyun ve inek gübresi uygulaması. Sığır gübresi, ev kompostları, iyi ayrışmış katı kentsel atıklar ve balık kalıntılarından yapılan kompostu iyi kullanan bir bitkidir. Geçmişte toz kireç, gelişme ve büyümenin büyük bir uyarıcısı olarak kullanılmıştır. Asit topraklarda komposta kalsiyum, Lithothame (yosun) ve kül ekleyin.

Yeşil gübre Ryegrass, lucerne, beyaz yonca, Medicago lupulina ve tarla fasulyesi.

Beslenme gereksinimleri 2:1:3 (azot: fosfor: potasyum)

Yetiştirme teknikleri

Toprak hazırlığı Derin sürme, kesekleri parçalama ve yabani otları yok etme için çift uçlu kavisli uçlu bir kazıyıcı kullanılabilir. Zeminde 1-1,25 m genişliğinde sırtlar oluşturulabilir.

Dikim/ekim tarihi Neredeyse tüm yıl boyunca, ancak Eylül-Ekim aylarını tavsiye ederim.

Dikim/tohumlama türü Yonca ekim tepsilerinde.

Çimlenme 20-30oC arasındaki sıcaklıklarda 4-7 gün.

Çimlenme fakültesi (yıl) 4 yıl.

Derinlik 0,5-1 cm.

Pusula Sıra arası 60-70 x sıradaki bitkiler arası 50-60cm.

Transplantasyon Ekimden 6-7 hafta sonra veya 5-10 cm boyunda 4-6 yapraklı olduklarında (Kasım ayından önce veya Kasım ayında).

Dernekler Havuç, marul, soğan, patates, ıspanak, kekik, pazı, nane, maydanoz, rezene, kereviz, lavanta, fasulye, bezelye, salatalık, pancar, kediotu ve kuşkonmaz.

Rotasyonlar Solanaceous bitkiler (domates, patlıcan, vb.), kabakgiller (kabak, salatalık, kabak) iyi emsallerdir. Lahana kaldırıldıktan sonra, en az 5-6 yıl boyunca araziye geri döndürülmemelidir. Gübrenin henüz tam olarak ayrışmadığı araziler için iyi bir üründür ve ürün rotasyonunda kullanılabilir (süzülen bir ürün olmasına rağmen).

Amanhos Çapalama, tepeleme, lahana 1 metreden daha yüksek olduğunda kazıklama, malçlama veya doldurma, sarı yaprakların ayıklanması.

Sulama Yağmurlama veya damlama yoluyla su sıkıntısı olmamalıdır, aksi takdirde bitki su stresine girer ve çiçek ve tohum üretmeye başlar.

Entomoloji ve bitki patolojisi

Haşereler Lahana tırtılı, yaprak bitleri, yaprak madencileri, sümüklü böcek ve salyangozlar, nematodlar, tavan arası, lahana sineği, knotweed, lahana güvesi ve beyaz sinek.

Hastalıklar Tüylü mildiyö, külleme, alternariosis, çürüklük, beyaz pas, kabuk ve virüs hastalıkları.

Kazalar Asitliğe karşı zayıf tolerans, erken filizlenme, marjinal nekroz, bor ve molibden eksiklikleri.

Hasat ve Kullanım

Ne zaman hasat edilmeli En genç ve en hassas yapraklar, kabul edilebilir bir boyuta gelir gelmez bir bıçak veya budama makası ile kesilir, yeni yaprakların ortaya çıkmasını ve böylece daha fazla hasat yapılmasını teşvik etmek için birkaç tane bırakılır.

Üretim 15-17 t/ha/yıl

Saklama koşulları 0-1oC ve %90-100 bağıl nemde, CO2 ve O2 kontrollü olarak 1-3 ay. Buzdolabında 10 gün ve dondurulursa altı ay boyunca iyi bir şekilde saklanacaktır.

Besin Değeri Karotenoidler, flavonoidler (45 form) ve klorofil açısından zengin olan bu bitki, iyi miktarda provitamin A, vitamin C, B1, B2, B6, K ve E, kalsiyum, demir, magnezyum, sülfür, bakır, brom, silikon, iyot, potasyum ve folik asit içerir.

Kullanım Alanları Çok erken hasat edildiğinde salatalarda veya yapraklar daha yaşlı olduğunda buharda pişirilir ve çorbalarda kullanılır (Toskana "Ribollita" Çorbası).

Tıbbi Bazı kanser türlerinin (kolon, yumurtalık, meme, prostat) görülme sıklığını önler, çünkü aromayı belirleyen ve kanserin başlamasını önleyen glukozinolatlar içerir. Antianemik etkileri vardır, bağırsakların iyi çalışması ("iyi" bakteriler için besin), enerjik, remineralize edici, anti-enflamatuar ve antibakteriyeldir. Detoks diyetlerinde çok tavsiye edilir.

Uzman tavsiyesi

Şuraya dikilmelidir sonbahar-kış (düşük sıcaklıklara dayanıklı); Portekiz'in en soğuk bölgelerinde bile yetişir. Düşük sıcaklıklarda geçen bir günün ardından yapraklar daha lezzetli hale gelir (yaprakta şeker üretimi nedeniyle). İngiltere'de bu lahana türü kales (yapraklı lahana): bunlar buruşuk çeşitlerdir, daha küçük, pürüzlü yaprakları vardır ve mor renkli olabilirler, bahçelerde süs bitkisi olarak kullanılırlar. Büyük güçleri antioksidan Tek sorun, lahananın çok fazla azot ve diğer besin maddelerine ihtiyaç duyan, bunları topraktan alarak toprağı fakirleştiren "otlu" bir bitki olmasıdır.