Κοινά ονόματα: Γκουάβα, γκουάβα, γκουάβα-πέρα ή araçaguaçu.

Επιστημονική ονομασία: Psidum guajava ή P. Pommiferum.

Πηγή: Αμερική (τροπικές ζώνες), Βραζιλία και Μεξικό.

Οικογένεια: Myrtaceae.

Ιστορικά γεγονότα/περίεργα: Στην Αγγλία, η γκουάβα αποκαλείται "φρούτο μαρμελάδας" επειδή τρώγεται ευρέως σε αυτή τη μορφή. Οι σπόροι της γκουάβα είναι πολύ ανθεκτικοί και μεταφέρονταν στα στομάχια των πτηνών για να σπαρθούν μέσω των περιττωμάτων τους σε διάφορες τροπικές περιοχές.

Περιγραφή: Δέντρο, χωριάτικο που μπορεί να έχει ύψος 2-9 μέτρα, με διάμετρο κορμού 10-30 εκατοστά, σχεδόν πάντα με φλοιό που ξεχωρίζει.

Γονιμοποίηση/γονιμοποίηση: Τα λευκά άνθη, που εμφανίζονται στα νεαρά κλαδιά το καλοκαίρι, μπορεί να είναι πολυάριθμα, μεμονωμένα ή σε μικρές ομάδες, τοποθετημένα στις μασχάλες των κλαδιών. Η επικονίασή του είναι εύκολη, καθώς τα άνθη ανοίγουν διάπλατα στα έντομα που τα έλκουν πολύ. Μόνο ένα δέντρο χρειάζεται για να καρποφορήσει.

Βιολογικός κύκλος: Αρχίζει να παράγει σε ηλικία 3-4 ετών και έχει πλήρη παραγωγή σε ηλικία 6-7 ετών. Η γκουάβα μπορεί να φτάσει σε ηλικία 20-30 ετών, αλλά η παραγωγή αρχίζει να μειώνεται σε ηλικία 10 ετών.

Πιο διαδεδομένες ποικιλίες: Υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες γκουάβας (οι πιο σημαντικές):

• Ποικιλία που μοιάζει με μήλο, στρογγυλεμένη με κόκκινη σάρκα, όπως τα "Red Cascuda apple", "Red Indian", "Ruby", "Pink Indian" και "Dominica Red".
• Πυριόσχημες γκουάβες με λευκό ή ροζ πολτό, όπως "Pera", "Supreme", "Large White".

Βρώσιμο μέρος: Ο καρπός που ονομάζεται γκουάβα είναι ένα μούρο μήκους 25-100 mm, πυρόσχημο ή ωοειδές, με αρωματική ροζ, κόκκινη ή λευκή σάρκα. Η φλούδα είναι κιτρινοπράσινη. Έχει πολύ χαρακτηριστική και έντονη γεύση, άρωμα και άρωμα.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Τύπος κλίματος: Τροπική, υποτροπική και ακόμη και εύκρατη Μεσόγειος (Πορτογαλία).

Έδαφος: Δεν είναι απαιτητικό όσον αφορά το έδαφος, αλλά προτιμά τα διαπερατά εδάφη που είναι αμμώδη, βαθιά και γόνιμα. Τα εδάφη μέσης σύστασης είναι τα καλύτερα για αυτή την καλλιέργεια. Το ιδανικό pH είναι 5,5 - 6.

Θερμοκρασίες: Βέλτιστο: 24-27ºC Ελάχιστο: 0ºC Μέγιστο: 40ºC Διακοπή ανάπτυξης: 0ºC Θάνατος του φυτού: -2 έως -3ºC.

Έκθεση στον ήλιο: Πλήρης ηλιοφάνεια (2300 ώρες/έτος).

Ποσότητα νερού: 1500-2500 mm/έτος.

Ατμοσφαιρική υγρασία: Μεταξύ 50-80%.

Υψόμετρο: 0-800 m.

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: κοπριά κοτόπουλου, γαλοπούλας και χοίρου, κομπόστ και οστεάλευρο. Υπάρχουν αναφορές για καλά αποτελέσματα με την εφαρμογή τέφρας ξύλου. Μπορείτε να ποτίσετε με καλά αραιωμένη κοπριά βοοειδών.

Πράσινη κοπριά: Φασόλια και άλλα όσπρια.

Διατροφικές απαιτήσεις: 1:2:1 (N:P:K).

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Καλλιεργήστε το έδαφος επιφανειακά με άροτρο και περάστε το δισκοσβάρναρο στο τέλος του φθινοπώρου.

Πολλαπλασιασμός: Με σπόρο (συνηθέστερα χρησιμοποιείται) και με πασσάλωμα.

Ημερομηνία φύτευσης: Άνοιξη σε μια βροχερή μέρα.

Πυξίδα: 5 x 5 m ή 6 x 6.

Θλίψεις: Σκαλίσματα με δίσκους για την καταστροφή των ζιζανίων, καθαριστικό κλάδεμα το χειμώνα και επάλειψη των τομών με μείγμα Μπορντό ή μαστίχα.

Ενώσεις: Μόνο τα πρώτα χρόνια με φιστίκια, σόγια, φασόλια, γλυκοπατάτες, κρεμμύδια, σκόρδο και κολοκύθα.

Πότισμα: Σταγόνα προς σταγόνα, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Cochineal, θρίπες, νηματώδεις.

Ασθένειες: Διάφοροι μύκητες, όπως Phitophthora, Armillaria, Botrytis, Sclerotinia.

Ατυχήματα/τραυματισμοί: Ευαίσθητο στους ισχυρούς ανέμους (30 km/h) και στις ηλιακές καταιγίδες.

Συγκομιδή και χρήση

Πότε συγκομίζεται: Σεπτέμβριος/Οκτώβριος, 3-4 μήνες μετά την ανθοφορία. Συγκομιδή πάντα το πρωί.

Παραγωγή: 10-25 κιλά/έτος, σε πλήρη παραγωγή. Σε τροπικά κλίματα μπορεί να φτάσει τα 60-70 κιλά καρπού.

Συνθήκες αποθήκευσης: Στους 7-8ºC με 80-85% σχετική υγρασία.

Διατροφική αξία: Πλούσια σε βιταμίνη Β και C, υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, σίδηρο και ασβέστιο.

Χρήσεις: Στη βιομηχανία ζαχαροπλαστικής (πάστα γκουάβα, σιρόπια, παγωτά και ζελέ), σε χυμούς και ως φρέσκο φρούτο. Σε ιατρικό επίπεδο, ο καρπός είναι καθαρτικός και τα φύλλα και ο φλοιός της γκουάβα χρησιμοποιούνται σε αφεψήματα κατά της διάρροιας.