Ένα φυτό που χρησιμοποιείται στην ιατρική και τη μαγειρική από την αρχαιότητα, στην Πορτογαλία λέγεται ότι χρησιμοποιείται σε "μαγικά φίλτρα κατά της απιστίας".

Κοινά ονόματα: Alcarvia, caraway, acarovia, alquirévia, cherivia, cariz, cherruvia, cumel, caraway, carvia, caraway-armenia, cumel, cumel, cumel.

Επιστημονική ονομασία: Carum carvi

Πηγή: Κεντρική Ευρώπη, Βόρεια Αφρική και Δυτική Ασία.

Οικογένεια: Apiaceae (Umbelliferae)

Χαρακτηριστικά: Ένα ποώδες φυτό, το οποίο μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 60-150 cm. Το φύλλο είναι εναλλασσόμενο, δίφυλλο, σκούρο πράσινο και με λεία υφή. Είναι διακλαδισμένο και παράγει ομπρέλες με μικρά λευκά ή βιολετί άνθη. Η ρίζα είναι στυλοειδής, λευκή και ατρακτοειδής και μπορεί να θεωρηθεί κόνδυλος. Οι καρποί είναι μικροί, καφέ και ανοιχτόφθαλμοι, μοιάζουν με μάραθο και μυρίζουν πολύ παρόμοια με το κύμινο και το κύμινο.Διάμετρος 3-6 mm. Τα φυτά ξεραίνονται κατά τη διάρκεια του ψύχους και βλαστάνουν την άνοιξη.

Ιστορικά γεγονότα/περίεργα: Έχουν βρεθεί υπολείμματα σπόρων που χρονολογούνται από τη Μεσολιθική περίοδο και χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό ή φαρμακευτικό βότανο εδώ και τουλάχιστον 5000 χρόνια. Αναφέρεται επίσης στον Πάπυρο του Έμπερς, ένα χειρόγραφο φαρμακευτικών βοτάνων που χρονολογείται από το 1500 π.Χ. Χρησιμοποιήθηκε στη μαγειρική και την ιατρική και καταναλώθηκε από τους αρχαίους Ρωμαίους, τους Αιγύπτιους (άφησαν σακουλάκια στους τάφους των φαραώ), τους Άραβες και ήταν οι τελευταίοι πουΟι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν αυτό το μπαχαρικό σε λαχανικά και ψάρια- οι μεσαιωνικοί μάγειρες το χρησιμοποιούσαν σε σούπες, πιάτα με φασόλια και λάχανο. Χρησιμοποιούσαν επίσης μικρά σακουλάκια που περιείχαν αυτό το βότανο, καθώς πίστευαν ότι τους προστάτευε από "μάγισσες" και κακοποιούς.

Στην Πορτογαλία, λέγεται ότι αποτελούσε μέρος των μαγικών φίλτρων κατά της απιστίας. Οι σκανδιναβικές χώρες (Φινλανδία, Δανία, Νορβηγία), η Ολλανδία και η Γερμανία, είναι οι κύριοι παραγωγοί αυτού του βοτάνου.

Βιολογικός κύκλος: Διετή ή ετήσια (11-15 μήνες), πεθαίνουν αμέσως μετά την παραγωγή καρπών.

Γονιμοποίηση/γονιμοποίηση: Τα άνθη είναι αυτογόνιμα, εμφανίζονται την άνοιξη και μπορούν να παραμείνουν μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

Πιο διαδεδομένες ποικιλίες: "Mogador", "Konigsberger", "Neiderdeutsch" (από τη Γερμανία), "Karzo" (Καναδάς). Υπάρχουν ορισμένες νέες ποικιλίες που σπέρνονται την άνοιξη και μπορούν να συγκομιστούν στα τέλη του καλοκαιριού.

Μέρος Γ εύπεπτα: Φύλλο, καρπός (αποξηραμένοι σπόροι με αιθέριο έλαιο) και ρίζα.

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Έδαφος: Πηλώδης, πυριτικοαργιλώδης, αργιλοαμμώδης, αμμώδης υφή, νωπή, πλούσια σε χούμο, γόνιμη, βαθιά, αεριζόμενη, με καλή αποστράγγιση και καλή συγκράτηση νερού. Βέλτιστο pH 6,0-7,4.

Κλιματική ζώνη: Εύκρατο και υγρό.

Θερμοκρασίες - Βέλτιστη: 16-20 °C

Min: 7 °C Max: 35 °C

Αναπτυξιακές στάσεις: 4 °C

Θερμοκρασία βλάστησης εδάφους: 10-15 °C.

Βερνίκωμα: Επτά εβδομάδες με θερμοκρασίες μεταξύ 5°-7°C είναι καλές για την ανθοφορία και την ανάπτυξη των καρπών.

Ηλιακή έκθεση: Πλήρης ήλιος ή ημισκιά

Σχετική υγρασία: Βέλτιστο 65

Υψόμετρο: Μέχρι 2000 m

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: Κοπριά αγελάδων και προβάτων. Κομπόστ ή φυτικό χώμα και κομπόστ πλούσιο σε φύκια.

Πράσινη κοπριά: Μείγμα αγριόχορτου, σίκαλης και φασολιών

Διατροφικές απαιτήσεις: 1:2:2 ή 1:1:1 (άζωτο:φώσφορος:κάλιο)

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Η κατεργασία πρέπει να γίνεται στα 30 cm, με χαμηλή ταχύτητα, χωρίς πολλαπλασιασμό των περασμάτων και πάντα με το έδαφος στεγνό. Εφαρμόστε ένα σβάρνα για να χαλαρώσετε το έδαφος.

Ημερομηνία φύτευσης/σποράς: Μεταξύ Μαρτίου-Απριλίου ή Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου στο ύπαιθρο. Για να επιταχύνετε τη διαδικασία, θα πρέπει να υγραίνετε τους σπόρους.

Τύπος φύτευσης/σποράς: Με σπόρο, απευθείας στο έδαφος ή σε γλάστρες.

Προβλάστηση: 4-6 ημέρες σε νερό και στη συνέχεια στεγνώστε για τέσσερις ώρες για σπορά.

Μεταμόσχευση: Όταν είναι 13-15 cm

Βλαστική ικανότητα (έτη): 1 έτος.

Ημέρες μέχρι τη βλάστηση: 15-20 ημέρες (25 °C) .

Βάθος: 1-2 cm.

Πυξίδα: 20-25 στη σειρά x 35-60 cm μεταξύ των σειρών.

Ενώσεις: Μπιζέλια, φασόλια, μουστάρδα, σπαράγγια, σπανάκι, κρεμμύδι, καλαμπόκι, πιπεριά και ντομάτα.

Περιστροφή: Αποφύγετε τα καρότα, το σέλινο και τα ραπανάκια. Εναλλαγή κάθε τρία χρόνια.

Θλίψεις: Ξεχορταριάστε και ξεχορταριάστε και σωρηδόν αν το φυτό δεν στηρίζεται κάθετα.

Πότισμα: Τοπικά (σταγόνα προς σταγόνα), 2 λίτρα/εβδομάδα/m².

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Μύγα του καρότου, νηματώδεις, αφίδες και κόκκινοι σκώροι αράχνης ( Loxostege , D eprint ), σκαθάρια ( Opatrum ).

Ασθένειες: "Σκληροτίνια, ανθράκωση, βοτρύτης, Phomopsis, alternaria, septoria.

Ατυχήματα: Ευαίσθητο στον παγετό, την ξηρασία και τους ισχυρούς ανέμους.

Συγκομιδή και χρήση

Πότε συγκομίζεται: Τα πρώτα φύλλα είναι έτοιμα για συγκομιδή 90 ημέρες μετά την εμφάνισή τους (όταν το φυτό έχει ύψος 12-15 cm). Οι ρίζες συγκομίζονται μόνο μετά τον πρώτο χρόνο ζωής (το φθινόπωρο). Οι σπόροι, ή "καρποί", είναι έτοιμοι όταν το 65-75% γίνει καφέ- αυτό συμβαίνει τον Ιούλιο-Αύγουστο και μόνο τον 2ο χρόνο ζωής του φυτού. Συγκομιδή κατά τη διάρκεια της νύχτας ή νωρίς το πρωί, όταν τοχρόνο είναι στεγνό, και τοποθετήστε τις "ομπρέλες" (τσαμπιά από ώριμους σπόρους) σε μια χάρτινη σακούλα.

Παραγωγή: 780-1500 K/ha ή μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 2000 kg/ha

Συνθήκες αποθήκευσης: Οι ομπρέλες (καρποί) αποξηραίνονται στον ήλιο ή σε ξηραντήριο για λίγες ημέρες ( 7-15 ).

Σύνθεση: Αιθέριο έλαιο (4-6%) με καρβόνη (39-68%), λιμονένιο (26-50%). Περιέχει πρωτεΐνες, μεταλλικά άλατα, σάκχαρα και τανίνες.

Χρήσεις: Οι ρίζες (λευκός πολτός) μπορούν να μαγειρευτούν και να καταναλωθούν ως λαχανικό (παρόμοια με τα γογγύλια ή τα καρότα)- τα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αρωματίσουν σαλάτες, βραστές πατάτες, σαλάτα με τσίλι και σούπες. Οι σπόροι ή οι καρποί είναι πικάντικοι και γλυκόπικροι και χρησιμοποιούνται για να αρωματίσουν τυριά, ψωμιά, σαλάτες, λαχανικά και πολλά αλμυρά πιάτα (ιδίως στη γερμανική και αυστριακή κουζίνα), όπως πρέτζελ, ψωμιά,σούπες, ζυμαρικά, λαχανικά, κρέας (ιδίως χοιρινό και πάπια), (λάχανο τουρσί, κάρυ), επιδόρπια και κέικ.

Το έλαιο χρησιμοποιείται για την παρασκευή αλκοολούχων ποτών, όπως λικέρ και κονιάκ, καθώς και για σαπούνια, οδοντόκρεμες, αρώματα και ελιξίρια. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στη βιολογική γεωργία ως εντομοκτόνο, ακαρεοκτόνο, μυκητοκτόνο και αναστολέας βλαστών. Τα υπολείμματα απόσταξης χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφή για βοοειδή.

Φαρμακευτικές ιδιότητες: Πεπτικό, ανακουφίζει από μετεωρισμούς, κολικούς, κρυολογήματα και διεγείρει την όρεξη. Ορισμένες επιστημονικές μελέτες έχουν καταγράψει μείωση των τριγλυκεριδίων και της χοληστερόλης. Το αιθέριο έλαιο είναι αντιβακτηριδιακό και καλό για τη θεραπεία μυκητιάσεων, δερματικών όγκων και τον καθαρισμό πληγών, ανακουφίζει από αναπνευστικά προβλήματα (βρογχίτιδα και βήχα).

Συμβουλές εμπειρογνωμόνων: Σε μεγάλες ποσότητες το κύμινο μπορεί να είναι τοξικό λόγω της "καρβόνης" (η μέγιστη ημερήσια δόση είναι 1,5-5 γρ. καρπού σε μορφή αφεψήματος ή 3-5 σταγόνες αιθέριου ελαίου). Αναπαράγεται εύκολα, οπότε θα χρειαστεί να ξεχορταριάσετε μερικά και να μεταφυτεύσετε άλλα. Λειτουργεί καλά ως καλλωπιστικό φυτό για τον καλλωπισμό των κήπων.

Σας άρεσε αυτό το άρθρο;

Διαβάστε λοιπόν το περιοδικό μας, εγγραφείτε στο κανάλι Jardins Youtube και ακολουθήστε μας στο Facebook, το Instagram και το Pinterest.