نام رایج: Oliveira.

نام علمی: Olea europaea L.

منشا: از سواحل سوریه و اسرائیل، فلسطین، تا شمال عراق و ایران.

خانواده: Oleaceae.

حقایق/ کنجکاوی تاریخی: در کاوش‌های سکونتگاه‌هایی با قدمت بیش از 6000 سال در فلسطین، چاله‌های زیتون پیدا شد. آثار فسیل شده ای از درختان زیتون در ایتالیا یافت شده است.

در شمال آفریقا، نقاشی های صخره ای در کوه های صحرای مرکزی با قدمت بیش از شش هزار سال کشف شده است. تمدن مینوی (عصر برنز یونان) که تا 1500 سال قبل از میلاد در جزیره کرت زندگی می کرد، با تجارت روغن توسعه یافت و نحوه کشت و تکثیر درخت زیتون را آموخت.

یونانیان تکنیک های کشت را از زیتون به ارث بردند. درخت و تجارت خود را ادامه دادند، زیرا آنها معتقد بودند که درخت به آنها نیرو و حیات می دهد.

می دانیم که روغن زیتون یکی از مهم ترین محصولات تجاری بود که در آمفورهای بزرگ در کشتی ها حمل می شد.

2>درخت زیتون با اعتقادات مذهبی همراه است و مرسوم است که در روز درخت خرما شاخه ای برای تبرک بیاورند تا متبرک شوند. در حال حاضر، هنوز کسانی هستند که برای تسهیل جوانه زنی بذرها به طیور (بوقلمون و خروس) متوسل می شوند که پس از عبور از شیره گوارشی، بذرهایی را که برای کاشت مناسب تر هستند، احیا می کنند.

تولید کنندگان اصلیزیتون اسپانیا (بزرگترین تولیدکننده)، ایتالیا، یونان، ترکیه، تونس، مراکش، سوریه، آرژانتین و پرتغال هستند.

بزرگترین باغ زیتون در جهان تا همین اواخر متعلق به شرکت Sovena (Azeite Andorinha) بود. و Oliveira da Serra) از گروه Mello با 9700 هکتار (واقع در Alentejo).

توضیحات: درخت همیشه سبز که ارتفاع آن بین 5-15 متر می باشد. تنه به طور کلی نامتقارن و نامنظم (پیچ خورده)، به رنگ خاکستری است.

ریشه ها بسیار قوی و قدرتمند هستند و در عمق گسترش می یابند.

گرده افشانی/لقاح: گلها هرمافرودیت یا تک جنس هستند و در اواخر بهار (آوریل-ژوئن)، اوایل تابستان ظاهر می شوند.

گرده افشانی آن بی دوست است، بنابراین توصیه می شود ارقام را نزدیک به هم بکارید تا باد گرده گیاه را بگیرد. برای کاشت.

چرخه بیولوژیکی: در سال 4/5 آنها در حال حاضر تولید می کنند و می توانند تا 400-500 سال در تولید باقی بمانند، اما پس از 100 سال تولید شروع به کاهش می کند.

درختانی به یاد ماندنی با قدمت بیش از 1000 سال وجود دارد. در پرتغال (Santa Iria de Azóia) درخت زیتونی وجود دارد که 2850 سال سن دارد و قدیمی‌ترین درخت پرتغال است. «سوری»، «کورنیکابرا»، «فرانتویو»، «لچینو»، «کرونئیکی»، «سورانی»، «هوجیبلانکا»، «آربکینا»، «پیکودو»، «مانزانیلو»، «ماموریت»، «آسکولانو» «فارگا» "پتو"،"Carrasqueinha"، "Cobrançosa"، "Cordovil de Castelo Branco"، "Galega Vulgar"، "Lentisqueira"، "Negruchas"، "Morisca". برای آزیتونا - "Manzanilla"، "Gordal Sevilhana"، "Cordovil de Serpa"، "Macanilha Algarvia"، "Redondal"، "Bcais"، "Calamato"، "Ascolano"، "Hojibalnca"، "Carlotas".

درختان زیتون وحشی "Zambujeiros" نامیده می شوند و می توان از آنها به عنوان پایه یا برای تزئین باغ استفاده کرد و تا ارتفاع 1500 متری قابل مشاهده است.

قسمت خوراکی: میوه معروف به نام زیتون نوعی دروپه سبز یا سیاه با شکل بیضی و بیضی شکل است.

شرایط محیطی

نوع آب و هوا: معتدل مدیترانه ای.

خاک: تقریباً هر نوع خاکی (از جمله فقیر و خشک) به شرط اینکه زهکشی خوبی داشته باشد.

اما خاکهای غنی و عمیق را بیشتر دوست دارد، سنگ آهکی، سیلیسی و رسی یا کمی رسی. ایده آل هستند. pH می تواند از 6.5-8.0 متغیر باشد

دما: بهینه: 15-25 ºC حداقل: -9 ºC حداکثر: 35 ºC

توقف توسعه: -9 ºC

مرگ گیاه: -10ºC. به دمای زمستان بین 1.5-15.5 درجه سانتیگراد نیاز دارد.

قرار گرفتن در معرض آفتاب: باید زیاد باشد.

مقدار آب: 400-600 میلی متر/ سال.

ارتفاع: بهترین رفتار در ارتفاعات تا 800-1000 متر.

رطوبت اتمسفر: باید کم باشد.

کوددهی

کوددهی: با کودگوشت گاو و گوسفندی که به خوبی تجزیه شده اند، باید در پاییز دفن شوند و با کود گاوی رقیق شده به خوبی آبیاری شوند.

نیازهای تغذیه ای: 4:1:3 یا 2:1:3 (N:P:K). پتاسیم در کوددهی درخت زیتون و همچنین ریزمغذی‌های سنگ آهک، بور و آهن از اهمیت بالایی برخوردار است. عمق 70 سانتی متر و عملیات های دیگر فقط برای بهبود زهکشی خاک.

در اکثر موارد، عملیات قبل از کاشت انجام نمی شود، زیرا درخت زیتون نیاز چندانی ندارد.

تکثیر: با پیوند بذر (در عمق 1 سانتی متر دفن شده) یا پیوند داربستی که در بهار یا پاییز انجام می شود. .

تاریخ کاشت: پاییز یا اوایل بهار.

قطب نما: 7*6، 12*12 یا 7*7 .

توم: هرس (هر 3 سال)، وجین.

آبیاری: قطره چکان در تابستان (بهتر توصیه می شود) یا در شرایط خشک، یک دیگ بزرگ در اطراف بسازید. درخت.

حشره شناسی و آسیب شناسی گیاهی

آفات: مگس، شپشک آرد آلود، پروانه زیتون، کرم حلقوی، پسیلو، کرم چوب، سرخرطومی، تریپس، شته و نماتد.

بیماری ها: باکتریوز (سل)، ورتیسیلیوز، زنگ، پوسیدگی ریشه،چشم طاووس، پوسیدگی، گافا.

حوادث/کمبودها: تحمل کمی در برابر غرقابی و رطوبت دارد.

برداشت و استفاده

زمان برداشت: در اواخر پاییز (نوامبر-دسامبر)، به محض اینکه رنگ آن خوب شد و ساقه ها به راحتی آزاد می شوند، درختان را با میله ها بمالید. برای برداشت زیتون سبز، عملیات بین شهریور تا مهر انجام می شود.

تولید : 10-20 تن در هکتار در سال.

شرایط نگهداری زمان: حدود 45 روز در دمای 5 درجه سانتیگراد.

بهترین زمان مصرف: اکتبر تا نوامبر بهترین ماه برای مصرف زیتون تازه است.

تغذیه ای ارزش: ویتامین های A، D، K دارد. اما ترکیب زیتون 50% آب، 22% روغن، 19% قند، 5.8% سلولز و 1.6% پروتئین دارد.

موارد استفاده: روغن زیتون در بسیاری از غذاهای آشپزی مانند ماهی کاد، گوشت برشته، سالاد و غیره استفاده می شود. همچنین می توان از آن به عنوان سوخت و لوازم آرایشی استفاده کرد.

زیتون را می توان به عنوان یک عرق خوراکی و همراه با غذاهای مختلف مصرف کرد.

دارویی: تنظیم کننده کلسترول و ملین است. فعال کننده کبد و صفراوی برگ ها در درمان فشار خون، دیابت و تصلب شرایین مفید هستند.

توصیه متخصص: می توان آن را در خاک های فقیر و مناطق خشک کاشت کرد و نیازی به مراقبت زیاد ندارد.

این درخت بسیار تزئینی است و در باغ شما عالی به نظر می رسد. اگر تنوع را انتخاب کنیدبرای تولید زیتون، می توانید از آن بهره مند شوید.

آیا این مقاله را دوست داشتید؟

سپس مجله ما را بخوانید، در کانال یوتیوب Jardins مشترک شوید و ما را دنبال کنید فیس بوک، اینستاگرام و پینترست.