Yaygın isimler: Guava, guava, guava-pera veya araçaguaçu.

Bilimsel adı: Psidum guajava veya P. Pommiferum.

Kaynak: Amerika (tropikal bölgeler), Brezilya ve Meksika.

Aile: Myrtaceae.

Tarihi gerçekler/fıkralar: İngiltere'de guava "reçel meyvesi" olarak adlandırılır çünkü bu şekilde çok yaygın olarak yenir. Guava tohumları çok dayanıklıdır ve çeşitli tropikal bölgelerde kuşların midelerinde taşınarak dışkıları yoluyla ekilir.

Açıklama: Ağaç, 2-9 metre yüksekliğinde olabilen, gövde çapı 10-30 cm olan, neredeyse her zaman göze çarpan kabuğu olan rustik.

Tozlaşma/çoğalma: Yaz aylarında genç dallarda görülen beyaz çiçekler çok sayıda, izole veya küçük gruplar halinde dalların akslarına yerleştirilmiş olabilir. Çiçekler, onları çok çeken böceklere geniş açıldığından tozlaşması kolaydır. Meyve vermek için sadece bir ağaca ihtiyaç vardır.

Biyolojik döngü: 3-4 yaşlarında üretime başlar ve 6-7 yaşlarında tam üretime geçer. 20-30 yaşlarına kadar ulaşabilen guava ağacında üretim 10 yaşlarında azalmaya başlar.

En yaygın olarak yetiştirilen çeşitler: İki ana guava grubu vardır (en önemlileri):

• "Red Cascuda elması", "Red Indian", "Ruby", "Pink Indian" ve "Dominica Red" gibi kırmızı etli yuvarlak elma benzeri çeşitler.
• "Pera", "Supreme", "Large White" gibi beyaz veya pembe etli piriform guavalar.

Yenilebilir kısım: Guava adı verilen meyve, 25-100 mm uzunluğunda, piriform veya oval, kokulu pembe, kırmızı veya beyaz etli bir meyvedir. Kabuğu sarı-yeşildir. Çok karakteristik ve yoğun bir tada, aromaya ve parfüme sahiptir.

Çevresel koşullar

İklim türü: Tropikal, subtropikal ve hatta ılıman Akdeniz (Portekiz).

Toprak: Toprak açısından talepkar değildir, ancak kumlu, derin ve verimli olan geçirgen toprakları tercih eder. Orta dokulu topraklar bu ürün için en iyisidir. İdeal pH 5.5- 6'dır.

Sıcaklıklar: Optimum: 24-27ºC Min: 0ºC Maks: 40ºC Büyümeyi durdurur: 0ºC Bitki ölümü: -2 ila -3ºC.

Güneşe maruz kalma: Tam güneş (2300 saat/yıl).

Su miktarı: 1500-2500 mm/yıl.

Atmosferik nem: 50-80 arasında.

Yükseklik: 0-800 m.

Döllenme

Döllenme: Tavuk, hindi ve domuz gübresi, kompost ve kemik unu. Odun külü uygulaması ile iyi sonuçlar alındığına dair raporlar vardır. İyi seyreltilmiş sığır gübresi ile sulayabilirsiniz.

Yeşil gübre: Fasulye ve diğer baklagiller.

Besin gereksinimleri: 1:2:1 (N:P:K).

Yetiştirme teknikleri

Toprak hazırlığı: Toprağı pullukla yüzeysel olarak işleyin ve sonbaharın sonunda diskli tırmığı geçirin.

Çarpma işlemi: Tohumla (en yaygın olarak kullanılan) ve kazıkla.

Dikim tarihi: Yağmurlu bir günde bahar.

Pusula: 5 x 5 m veya 6 x 6.

Acılar: Yabani otları yok etmek için diskaro ile tırmıklama; kışın budama temizliği ve kesilen yerlerin bordo bulamacı veya sakız ile kaplanması.

Dernekler: Sadece yer fıstığı, soya fasulyesi, fasulye, tatlı patates, soğan, sarımsak ve balkabağı ile ilk yıllarda.

Sulama: Yaz boyunca damla damla.

Entomoloji ve bitki patolojisi

Haşereler: Cochineal, thrips, nematodlar.

Hastalıklar: Phitophthora, Armillaria, Botrytis, Sclerotinia gibi çeşitli mantarlar.

Kazalar/yaralanmalar: Kuvvetli rüzgarlara (30 km/saat) ve güneş darbelerine karşı hassastır.

Hasat ve kullanım

Ne zaman hasat edilmeli: Eylül/Ekim, çiçeklenmeden 3-4 ay sonra. Her zaman sabahları hasat edin.

Üretim: Tam üretimde 10-25 kg/yıl. tropikal iklimlerde 60-70 kg meyveye kadar ulaşabilir.

Saklama koşulları: 7-8ºC'de %80-85 bağıl nem ile.

Besin değeri: B ve C vitamini açısından zengin, şeker, demir ve kalsiyum açısından yüksektir.

Kullanır: Şekerleme endüstrisinde (guava ezmesi, şuruplar, dondurmalar ve jöle), meyve sularında ve taze meyve olarak. Tıbbi düzeyde, meyve müshildir ve guava yaprakları ve kabuğu ishale karşı infüzyonlarda kullanılır.