Limonka jest owocem alkalizującym, a jej sok pomaga złagodzić zgagę i obrzęki, a także stymuluje wątrobę i nerki. Bogaty w witaminę C, owoc ten zawiera również sole mineralne, potas i wapń, bardzo korzystne dla naszego organizmu.

Nazwy zwyczajowe: Limeira, limeira meksykańska

Nazwa naukowa: Citrus aurantiifolia (Chrism Swing)

Źródło: Azja Południowo-Wschodnia (Indie)

Rodzina: Uprawy

Fakty historyczne: Podczas swojej drugiej podróży do Indii Krzysztof Kolumb przewoził już na swoich statkach kwaśne limonki, aby karmić nimi marynarzy.

Opis: Niewielkie drzewo dorastające do 5 m wysokości, o silnym wzroście i gęstej koronie. Kwiaty są białe i obupłciowe, a do owocowania nie jest konieczne posiadanie kilku odmian.

Cykl biologiczny: W naszym klimacie kwitnienie następuje wiosną, a owoce zbierane są od końca lata do początku zimy.

Najczęściej uprawiane odmiany: Limonki mogą być odmianami kwaśnymi: Mexican Lime, Bearss Lime, Pond, Tahiti, Sutil, Galego. Lub słodkie odmiany: Limonka śródziemnomorska, limonka indyjska, limonka tunezyjska, perska, pępkowa, palestyńska, kusaie, złota itp.

Część jadalna: Owoce mają zielony kolor i owalny kształt z żółtawo-zielonym miąższem.

Nawożenie

Zapłodnienie: Obornik (koński, kurzy lub kozi), mączka kostna, mączka z krwi, kompost i ziemia roślinna oraz trochę popiołu drzewnego. Należy to zrobić jesienią. Płynny nawóz na bazie wyciągu z wodorostów można stosować co najmniej raz w miesiącu.

Nawóz zielony: Wyka ( Vicia sativa ), garroba ( Vicia monanthos ), gero ( Vicia Ervilia ), skrzyp ( V.faba L ssp. Minor Alef), Chícharo de Torres ( Lathyrus Clymenum ), cowpea ( Vigna sinensis ), gorczyca itp. Powinny być wysiewane jesienią i w miarę możliwości zakopywane po osiągnięciu kwitnienia.

Warunki środowiskowe

Gleba: Odmiana ta dostosowuje się do prawie wszystkich rodzajów gleb, w tym zasadowych (choć idealne pH wynosi 6-7), ale preferuje gleby piaszczyste.

Temperatury: Optymalna: 25-31ºC Minimalna: 12ºC Maksymalna: 50ºC

Zatrzymanie rozwoju: 11ºC

Śmierć rośliny: - 5ºC

Ekspozycja na słońce: 8 do 12 godzin

Wiatry: Poniżej 10 km/h

Ilość wody: 1000-1500 mm/rok, z czego 600 mm od maja do października

Wilgotność atmosferyczna: 65-85 %

Techniki uprawy

Przygotowanie gleby: Uprawiać glebę powierzchownie (10-15 cm) za pomocą narzędzia typu "actisol" lub kultywatora.

Mnożenie: Poprzez szczepienie (tarcza) na różnych podkładkach (drzewa cytrynowe i mandarynkowe), od kwietnia do maja.

Data sadzenia: Wczesna wiosna.

Kompas: 3,5 x 5,5 lub 4,5 x 6,0

Smutki: Przycinanie (tylko złodziejskich gałęzi, pędów podkładki i martwych lub chorych gałęzi);

Podlewanie: Przez kapanie.

Kiedy zbierać plony: Główne zbiory odbywają się od lutego do kwietnia, ale także w sierpniu. Zbiera się je, gdy owoce są kompletne, a ich kolor zaczyna zmieniać się z zielonego na żółty.

Produkcja: Drzewo cytrynowe zaczyna produkować w 3-4 roku, a następnie szybko rośnie do 15 roku. Każda roślina produkuje 110-180 rocznie.

Zastosowania: Soki, lody, koktajle (Caipirinha, Margarita) i inne przekąski.

Entomologia i patologia roślin

Szkodniki: Mszyce, mączliki, muszki owocowe i białe muszki, roztocza i nicienie.

Choroby: Fumagina, wirus tristeza, łuszczyca, gumoza, antraknoza, między innymi.

Wypadki/urazy: Giną podczas silnych mrozów.