O tymianek Jest to aromatyczne zioło, które wymaga wiele uwagi. Dowiedz się wszystkiego o tej roślinie: od jej historii, warunków i technik uprawy, które są najbardziej odpowiednie dla jej rozwoju, po jej zastosowania.

Nazwy zwyczajowe: Tymianek, tymianek zimowy, tymianek i tymianek.

Nazwa naukowa: Thymus vulgaris L, pochodzi od greckiego "Thymos", perfumować i "vulgaris", co oznacza, że występuje często.

Źródło: Europa śródziemnomorska do południowych Włoch.

Rodzina: Labiadas.

Cechy: Wiecznie zielona, drzewiasta, aromatyczna roślina o wysokości 10-50 cm z licznymi zdrewniałymi, wyprostowanymi, zwartymi gałęziami. Liście są proste, bardzo małe, owalno-lancetowate i bardzo pachnące. Kwiaty są liczne i mogą być białe lub różowo-liliowe, fioletowe lub różowawo-białe.

Nawożenie / kwitnienie: Kwiaty pojawiają się od marca do maja.

Fakty historyczne: Inna opinia mówi nam, że w języku greckim słowo "thymos" oznacza odwagę. Gatunek ten był uważany za święty, a o jego perfumach mówiono, że są "oddechem Zeusa". Dla lekarzy ze szkoły Salerno wdychanie jego perfum bezpośrednio z rośliny było najlepszym lekarstwem na depresję. Roślina ma taką reputację leczniczą, że od XV do XVII wieku była używana do zwalczania szkodników wHiszpania jest głównym dostawcą liści tymianku i olejku eterycznego, podobnie jak Francja.

Cykl biologiczny: Bylina (odnowienie w 4 roku).

Najczęściej uprawiane odmiany: Istnieje wiele odmian tymianku, ale najczęściej stosuje się tymianek pospolity i zimowy lub niemiecki.

Używana część: Liście i kwiaty.

Warunki środowiskowe

Gleba: Lubi kredowe, piaszczyste, lekkie, porowate, osuszone, suche gleby z małymi kamieniami. pH powinno wynosić 6-7.

Strefa klimatyczna: Umiarkowany ciepły, umiarkowany, subtropikalny.

Temperatury: Optimum: 15-20ºC Min: -15ºC Max: 50ºC Development Stop: -20ºC.

Ekspozycja na słońce: Pełne słońce lub półcień.

Wilgotność względna: Powinien on być niski lub średni.

Opady: Nie powinna być zbyt wysoka w okresie zimowo-wiosennym.

Wysokość: Od 0 do 1800 m.

Nawożenie

Zapłodnienie: Obornik owczy i krowi, dobrze rozłożony i podlewany gnojowicą krowią. Ale ta uprawa nie jest bardzo wymagająca.

Nawóz zielony: Rzepak, bobik, lucerna i gorczyca.

Wymagania żywieniowe: 2:1:3 (fosfor, azot, potas).

Techniki uprawy

Przygotowanie gleby: Gleba jest bronowana w celu jej rozdrobnienia.

Data sadzenia/siewu: Wczesna wiosna.

Mnożenie: Przez wysiew (kiełkowanie trwa 15-20 dni), podział roślin lub przez sadzonki (jesienią lub wczesną wiosną).

Wydział kiełkowania (lata): 3 lata

Głębokość: 0,1-0,2 cm.

Kompas: 25-35 X 50-80 cm.

Transplantacja: Jesień-zima-wiosna.

Stowarzyszenia: Bakłażan, ziemniaki, pomidory i kapusta.

Smutki: Pielenie; pielenie; ochrona słomkami przed mrozem i zimowymi przeziębieniami; przycinanie wiosną.

Podlewanie: Kroplówka do kroplówki, tylko w okresach dużej suszy.

Entomologia i patologia roślin

Szkodniki: Nicienie i przędziorek czerwony.

Choroby: Nie są bardzo dotknięte, tylko niektóre grzyby.

Wypadki: Nie toleruje podlewania i nadmiernej wilgotności.

Zbiór i użytkowanie

Kiedy zbierać plony: W przypadku olejów sezon zbiorów przypada na okres od kwietnia do maja. Należy je zbierać dopiero od drugiego roku, na początku kwitnienia, w suche dni. W ciągu roku można wykonać dwa cięcia (drugie cięcie jest zwykle wykonywane pod koniec sierpnia - na początku września).

Produkcja: 1000-6000 kg/ha świeżej rośliny. 100 kg świeżego tymianku daje 600-1000 g esencji.

Warunki przechowywania: Powinien być suszony w suszarce w cieniu.

Wartość odżywcza: Kwiaty zawierają flawonoidy, śluzy, związki fenolowe (80%), kwas kawowy, saponiny, garbniki, witaminę B1 i C oraz niektóre składniki mineralne. Olejek eteryczny zawiera karwakrol i tymol.

Sezon konsumpcji: Czerwiec-październik.

Zastosowania: Używany jest do przyprawiania różnych potraw, takich jak pizze, sosy pomidorowe, bolognese i inne. Na poziomie leczniczym jest środkiem pobudzającym, balsamicznym, antyseptycznym (przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym), zabliźniającym, przeciwutleniającym (spowalniającym starzenie) oraz na infekcje górnych dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, kaszel, katar) i jest skuteczny w leczeniu wrzodów żołądka. Jest również stosowany zewnętrznie jakośrodek dezynfekujący, blizny, kąpiele tonizujące, maści i balsamy, stosowane w dermatologii i kosmetyce. Olejek eteryczny jest również stosowany w przemyśle perfumeryjnym, mydlarskim i kosmetycznym.