به طور فزاینده ای در پرتغال مصرف می شود، این ماده غذایی بسیار سالم است که از سرطان، تصلب شرایین، بیماری های پوست، قلب و چشم محافظت می کند.

برگ فنی (کشت از سیب زمینی شیرین) :

• نام های رایج: سیب زمینی شیرین; زیبا؛ مونته کاموته; عمل پاتی کامولی; کومارا.
• نام علمی: Ipomea batatas Lam، Colvolvulus Batatas L، Batata edulis Choisy ، (نام Ipomea به معنای "مانند یک کرم» و نام سیب زمینی توسط قبیله تاینو از باهاما داده شد.
• منشا: آمریکای جنوبی و مرکزی یا آفریقا.
• خانواده: Convolvulaceae یا Convolvulaceae .
• ویژگیها: گیاه علفی بالارونده با ساقه لطیف (تا 3-2 متر در زمین پخش می شود). برگها متناوب، متعدد، قلبی شکل و به رنگ سبز تیره هستند و ممکن است دارای لکه های بنفش، بنفش یا قرمز باشند. ریشه های منشعب و فیبری دارد، برخی ضخیم می شوند و بسته به تنوع، غده های گوشتی بزرگی با اشکال، وزن و رنگ های مختلف ایجاد می کنند. گلها به شکل بنفش بنفش بزرگ هستند. گرده افشانی حشره دوست است.

حقایق تاریخی:

که هزاران سال پیش توسط سرخپوستان آمریکای جنوبی (اینکاها، مایاها و آزتک ها) کشت شد، در زمان اکتشافات وارد شد. تنها در قرن شانزدهم در سراسر اروپا گسترش یافت. این دانشمند هومبولت بود که ادعا کرد که سیب زمینی شیرین یکی از این موارد استمحصولاتی که توسط کریستف کلمب از قاره آمریکا به اسپانیا آورده شد.

استفاده از آن در غذا در قرن هفدهم پدیدار شد و یکی از 12 محصول اساسی در نظر گرفته می شود که به عنوان غذا برای نیازمندترین مردم این سیاره عمل می کند.

تولیدکنندگان اصلی چین، هند، اندونزی و ژاپن هستند. در پرتغال، سیب زمینی شیرین Aljezur (IGP) وجود دارد که به خاطر خمیر شیرین، ظریف و ریز آن مورد قدردانی قرار می گیرد.

چرخه بیولوژیکی:

دائمی یا مداوم، در پرتغال. چرخه 4-6 ماهه.

بیشترین واریته های کشت شده:

بیش از 400 رقم وجود دارد که می توان آنها را بر اساس رنگ طبقه بندی کرد. ارقام سفید، زرد، بنفش و قرمز (شیرین و خوشمزه تر) داریم. شناخته شده ترین آنها عبارتند از: "Amarela de Málaga"، "Boniato" (قرمز)، "Copperskin" (نارنجی)، "Rosada de Málaga"، "Mínima"، "Branca"، "Roxa de América"، ""Centennial"، Catemaco، "Dulce"، "Nemagold"، "ژاپنی" (پوست سفید)، "White Malte" (پالپ سفید خشک)، "Beauregard"، "Jewel"، "Gem". در پرتغال، واریته "لیرا" (خمیر زرد، از Aljezur) بیشترین کشت را دارد.

قسمت مورد استفاده:

غده ای که می تواند بین 200 گرم تا 6 کیلوگرم داشته باشد، اما معمولاً 100 دارد. تا 400 گرم.

شرایط محیطی

1. خاک: خاکهای سبک، عمیق، سست (شنی یا شنی رسی)، تازه، غنی از مواد آلی را دوست دارد. ، مرطوب با زهکشی خوب و مطبوع. خاک هایی با pH 5.5-7 را ترجیح می دهد.
2. منطقه آب و هوایی: معتدل (با تابستان گرم)، گرمسیری و نیمه گرمسیری.
3. دما: مطلوب: 24-27 ºC; حداقل: 10 درجه سانتیگراد؛ حداکثر: 30 درجه سانتی گراد.
4. توقف توسعه: 9 درجه سانتی گراد.
5. قرار گرفتن در معرض آفتاب: گلدهی و غده سازی مانند روزهای کوتاه با آفتاب کامل.
6. رطوبت نسبی: متوسط-بالا (80-85%).
7. بارش: 200-550 میلی متر در سال.
8. ارتفاع: 0-1500 متر.

کوددهی

• کوددهی: گوسفند کود گاوی و بوقلمونی، به خوبی تجزیه شده است.
• کود سبز: کلزا، باقلا و خردل.
• نیازهای تغذیه ای: 3:1: 6 یا 1:2:2 (نیتروژن: فسفر: پتاسیم) به اضافه بور.

تکنیک های کشت

• آماده سازی خاک: آماده سازی آسان، شخم زدن باید بین 20 تا 30 سانتی متر عمق انجام شود و بسته به وضعیت زمین با هارو دیسکی ضربدری شود. پشته های گرد بلند، با ارتفاع متوسط ​​30 سانتی متر و عرض 80-100 سانتی متر تهیه کنید.
• تاریخ کاشت/کاشت: فروردین تا خرداد، به محض گرم شدن هوا و بارندگی. منفعت بهار است.
• نوع کاشت/کاشت: سیب زمینی را در سینی نیمه غوطه ور می گذاریم تا اولین جوانه ها ظاهر شوند. وقتی 30-15 سانتی متر شدند، سیب زمینی ها را طوری برش دهید که هر تکه یک شاخه داشته باشد (هر سیب زمینی به طور متوسط ​​20-15 شاخه می دهد). ما می توانیم تکه های شاخه را از آن جدا کنیمسیب زمینی (20-30 سانتی متر یا 4-6 گره) و بکارید (ساقه را در آب قرار دهید تا اولین ریشه ها ظاهر شوند). شاخه ها به طور کامل در شیارهایی به عمق 10-15 سانتی متر کاشته می شوند که نوک آن 5-10 سانتی متر از زمین بیرون زده است. روش بذر کاربرد زیادی ندارد.
• زمان جوانه زنی: از 10 تا 17 روز.
• عمق: 5-12 سانتی متر
• قطب نما: 30-50 x 90-100 سانتی متر.
• پیوند: وقتی ساقه ها 20-30 سانتی متر طول دارند.
• چرخش: هر سه سال یکبار. با محصولاتی مانند گوجه فرنگی، پیاز، ذرت، گندم و برنج.
• همنشینی ها: گل اطلسی، گل همیشه بهار و گل ختمی.
• نژادها: ساچاس، بریدن شاخه های بیش از حد (در صورتی که بیش از 1.5 متر باشد)، وجین علف های هرز.
• آبیاری: فقط در تابستان، بلافاصله پس از کاشت، قطره چکان یا پاشیدن، حدود 24-25 میلی متر/ هفته.

حشره شناسی و آسیب شناسی گیاهی

1. آفات: نماتدها، شته ها، کنه ها، مگس های سفید، کرم های نخی، راب ها، کرم ها، کرم ها، موش ها و حلزون ها.
2. بیماری ها: اسکلروتین، بوتریت، زنگ، آنتراکنوز، سفیدک کرکی، سفیدک پودری و فوزاریوم، موزاییک سیب زمینی و غیره.
3. حوادث: حساس به یخبندان، غرقابی، شوری، بادهای شدید دریا.

برداشت و استفاده

• زمان برداشت: در اکتبر تا نوامبر، به محض همانطور که برگها شروع به زرد شدن می کنند. با استفاده از چنگال یا مکانیزهدروگرهای مخصوص این نوع محصولات. همچنین می توانید

  سیب زمینی را انتخاب کرده و برش دهید: اگر زود خوب شد و خشک شد، نشانه رسیده بودن آن است. اگر "شیر" به جریان خود ادامه دهد، سبز است. بسته به آب و هوا و ارقام باید بین 100 تا 180 روز آماده شود. پس از برداشت، 1-3 ساعت قبل از ذخیره سازی در آفتاب بگذارید.

• بازده: 20-35 تن در هکتار در سال، در دیم و 60-80 تن در هکتار در سال ، تحت آبیاری. در باغچه خانگی به 1.5-2.5 کیلوگرم در بوته می رسد.
• شرایط نگهداری: قبل از آن باید در مکانی مطبوع با دمای 30 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی (RH ) نگهداری شود. بالا، برای 6-8 روز (درمان). سپس در مکان های بسته در دمای 1314 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85-80 درصد به مدت 5-3 ماه قرار دهید. همچنین می توان آن را در ماسه مرطوب قرار داد و به مدت 1-2 ماه نگهداری کرد.
• ارزش غذایی: سرشار از پروتئین (برگ)، کربوهیدرات، فیبر، نمک های معدنی، ویتامین C (بنفش) و قرمز مقادیر بیشتری دارند)، A، B1 و کاروتن.
• فصل مصرف: پاییز-زمستان
• موارد مصرف: برشته، سرخ شده، پخته و در شیرینی شاخه ها را می توان آب پز یا پخته کرد. زمانی که به عنوان علوفه رشد می کنند در خوراک دام استفاده می شوند. در صنعت می توان از آن در نشاسته، به عنوان رنگ و الکل استفاده کرد.
• دارویی: مصرف منظم آن علائم پیری را کاهش می دهد، از سرطان، تصلب شرایین، بیماری های پوستی محافظت می کند.قلب و چشم.

توصیه کارشناس:

فرهنگ خوب برای خاکهای شنی در مناطق ساحلی سواحل آلنتجو. منبع انرژی عالی در پرتغال شیک است و بسیار مورد استقبال قرار می گیرد.