Κοινά ονόματα: Λάχανο Σαβοΐας, Λάχανο Σαβοΐας, Λάχανο Μιλάνου, Λάχανο με σγουρά φύλλα.

Επιστημονική ονομασία: Brassica oleracea L Var. Sabauda ή bullata.

Πηγή: Ευρώπη (μεσογειακές ακτές, πιθανώς βόρεια Ιταλία).

Οικογένεια: Σταυρανθή ή Brassicas.

Χαρακτηριστικά: Ποώδες, με μεγάλα φουντωτά φύλλα (η επιφάνεια του ελάσματος είναι ζαρωμένη), τα οποία κλείνουν μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα ενιαίο τερματικό λάχανο. Τα φυτά μπορούν να φτάσουν σε ύψος περίπου 40-60 cm κατά τη βλαστική φάση. Όρθιο και ρηχό ριζικό σύστημα.

Γονιμοποίηση/γονιμοποίηση: Τα κίτρινα, ερμαφρόδιτα, αυτογόνιμα άνθη επικονιάζονται κυρίως από μέλισσες, οι οποίες παράγουν καρπούς με παραγωγή σπόρων.

Ιστορικά γεγονότα/περίεργα: Η προέλευσή του είναι πολύ διαφορετική, άγριες μορφές του συναντώνται σε μέρη όπως η Δανία, η Ελλάδα, αλλά πάντα σε παραθαλάσσιες περιοχές. Το λάχανο καταναλώνεται από τους προϊστορικούς χρόνους. Ήταν ήδη γνωστό στους Αιγύπτιους από το 2500 π.Χ. και αργότερα καλλιεργήθηκε από τους Έλληνες. Στην αρχαιότητα ήταν φαρμακευτικό και χρησιμοποιούνταν για να διευκολύνει την πέψη και να εξαλείψει τη μέθη. Οι κυριότεροι παραγωγοί είναιΚίνα και Ινδία.

Βιολογικός κύκλος: Διετές φυτό (5-8 μήνες), αλλά μπορεί να διαρκέσει έως και δύο χρόνια, μετά αγκαθωτό. Οι πιο καλλιεργούμενες ποικιλίες: 'Preko', 'Roxy', 'Rona', 'Cabeça de Negro', 'Langendijk de Inverno', 'Gouden Oogst', 'Sanibel', '2Marcelino', 'De Pascua', 'Siete semanas de Verano'.

Βρώσιμο μέρος: Φύλλα.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Έδαφος: Προσαρμόζεται σε διάφορους τύπους εδαφών, αλλά προτιμά μέτρια ή αργιλώδη εδάφη, χαλαρά, καλά στραγγιζόμενα, φρέσκα βαθιά, πλούσια σε χούμο και καλά στραγγιζόμενα. Το pH πρέπει να είναι 6,5-7,5.

Κλιματική ζώνη: Μεσογειακή και εύκρατη ζώνη.

Βέλτιστες θερμοκρασίες: 12-18oC

Ελάχιστη κρίσιμη θερμοκρασία: -10oC

Μέγιστη κρίσιμη θερμοκρασία: 35oC

Μηδενική βλάστηση: 6oC

Έκθεση στον ήλιο: Της αρέσει ο ήλιος και ανθίζει τις μεγάλες ημέρες με περισσότερες από 12 ώρες.

Σχετική υγρασία: Υψηλή.

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: Εφαρμογή καλά αποσυντεθειμένης κοπριάς προβάτων και αγελάδων. Ως ανθεκτική ποικιλία, αξιοποιεί καλά την κοπριά από

Στο παρελθόν, ο ασβέστης σε σκόνη χρησιμοποιούνταν ως μεγάλο διεγερτικό για την ανάπτυξη και την αύξηση. Σε όξινα εδάφη, το ασβέστιο πρέπει να προστίθεται στο κομπόστ, το λιθοθάλαμο (φύκια) και την τέφρα.

Πράσινη κοπριά: Ράιγκρας, τριφύλλι, λευκό τριφύλλι, Medicago lupulina και φασόλι.

Διατροφικές απαιτήσεις: 2:1:3 ή 3:1:3 (άζωτο: φώσφορος: κάλιο) και ασβέστιο, που θεωρούνται απαιτητικά.

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Για το βαθύ όργωμα, τη διάσπαση των σβόλων και την καταστροφή των ζιζανίων μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας εκσκαφέας με κυρτό ακροφύσιο διπλού άκρου. Στο έδαφος μπορούν να δημιουργηθούν ράχες πλάτους 1-2 m.

Ημερομηνία φύτευσης/σποράς: Σχεδόν όλο το χρόνο, αν και προτείνω Σεπτέμβριο-Δεκέμβριο.

Τύπος φύτευσης/σποράς: Σε δίσκους σποράς μηδικής.

Βλάστηση: 5-10 ημέρες με θερμοκρασίες μεταξύ 20-30oC.

Βλαστική ικανότητα (έτη): 4 χρόνια.

Βάθος: 0,5-2 cm

Πυξίδα: 50-80 μεταξύ των σειρών x 30-50 cm μεταξύ των φυτών στη σειρά.

Μεταμόσχευση: 6-7 εβδομάδες μετά τη σπορά ή όταν έχουν ύψος 10-20 cm και 3-5 φύλλα (πριν ή κατά τη διάρκεια του Νοεμβρίου).

Ενώσεις: Καρότο, μαρούλι, κρεμμύδι, πατάτα, σπανάκι, θυμάρι, σέσκουλο, μέντα, μαϊντανός, μάραθος, σέλινο, ντομάτα, λεβάντα, φασόλια, μπιζέλια, αγγούρι, παντζάρια, βαλεριάνα και σπαράγγια.

Περιστροφές: Τα Solanaceae (ντομάτα, μελιτζάνα, κ.λπ.) και τα αγγουράκια (κολοκύθα, αγγούρι, κολοκυθάκι, κ.λπ.) αποτελούν καλά προηγούμενα για την καλλιέργεια αυτή. Μετά την απομάκρυνση, η καλλιέργεια δεν πρέπει να επιστρέφει στη γη για τουλάχιστον 5-6 χρόνια. Είναι μια καλή καλλιέργεια για γη όπου η κοπριά δεν έχει ακόμη αποσυντεθεί πλήρως και μπορεί να ξεκινήσει ένα σύστημα αμειψισποράς (είναι μια εξαντλητική καλλιέργεια).

Θλίψεις: Σκαλίσματα, φρεζάρισμα, πασσάλωμα όταν το λάχανο έχει ύψος πάνω από 1 m, μούλιασμα ή γέμισμα.

Πότισμα: Με ψεκασμό ή στάγδην ανά 10-15 ημέρες.

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Κάμπια των φύλλων του λάχανου, αφίδες, φυλλορύκτες, γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια, νηματώδεις, μύγα της σοφίτας και του λάχανου, κόμβος, σκώρος του λάχανου.

Ασθένειες: Περονόσπορος, ωίδιο, αλτερναρίωση, σήψη, λευκή σκωρίαση, ψώρα και ασθένειες από ιούς.

Ατυχήματα: Κακή ανοχή στην οξύτητα, πρόωρη βλάστηση, οριακή νέκρωση, ανεπάρκεια βορίου και μολυβδαινίου, θερμοί και ξηροί άνεμοι.

Συγκομιδή και χρήση

Πότε συγκομίζεται: Όταν το λάχανο είναι συμπαγές και σταθερό, ο μίσχος κόβεται στη βάση και αφαιρούνται τα εξωτερικά φύλλα (Μάρτιος-Μάιος), 100 έως 200 ημέρες μετά τη σπορά.

Παραγωγή: 30-50 t/ha/έτος. Συνθήκες αποθήκευσης: 0-1oC και 90-98% σχετική υγρασία, για 5-6 μήνες, με ελεγχόμενο CO2 και O2.

Διατροφική αξία: Αυτός ο τύπος λάχανου είναι πλουσιότερος σε καροτενοειδή και χλωροφύλλη και είναι πλούσιος σε προβιταμίνη Α, βιταμίνη C, Β1, Β2, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, θείο, χαλκό, βρώμιο, πυρίτιο, ιώδιο και κάλιο. Περιέχει επίσης αμινοξέα που περιέχουν θείο.

Χρήσεις: Χρησιμοποιείται συχνά στην Πορτογαλία για να συνοδεύσει πιάτα όπως φρέσκα λουκάνικα τυλιγμένα σε λάχανο, βραστά φασόλια και στην παρασκευή σούπας. Στη Γερμανία, γίνεται choucroute, το οποίο παρασκευάζεται με λάχανο που έχει συντηρηθεί σε οξύ.

Φαρμακευτικό: Προλαμβάνει την εμφάνιση ορισμένων τύπων καρκίνου, καθώς περιέχει γλυκοσινολικά άλατα, τα οποία καθορίζουν το άρωμα και αποτρέπουν την εμφάνιση του καρκίνου. Έχει αντιαναιμική, διουρητική, ενεργητική, ανόργανη και βρωμολυτική δράση.

Συμβουλές εμπειρογνωμόνων: Συνιστώ η καλλιέργεια αυτή να φυτεύεται την περίοδο φθινόπωρο-χειμώνας, εκμεταλλευόμενη τις όχι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, τις υψηλότερες και ευνοϊκότερες βροχοπτώσεις και τη σχετική υγρασία. Επιλέγετε πάντα μια ποικιλία κατάλληλη για φύτευση σε αυτές τις εποχές. Για να απαλλαγείτε από την πανούκλα των σαλιγκαριών (η πιο συνηθισμένη αυτή την εποχή), χρησιμοποιήστε δόλωμα με τη δραστική ουσία, σίδηρο ή φτιάξτε παγίδες με μπύρα.

Φωτογραφίες: Pixabay