از دیرباز اعتقاد بر این بود که درخت شاه بلوط ( Castanea sativa ) در قرن پنجم قبل از میلاد از ایران وارد شده است. و از طریق فرهنگ در سراسر اروپا گسترش یافته بود. با این حال، مطالعات اخیر ثابت می کند که درخت شاه بلوط رایج (نام دیگری که در بین ما به آن نسبت داده می شود) از شبه جزیره ایبری می آید. در حال حاضر، جنگل های شاه بلوط زیبایی را می توان در سراسر شمال اروپا یافت.

در پرتغال در سراسر کشور در جنگل ها و کوه ها تا ارتفاع 1300 متر رشد می کند. زیباترین جنگل های شاه بلوط که در کشورمان می شناسم و توصیه می کنم جنگل های پارک طبیعی پندا/گرس هستند. در ماه نوامبر که زمین پوشیده از گوشته‌های طلایی و قهوه‌ای از برگ‌های شاه بلوط است.

شناسایی و تاریخچه

این درخت برگ‌ریزی است که ارتفاع آن بین 20 تا 30 متر می‌رسد. دارای تنه ای عظیم، چوب سخت، پوست جوان، صاف و خاکستری نقره ای است. برگها به رنگ سبز تیره، نیزه ای شکل، گربه سانان ماده و نر و کپسول های بذری به رنگ سبز مایل به زرد و خاردار هستند که حاوی دو تا سه شاه بلوط پوسته براق است. خاک های سیلیسی و با زهکشی خوب را ترجیح می دهد که ریشه ها بتوانند عمیقاً نفوذ کنند. رشد درخت شاه بلوط در خاک های آهکی بسیار دشوار است.

در چند سال اول به آرامی رشد می کند، سپس سرعت می گیرد و به اندازه نهایی خود در حدود 50 می رسد.سال ها. اگر جدا باشد، تنه پایین می‌ماند، تاج منبسط می‌شود و باردهی در حدود 30-25 سال اتفاق می‌افتد. اگر بخشی از جنگل باشد، رشد بسیار بیشتری دارد و فقط در حدود 40 یا 60 سالگی میوه می دهد.

درخت شاه بلوط می تواند سال ها زندگی کند و در برخی موارد به 1000 سال عمر می رسد. با افزایش سن، تنه توخالی می شود. من معتقدم هنوز در سیسیل، در دامنه اتنا، یک درخت شاه بلوط وجود دارد که تنه آن به عنوان پناهگاه برای یک گله گوسفند عمل می کرد و به گفته دهقانان، حدود 4000 سال قدمت داشت.

شلوط بلوط معمولی درخت ( Castanea sativa ) از خانواده fagaceae است که بلوط و راش نیز به آن تعلق دارند. نباید آن را با درخت شاه بلوط اسبی ( Aesculus hippocastanum ) اشتباه گرفت که از خانواده hypocastnaceae است و بیشتر به عنوان یک درخت زینتی در پارک ها و خیابان ها با برگ های زیبای خرما و گل های سفید با خال های زرد و زرد کاشته می شود. قرمز، یکی از اولین مواردی است که در بهار باز می شود. با این حال، برگ های آن دارای خواص بسیار مشابه با برگ های شاه بلوط معمولی است، اما شاه بلوط بسیار تلخ تر است. میوه ها از نظر تانن سرشار از کربوهیدرات ها، لیپیدها و پروتئین ها، پیکتین، موسیلاژ، نشاسته و نمک های معدنی و ویتامین های B1، B2 و C هستند. آرد شاه بلوط حاوی حدود 6 تا 8 درصد پروتئین است.

یک تازه شاه بلوط منبع خوبی از ویتامین C است،تیامین (B1)، پیروکسیل (B6)، پتاسیم (K) و فسفر.

موارد مصرف

بسیار مغذی، شاه بلوط نقش کلیدی در رژیم غذایی مردمان مختلف در طول تاریخ داشته است. تاریخچه. همچنین به «نان فقرا» معروف است و خاصیت ضد کم خونی و مقوی واقعی دارد. زمانی به عنوان غذای اصلی در سال‌های برداشت بد استفاده می‌شد.

ضد عفونی‌کننده، معده‌آور است و به رفع مشکلات تاخیری در رشد کودکان کمک می‌کند، ضد خونریزی، مبارزه با مشکلات واریس و هموروئید، حالت تهوع، استفراغ و اسهال از برگ های جوان پخته شده در بهار می توان برای آرام کردن حملات سرفه استفاده کرد. از پوست درخت شاه بلوط مخلوط با پوست بلوط و برگ گردو در جوشانده می توان در شستشوی واژینال برای جلوگیری از خونریزی رحم استفاده کرد.

چای برگ شاه بلوط هنگام انقباض غشاهای مخاطی، حملات شدید سرفه را مهار می کند. ; از این رو برای درمان سیاه سرفه، برونشیت و خلط توصیه می شود. حتی در غرغره نیز استفاده می شود. در موارد گلودرد نیز می توان از آن برای تسکین دردهای روماتیسمی، مفاصل و عضلانی استفاده کرد.

آشپزی

شلوط از آرد زمستانه است. توصیه می شود قبل از مصرف پوست آن را جدا کنید زیرا طعم نسبتاً تلخی دارد. وقتی هنوز داغ است و بعد از جوشاندن یا برشته شدن به راحتی خودنمایی می کند. می توان آن را به سوپ، سالاد و پر کردن، آرد گنجانیده شده استشاه بلوط را می توان با آردهای دیگر مخلوط کرد تا کیک، نان، کرپ یخی و پودینگ درست شود. پوره شاه بلوط هنوز در کشورهای خاصی با شکار و پرندگان مرتبط است. اگر در جای خشک و خنک و روی شن و ماسه خشک نگهداری شود، می تواند یک سال ماندگاری داشته باشد. شاه بلوط پوست کنده و پخته شده فقط چند روز در یخچال نگهداری می شود.

از فرصت استفاده کنید. بخوانید : 5 دستور پخت شاه بلوط برای گرم کردن روزهای پاییزی

موارد منع مصرف

چای تهیه شده از برگ آن برای افراد دیابتی، کودکان زیر 10 سال، باردار و... منع مصرف دارد. زنان شیرده.