Μηλιά Reineta
Πίνακας περιεχομένων
Το μήλο reinette είναι μια πολύ παραγωγική καλλιέργεια, πιο ανθεκτική από άλλα μήλα. Είναι ελαφρώς όξινο και χρησιμοποιείται ευρέως για τάρτες, κέικ και μαρμελάδες.
Παρουσίαση
Κοινά ονόματα: Μηλιά, reineta-de-colares, reineta-do-canadá, reineta-parda.
Επιστημονική ονομασία: Malus domestica Borkh. (M. pumila Mill/ Pyrus malus L).
Προέλευση: Η ποικιλία είναι γαλλικής προέλευσης- το όνομά της προέρχεται από το γαλλικό reinette (μικρή βασίλισσα).
Δείτε επίσης: Tramazeira, ένα χρήσιμο φυτό για την υγείαΟικογένεια: Rosaceae.
Ιστορικά στοιχεία: Η καταγωγή του μήλου ήταν από την Κεντρική Ασία και τον Καύκασο- πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η καταγωγή της άγριας μηλιάς (Malus sylvestris) βρίσκεται στα βουνά του Καζακστάν, αλλά οι ποικιλίες reineta προέρχονται από τη Γαλλία. Στο Fontanelas (Σίντρα), υπάρχει το Φεστιβάλ του μήλου Reineta de Fontanelas (συνώνυμο του reineta-do-canadá), μια πρωτοβουλία που έχει ως στόχο να αποκαλύψει και να προωθήσει τηνΥπάρχουν αναφορές από τον 17ο αιώνα, όταν ο Duarte Nunes de Leão μιλάει για τα μήλα από την περιοχή Colares. Γνωρίζουμε ότι η μηλιά είναι σήμερα το πιο καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο. Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί μήλων στον κόσμο είναι η Κίνα (εξαγωγέας συμπυκνωμένου χυμού) και οι Ηνωμένες Πολιτείες- στην Πορτογαλία, η Região deΗ Ribatejo-Oeste είναι ο κύριος παραγωγός.
Περιγραφή: Πρόκειται για φυλλοβόλο, ζωηρό δέντρο μικρού αναστήματος (μέγιστο ύψος 10-12 μέτρα), με απλά ωοειδή, φυλλοβόλα φύλλα και ωοειδή κόμη, με ανοιχτή διακλάδωση, που τείνει να είναι οριζόντια και με διεισδυτικό ριζικό σύστημα που είναι χαμηλότερο από εκείνο των αχλαδιών. Ο καρπός είναι στρογγυλός και πεπλατυσμένος σε σχήμα, με τραχιά, μαυροκίτρινη/κίτρινη επιδερμίδα, ανοιχτό καφέ χρώμα, συχνάκαλυμμένο με καστανόχρωμο.
Γονιμοποίηση/γονιμοποίηση: Οι περισσότερες ποικιλίες είναι αυτοστειρωμένες και χρειάζονται επικονιαστικές ποικιλίες (τουλάχιστον δύο) για τη σταυρογονιμοποίηση, η οποία γίνεται από τις μέλισσες. Εάν δεν υπάρχουν άγριες μέλισσες, θα πρέπει να εισαχθούν κυψέλες (4/στρέμμα).
Συνιστώμενοι επικονιαστές: "Delicious Rouge", "Golden Delicious", "Jonagold", "Granny Smith", "Gala", "Golden Gem", "Hillieri", "Idared", "Queen of the Reinets", "Caux", "Cravert" "La Nationale".
Βιολογικός κύκλος: Η μηλιά έχει διάρκεια ζωής 50-55 έτη, ενώ η πλήρης παραγωγή της φθάνει μεταξύ 8-40. Οι οφθαλμοί αναπτύσσονται από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο και η φάση της καρποφορίας διαρκεί από τον Ιούλιο έως την πτώση των φύλλων τον Οκτώβριο, ενώ ακολουθεί ανάπαυση έως τον Απρίλιο του επόμενου έτους. Πιο καλλιεργούμενες ποικιλίες: Ομάδα Reinetta: Blanquina, Perico, Coloradona, Raxao,"Solarina", "Reineta Parda" (alcobaça), Reineta de Fontanelas (Fontanelas ή Colares-Sintra) "Reineta Parda do Canadá ("Grand Faye"), "Reineta Branca do Canadá", "Reineta parda do Grand Faye", "Franche", "Bretagne", "Clochard", " Du Mans, "Caux", "Luneville", "Reguengo Grande", "Rainha das Reinetas", "Esperiega", "Bumann".
Εποχή κατανάλωσης: Αύγουστος-Οκτώβριος.
Βρώσιμο μέρος: Ο καρπός έχει κιτρινόλευκη, σφιχτή σάρκα με χυμό και γλυκιά γεύση με ελαφρά οξύτητα και άρωμα, με τάση να ανθίζει, βάρος 200-300 γραμμάρια.
Περιβαλλοντικές συνθήκες
Τύπος κλίματος: εύκρατο (οι περισσότερες ποικιλίες χρειάζονται 500-1000 ώρες κάτω από 7,2 °C)
Έδαφος: Προτιμήστε αργιλώδη, αργιλώδη, αργιλοπυριτικά, βαθιά, πλούσια, δροσερά και καλά στραγγιζόμενα εδάφη με ελαφρώς όξινο pH 6-7.
Θερμοκρασίες: Βέλτιστη: 15-20 °C Ελάχιστη: 2 °C Μέγιστη: 35 °C.
Θερμοκρασία κατά την ανθοφορία: 12-20 °C.
Σταματά την ανάπτυξη: -29 °C. Απαιτικό κρύο (1000 HF).
Ηλιακή έκθεση: Πλήρης.
Υψόμετρο: 600-1000 μέτρα.
Άνεμος: Δυσκολίες στο να αντέξει ένα δυνατό αεράκι.
Ποσότητα νερού: 300-900 λίτρα/έτος/δέντρο (μεγάλη ποσότητα νερού), ανάλογα με τον τύπο του εδάφους και το κλίμα.
Γονιμοποίηση
Λίπασμα: κοπριά βοοειδών, κοπριά προβάτων και γκουανό. Μπορούμε επίσης να λιπάνουμε με φρέσκα φύκια, πυρηνόκαρπα ελιάς και σταφυλιού και αιματάλευρο. Πράσινη λίπανση: Ετήσιο ρυγχόλι, ελαιοκράμβη, οξιά, φασόλια, λούπινα, λευκό τριφύλλι και μηδική πριν από τη φύτευση ή στις σειρές των οπωρώνων που έχουν ήδη φυτευτεί.
Δείτε επίσης: Πετούνια: καλλιέργεια, συντήρηση και αναπαραγωγήΘρεπτικές απαιτήσεις: Τύπος 4-1-6 ή 2:1:2 (N-P-K). Τα μικροστοιχεία που χρειάζονται περισσότερο είναι το ασβέστιο, ο σίδηρος, το βόριο, το μαγγάνιο και το μαγνήσιο.
Τεχνικές καλλιέργειας
Προετοιμασία του εδάφους: Ανοίξτε το έδαφος με υποσκάπτης (έως 50 cm) ή σμίλη (έως 30 cm), ανάλογα με τον τύπο του εδάφους. Εάν υπάρχει μεγάλη βλάστηση στο έδαφος, μπορείτε να περάσετε ένα δισκοσβάρναρο ή ένα σφυροκόπτη. Στο τέλος των εργασιών, μπορείτε να περάσετε ένα σκαπτικό.
Πολλαπλασιασμός: Σχεδόν όλες οι ποικιλίες εμβολιάζονται πάνω σε ένα υποκείμενο (υπάρχουν πολλές ποικιλίες), με τον εμβολιασμό με ασπίδα (Ιούλιος-Σεπτέμβριος), το σχιστό (Μάρτιος-Απρίλιος) και την κόμη να είναι τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα.
Ημερομηνία φύτευσης: Τα νεαρά δέντρα πρέπει να φυτεύονται από τον Νοέμβριο έως τον Φεβρουάριο.
Πυξίδα: 4-5 μέτρα στη γραμμή και 6-7 μέτρα μεταξύ των γραμμών (εξαρτάται από τον τύπο οδήγησης).
Τρυγητό: Κλαδέψτε το δέντρο τα τρία πρώτα χρόνια. Κλαδέψτε για την καρποφορία (από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο). Φυτέψτε σε ελεύθερη μορφή (με σχετικά κλειστές γωνίες). Στις γραμμές της καλλιέργειας μπορεί να εφαρμοστεί εδαφοκάλυψη με φύλλα, άχυρο, κομπόστ και κομμένο γρασίδι. Βοτάνισμα με απόσταση 10-15 cm μεταξύ των καρπών.
Πότισμα: Το πότισμα (2-3 το μήνα) πρέπει να γίνεται τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, με χρήση 500-800 l/ m2/έτος. Το σύστημα ποτίσματος πρέπει να είναι στάγδην άρδευση.
Εντομολογία και φυτοπαθολογία
Εχθροί: Αφίδες, λεπιδόπτερα (Quadraspidiotus perniciosus), αλευρώδεις (Cydia pomonella), ακάρεα (Panonychus ulmi), ζιζέρια και ψαλίδες, μεσογειακή μύγα των φρούτων.
Ασθένειες: κοινός καρκίνος (Nectria galligena), καστανή σήψη (Monilia και Sclerotinia), ωίδιο, ασθένειες από ιούς (AMV και ARV, AFLV) και βακτηριακές ασθένειες (πυρκαγιά).
Φυσιολογικές αλλοιώσεις: Καψάλισμα και πικρό κουκούτσι.
Συγκομιδή και χρήση
Πότε συγκομίζεται: Η συγκομιδή γίνεται γενικά μετρώντας τις ημέρες μετά την άνθηση, οι οποίες στην περίπτωση της reinette είναι 130-140. Η σκληρότητα του καρπού (αξιολογείται με διεισδυόμετρο). Η εποχή συγκομιδής μπορεί να είναι από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο.
Απόδοση: Μέσος όρος 30-40 τόνοι/στρέμμα (βιολογικό καθεστώς), ευαίσθητη στην εναλλαγή.
Συνθήκες αποθήκευσης: 2 έως 4 ºC με 95% RH και 5% Co2 και 3% O2. Η διάρκεια ζωής είναι 210 ημέρες.
Διατροφή: Πλούσιο σε ασβέστιο, σίδηρο, κάλιο, φώσφορο, νάτριο, μαγνήσιο, θείο, φυτικές ίνες και βιταμίνες C, B1, B2 και E.
Χρήσεις: Συνήθως τρώγεται ως φρούτο, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή διαφόρων επιδόρπιων (ψητά μήλα ή τάρτες), μαρμελάδας, σαλατών. Χρησιμοποιείται επίσης για την παρασκευή μηλίτη. Το ξύλο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε διάφορους τύπους υλικών και εργαλείων.
Φαρμακευτική αξία: Προλαμβάνει τον καρκίνο, βοηθά τη λειτουργία του εντέρου, επιβραδύνει τη γήρανση και μειώνει τη χοληστερόλη.